Hi, I am the Badboy

Hoofdstuk 1

Hallo iedereen! Ik ben heel blij dat jullie mijn boek willen lezen, blablabla. Maar ik heb nog wel wat belangrijks te vertellen voor je begint met lezen.

1. Dit boek speelt zich af in LA. Niet dat het belangrijk is en dat je het vaak tegen komt in het verhaal, maar ik wou dat jullie het even weten. Want daar is het namelijk vaak heel warm.

2. Jullie mogen natuurlijk zelf een beeld vormen van de karakters, maar ik ben helemaal gek van Nick Bateman, dus voor mij is hij Nick. En het is heel toevallig, want Nicholas is ook zijn echte naam, wat ik eerst niet wist!

3. Stemmen en reacties geven. Als je wat op te merken hebt of tegen me wilt zeggen dat je het een totaly awesome boek vinden, vooral doen!:)

4. Foto is: Nick Mitchell! Hij is zo sexy! Ok, nu hou ik me mond.

5. Veel lees plezier!

____________________________________________________________________________

POV Victoria

Vrolijk huppel ik naar mijn nieuwe huis die ik deel met mijn vader. Het is een leuk en gezellig huis, echt een typisch wijk huis. Het gras is erg groen en het pad naar de voordeur is netjes gelegd met grote bruine stenen.

Ik kijk achter om en zie mijn vader uitstappen uit de auto. Hij loopt snel naar de kofferbak, waar die veel tassen uit haalt.

'Ik help je wel even schatje!'

Ik daar en tegen loop vrolijk door naar de voordeur waar ik de sleutel in druk.

De deur druk ik met een gigantische klap open in de hoop dat die kapot gaat. Wat zal ik zeggen, ik ben helemaal niet vrolijk dat ik hier ga wonen.

'Vic, doe je voorzichtig!'

'Het spijt me Gab, ik ben gewoon zo enthousiast' Ha laat me niet lachen, voor je het weet zijn we hier toch weer weg.

'Vic, help je Carlijn even met die dozen' Mijn vader komt door de deuropening met een zware doos aangelopen. Meteen zet ik een stap opzij zodat hij er langs kan.

Ik loop met een lachend gezicht naar de auto waar Carlijn met moeite een zware doos uit haalt.

'Zal ik je even helpen?' Glimlach ik vriendelijk.

'Dat zou heel aardig van je zijn' Ze stottert wat terwijl ze de doos omhoog probeert te houden. 'Hier zitten namelijk mijn foto's in van de huwelijks reis, en ik wil niet dat die kapot gaan'

Ik steek mijn hand uit met de breedste glimlach ooit. De doos komt moeizaam mijn kant op en zodra ik het gewicht voel van de helft van de doos trek ik mijn handen terug.

'Oeps' Zeg ik overdreven.

'Victoria!' Ze kijkt me aan met haar lieve blauwe ogen die zich snel vullen met ongunst. 'Dit waren dierbare bezittingen' Ze opent de doos voorzichtig om te kijken of er wat kapot is gegaan.

Dombo, we hebben echt wel gehoord dat er genoeg kapot ging in die doos toen hij de vloer raakte.

'Dan maar geen trouw foto's he' Ik geef een lieve glimlach en draai me sierlijk om. Huppelend en met een grijns op me gezicht ga ik terug naar de voordeur.

'Wat is er gebeurd?'

'Carlijn heeft de doos met trouw foto's laten vallen. Ik probeerde haar nog te helpen, maar nu is ze boos op me' Zeg ik met een treurig gezicht.

Ik zie hoe Carlijn me boos aankijkt, waarna ik een lief lachje op mijn gezicht toon en naar haar zwaai.

Die is weg in now time, mompel ik tegen mezelf.