Sabahın erken saatlerinde hiç beklemediğim kişi ayaklanmış hazırlanmaya başlamıştı. Evden gidecekti. Kapıyı karanlığa alışmış gözlerimle açıp odasına doğru yürüdüm.
Tanımadığım biri bile olsa artık hayatımın içine giren birini bu sebepten kaybetmek istemiyordum. Valizinin içine kıyafetleri atarken beni gördü. Kapının önünde kısık gözlerle dikilmiştim.
"Senin ne işin var?"dedi. Gülümseyip "benim evim ya"dedim. Tiksinen ifadeyle bana bakarken dolabından bir kaç tane daha kıyafet alıp valizinin içine attı.
Gözlerimden saçma bir göz yaşı akarken "gitmesene"dedim. Öfkeyle bana bakarken derin bir nefes verdim. "Homofobiksin değil mi ?"diye sordum. Kaşları çatılıp bana bakarken "hayır"dedi.
Kaşımı kaldırıp ona baktım. "O zaman neden gidiyorsun"
Hiçbir şey demeden bana bakarken "homofobiksin işte"dedim. Arkamı dönüp çıkmadan önce "birinin hayatımdan ayrılmasının sebebi ibne olmamdan kaynaklanmasından nefret ediyorum. Ama karşımdaki kişi bir homofobik ise bu durum değişiyor"diye öfkeyle konuştum.
Kapıdan çıkıp kendi odama girdim. Kapıyı kapatırken Demir'in eve çıkma isteği aklıma geldiğinde gülümsedim.
Telefonumu yatağın yanından alıp hemen mesaj attım.
Can: Demirrr (06.27)
Yatağa geri girip yorganı kafama kadar çektim. Kısa zamanda üşümüştü yatağım.
Telefonum elimde sosyal medyalara girerken saatleri devirdim.
Güneş çıkıp perdemin arkasından bana kalkmamı söylüyordu.
Esneyip soğuk zemine ayaklarımı indirdim. Telefonu yatağa atıp odamdan çıktım. Tuvalete gitmeden mutfağa doğru adımladım. Karnım gurulduyordu.
Solonun kapısının oradan geçerken aslında burda olmaması gereken kisiyi gördüm.
Gözlerimi ona çevirdiğimde kaşlarım kalkmıştı.
"Sen..."devam edemezken gözleri beni buldu. Kırık bir gülümsemeyle bana baktı. "Düşündüm"dedi. Kaşlarımı çatarken "neyi?"dedim.
"Bana söylediklerini tekrar tekrar düşündüm. Bana bir zararın yok. Normal bir erkekten farklı değilsin" göz devirip devam etmesini bekledim.
"Yani ben homofobik değilim. Sadece endişelendim" boynunu kaşıyıp alttan bana bakarken bu haline gülümsedim.
Salondan çıkıp "ne yemek istersin?"diye sordum. Yüzümde gülümsemeyle mutfağa giderken sesinden belli olan neşesiyle "ne istersen "diye cevap verdi.
Buzdolabının kapağını açıp bakındım. Elime yumurtamalardan üç tane alırken geri kapattım. Uğraşacak zamanım yoktu.
Tavayı çekmecelerden çıkartıp yumurtaları kırdım. Arkama dönüp ekmek poşetine bakarken boş olsuğunu görmemle şaşırdım. Dün yarım ekmek vardı. Salona doğru yürüyüp Mert'e baktım.
"Ekmek almaya gitsene" gözlerini telefonundan kaldırmadan "siktir ordan ken-"dedi. Kafasını kaldırıp "alırım"diye tamamladı.
Yüzümdeki gülümsemeyle bakışlarımı üzerinde gezdirdim. Bu Mert'i sevmiştim.
Helloğgg nasılsınız? Her şey düzene girdi diyebilirim. Ve bende boş bulunca yazmaya geri dönebilirim.
