UNUTAMAM SENİ|BÖLÜM14

243 6 0
                                    

...
"Noldu Kerim ne bu surat."
Yazın sıcaklığında verandanın altında oturmuş,hoş sohbetler ediyorduk.Kerim'in şaşkın ifadesi hepimize merak uyandırmıştı.
"Mülakattan geçememişim.Sınavda bu kadar iyi bir başarı elde etmeme rağmen sebebini dahi anlayamadığım bir şekilde mülakattan kaldım."
Sık sık geldiğimiz her zamanki hostele bu kez Kerim'in Savcılık ve Hakimlik sınavından aldığı yüksek notu kutlamak için gelmişti.
Kerim'in başarılı sınavının ardından girdiği, mülakttan geçememiş olmasına hepimiz çok üzülmüş ve şaşırmıştık.Nasıl olabilirdi bu?
Tarık aniden ayağa kalktı.
"Nasıl olur ya?Sebebini öğrenelim bari."diyerek,telefonu eline aldı.
"İyi günler Sayın Başsavcım.Sizinle önemli bir konuda konuşmak istiyorum."
".."
"Sayın Başsavcım Kerim'in Hakimlik Ve Savcılık mülakatını geçemediğini öğrendik.Hepimiz çok şaşkınız.Yazılı sınavı oldukça başarılıydı.Mülakatı nasıl olurda geçemez?"
Tarık'ın telefonda konuştuğu kişi Faruk Korkmaz'dı.Bu 6 kişinin üniversitede hocası,adliyede üstüydü.Aynı zamanda günlük hayatımızda da abimizdi.Ona çok şey borçluyduk.
".."
"Anlıyorum Başsavcım.Teşekkür ederim.İyi günler."
Tarık'ın can sıkıcı bir cevap aldığı belliydi.Yanıma gelerek oturdu.Öne doğru eğildi,dirseklerini dizlerinin üstüne koydu.
"Noldu Tarık ne dedi?"diye sordu Kerim merakla.
"Adliyede bizim bir arada çok görülmemiz rahatsız etmiş bazılarını.Ankara Üniversitesindeyken bizim dersini terkettiğimiz hoca başkanlık yapıyormuş mülakattaki konseye.Kerim'i de o yüzden geçirmemişlerdir mülakattan.2 savcı,1 hakim ve 4 avukatın  olduğu bir ekip.Hemde akıllı bir ekip tabikide onları rahatsız edecekti."
Kerim aniden ayağa kalktı.Gözleri kızarmıştı.Konuşacaktı fakat,kendini toparlayamıyordu.
Pınar ve Senem yerlerinden kalkarak ona sarıldılar.
"Sıkma canını Kerim ya.Allah büyük.Elbet yaptıklarının hesabını vericekler."dedi Ali,teselli etmek istercesine.
O sırada Erkan ayağa kalkarak ellerini çırptı;"Ben size şöyle güzel bir limonata yapayım mı?Ne dersiniz?Havuzada ineriz.Ne dersin Kerim?"dedi.Heyecanlı görünmeye çalışarak.
Fakat Kerim daha fazla dayamayarak, gözyaşları arasında konuşmaya başladı.
"Benim hayalimdi bu.Ben aileme söz vermiştim bir gün hakim olup,mezarlarına öyle gidecektim.Onlara verdiğim sözü tutacaktım.Ama şerefsizin biri yüzünden verdiğim tüm emekler öylece çöpe atıldı.Hayallerim,verdiğim sözler,hedeflerim hepsi çöpe atıldı!"diyerek,hızlıca içeri geçti.Hepimiz öylece,sessizce kalakalmıştık yerlerimizde.
Söylenecek ne vardı!O kadar haklıydı ki..
Kerim'in gerçek adaleti isterken ki o titreyen sesini, kızaran ve yaşaran gözlerini asla unutmayacaktım..Asla..
...

UNUTAMAM SENİNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ