İstemsizce ayağa kalktım.Masanın yanından geçip,karşılıklı olan sandalyelerin birine oturdum.Karşıma oturmasını bekliyordum ki,o sadece kapıyı kapatıp öylece ayakta durmaya başladı.Ona döndüğümde bana bakıyordu.Tarıkın bana bakmadığı zamanlar sinirlendiğini anlardım.Bana kızdığını.Ama şimdi bakıyordu gözlerime.Duygusuz.Ne öfke ne nefret belirtisi bulunduruyordu simasında.
"Ben Cumhuriyet Savcısı Tarık,Ankara Adliyesi Kamu Avukatı Senem,Ali,Erkan,Pınar ve Kerim bu gün istifa dilekçemizi sunduk.Durumun şahsım tarafından size bildirilmesi istenildi.İzninizle Savcım."
Ayağa kalktım.Ona yaklaştım.O hala duygusuz duruyordu.Yoktu gözlerinde o eski Tarıktan eser.
"Neden yabancıymışız gibi davranıyorsun?"
"Görüşlerimiz çok farklı.Artık görüyorum ki gerçektende biz birbirimize çok yabancıymışız.İzninizle yetişmem gereken bir İstanbul uçağı var.Size mesleğinizde bol statüler Sayın Savcım."dedi ve kapıdan çıkarak gitti.
Öylece gitti.Ve ben..
Öylece kaldım ardından.
YOU ARE READING
UNUTAMAM SENİ
RomanceHayatı boyunca adaleti,eşitliği sağlayan biri olacağıma henüz on yaşımda yemin ettiğimi hatırlıyorum.Babamın şoför,annemin hizmetli olduğu villada tek oyun arkadaşımın annesinin,beni çocuğuyla oynamaya layık görmediğini söylediği gündü.Hayatımda ilk...
