Mag-Kabilang Mundo (Book2)

Kabanata 101

KABANATA 101 ..

           NAPAKURAP-KURAP si Argara na malalaki ang hakbang na pumunta kay louis at mahigpit itong niyakap . Hindi niya maipaliwanag kung anong saya ang naramdaman niya ngayon !

" Louis ! Oh my g-d ! Louis " mahigpit na mahigpit niyang niyakap ito . She missed her so much !

" Ate p-ipa "

Naramdaman niyang niyakap siya nito pabalik . Hindi parin siya maka-paniwala na nandito siya, na bumalik siya . Akala niya hindi na ito babalik !

Argara intently staring at louis as her fingers lift to touch her . Sinapo niya ang mukha ng dalaga at gigil na gigil na pinisil iyon .

" A-kala ko hindi kana babalik ! "

" H-indi ko alam, nagka-sakit ako sa mundo ng mga tao . Ang hindi ko lang alam bakit buong katawan ko ang pumunta sa mundo niyo "

Napatigil si Argara sa paliwanag ni Louis .

" L-ouis " ang garalgal na boses ng kapatid niya ang napatigil sa kanila ni louis .

Louis eyes switch into empty and dull, Argara saw how her palm fisted and its clearly shown that louis is mad at him ! Bulag lang ba siya o nakita niya ang sakit at galit nito ? Alam na ba niya ang totoo ?

Bigla nalang nag-iba ang korte ng mukha nito . Hindi ito tumingin kay Kuya ..

Winaksi ni louis ang kamay niya at humakbang palayo sa kanila .

Umiling si Argara dito . Nakikiusap ang mata niya na wag itong umalis ulit . Hindi paba niya nakikita ang sakripisyo ng ama niya ? Kailangan paba na masaktan sila pareho ?

" Lou— "

Napatiim-bagang ito . Naka-kuyom ang kamay niya at binalot ng sakit ang mukha niya .

" N-agsinungaling ka sa akin, Ate Argara ! N-agsinu— "

Lumapit si Argara pero humakbang ulit si Louis . Umiiling ito at gusto nang umiyak pero pinipigilan nito . Ramdam na ramdam ni Argara ang kalalabasan ng pagsisinungaling niya dito . Argara shook her head, her heart stung as she seen Louis face filled with hatred and pain . Alam niyang ganito ang kalalabasan ng kasinungalingan na ginawa nila pero masisisi niya ba ang kapatid niya ?

" Im sorry, l-ouis ! Im so— .. "

Tumingin siya sa kanilang lahat, pumipikit ito ng makita niya ang ama niya naka-yuko at walang lakas na lapitan ang ama niya . Siya ang nasasaktan sa kapatid niya, siya ang nasasaktan sa kanilang dalawa . Hindi madali magpa-tawad si louis, ant tigas-tigas ng puso niya dahil nasaksihan niya iyon .

Kuya Argon stoop his head, she heard his painful sobbed and its pain her knowing her brother is too strong to handle his pain ! Nakayanan niyang mawalay sa mag-ina niya at ngayon kinakahimuhian siya ng anak niya .

" S-orry ? S-orry ? Tanginang sorry na iyan ! Tangina ! Tangina ! Saksi na saksi ka noon, ate pipa ! Saksi ka kung paano ako lumuhod para makita lang ang ina ko ! Saksi ka kung paano ako nagdarasal na sana makita ko ang ama ko ! Saksi kayong lahat kung paano ko ulit-ulitin na tulungan niyo akong mahanap siya ! A-no to ? b-akit, ate p-ipa ? B--akit ? " nanginginig ang labi nito na tumingin sa kanilang lahat .

" M-akinig ka lo— "

Pagak itong tumawa kahit tuloy-tuloy ang luha niya . " M-akinig ? pagkatapos ng g-inawa niyo makikinig pa ako sa inyo ?! Akala ko dito ko makikita ang totoong kasiyahan, iyon pala dito ko mararanasan ang sakit, ang sakit-sakit ! G--inago niyo ako, pina-mukha niyo akong tanga ! "

Pinahiran nito ang luha niya kahit tuloy-tuloy ang bagsak nun . Dinudurog si Argara sa nakikita niya kay Louis, nasasaktan ito . .

Hindi alam ni Argara paano tutulungan ang kapatid sa ganitong sitwasyon .