Yıllarca insanların meraktan öldüğü, araştırmaktan deliye döndüğü reenkarnasyon gerçekti ve bende gelmiş geçmiş en güçlü kadının reenkarnasyonuydum.
Günlerim okul, sınav, ev üçlüsü arasında bir rutinde ilerlerken bir kurtla iletişime geçebildiğimi...
Sanki etrafımda yüz yılın savaşı oluyordu ve ben de o savaşın içinde bütün yalnızlığımla oturuyordum.
Ve bunun en kötüsü de sana ne olduğunu açıklamayan ve seni anlamayanlarla geçirdiğin yalnızlıktı. Yani yalnızlık derken tek kişi olmandan bahsetmiyorum. Tüm bu kalabalığa rağmen bütün duygularının yalnız olmasından bahsediyorum.
Uyurken etrafımda esen rüzgarın tenimi okşadığını hissediyorum. Bu bana iyi geliyor. Bunu hissetmeme rağmen uyumaya devam ediyorum.
Ardından kendimi bir anda havada hissediyorum, yumuşak bir zemine bırakılıyorum ve yastığıma sarılıp uyumaya devam ediyorum.
Kulağıma çok güzel bir caz müzik melodisi gelirken ardından yere düşme sesi ve bir çığlık duymamla fırlıyorum yattığım yerden.
''Ödümü kopardın aptal herif!'' diye bağırıyor Louisa yerde yatan Andre'ye.
Bulunduğum ortam farklılığından dolayı ne olduğunu anlayamıyorum. En son balkonda uyuyakaldığımı hatırlıyorum. Rüyamda buraya geldiğimi sanıyordum. Yürüyüp gelmiştim herhalde. Böyle de öküz gücünde uyuyan bir insandım işte...
Odamızın küçük mutfağına döndüğümde belli belirsiz bir şeyler algılıyorum. Birisi bir şeyler yapıyor ama kim?
''Şoka mı girdin kızım sen?'' diye bağırıyor Andre.
Cidden bir çeşit şokta olmalıyım. Akşamdan kalma olduğumdan mı yoksa uyuduğum ortamın değişmesinden dolayı mıydı bilmiyorum.
''Kızın sabah sabah ödünü bokuna karıştırdın'' dedi Andre hala sinirli sinirli nefesler alan sevgilisine.
''Asıl sen benim ödümü bokuma karıştırdın! Odana gittiğini sanıyordum''
''Gece geçe kaldığımız için burada uyuduk. Hem o söyledi yanına yatmamı'' dedi beni işaret ederken.
Kafamı iki yana sallayarak koşarak tuvalete gittim. Ellerimi lavabonun iki yanına koyup dağılmış tipime baktım. Makyajımı çıkarmadan uyuduğum için korkunç görünüyordum. Yüzümü yıkayıp aynaya döndüm tekrar.
''Kendine gel salak!'' dedim kendime aynadan parmak sallarken.
Alkolün ucunu baya kaçırmıştım. Zira şu an bana olan saçma şeyin başka açıklaması olamazdı. Boğazımda acıyordu ayrıca. Buraya gelişimin ilk haftası hasta olmak istemiyordum. Bu da berbat olurdu. Banyodan çıkıp üzerimi de giyinip kendimi giyinme odasındaki boy aynasından inceledim.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Kilo mu vermiştim ben? Yoksa almış mıydım? Bir şeyler olduğu kesindi ama.
Herkes odanın ortasındaki masada yarı uyur vaziyette kahvaltı hazır bir şekilde beni bekliyorlardı galiba.
