Chapter 31

8.7K 190 8
                                    

Hendrix's POV

Kanina pa hindi maalis ang ngiti sa mga labi. He would say this is the best birthday ever. Looking at his wife na masayang nakangiti habang karga ang anak nila just brings so much warmth and joy in his heart.

Hindi parin siya makapaniwala na gising na ito kaya kanina niya pa hindi nilulubayan ng tingin ang asawa.

They talked and he also tell her about Elijah and Ezekiel situation. Akala niya magtatampo ito pero ngumiti lang asawa at sinabing natulog lang ito ng anim na buwan naging tatlo na agad ang anak nila.

"If looks could melt a person, tunaw na yang asawa mo." Sabi ng daddy niya sabay tapik sa balikat niya.

"Dad I'm just overwhelmed and still shocked."

Tumawa ito bago tumango. "I'm glad she's awake now iho. Now go and spend your time to your family."

Tumango siya bago naglakad palapit kay Tamara na agad tumingin sa kanya. Those beautiful eyes.

"Hi baby." He said bago tabi dito at halik sa noo nito. "How are you?"

Before she could answer ay kinuha nang mama niya ang baby nila at iniwan silang dalawa sa sala.

Tamara hug him and lay her head on his chest.

"Thank you."

"For what?"

Tiningala siya nito. "For everything. Mula simula at hanggang ngayon di mo ako pinabayaan." Mahina nitong sabi.

"Baby."

He saw her smile bago pinakititigan ang itsura niya. "Nasabi ko nabang mahal na mahal kita?"

Umiling siya.

"Mahal kita Hendrix, mahal na mahal."

The way she said it, her sincerity, the pureness and the love is so visible in her eyes that it makes him hold his breath.

Good lord how many days he's been waiting to hear her say that? And right at that moment he could say he loves this woman so much.

"And I love our kids too." Sabi nito bago tingin sa may balkonahe kung saan madidinig ang tawa ng mga bata habang nakikipaglaro sa mga pinsan ng mga ito. "Elijah and Ezekiel came to me and talk to me. Begging me to accept them as my children. God Hendrix how can those two boys do such thing? They don't need to beg, I will love them with all my heart dahil anak na natin sila."

Her eyes look at him again. "Kanina ka pa hindi nagsasalita. Ayaw mo ba akong makitang gising?" Tanong nito at gusto niya itong pitikin sa noo.

"Baby I'm just enjoying hearing your voice. Anim na buwan ko yang di narinig, inienjoy ko lang." he said sabay yakap dito. "I love you, with all that I am I love you Tamara." Bulong niya.

He kissed her forehead sabay hawak sa mukha nito para matitigan niya. Gising na nga talaga ang asawa niya.

"You make me the happiest man when you open your eyes and come back to me. I would accept and endure any pain in the world but I don't think I can endure loosing you. So thank you baby, than you for waking up. I love you my wife. And in case I haven't said it. You are the best birthday gift I received from up above. I love you baby."

Kitang kita niya ang pangingilid ng mga luha nito.

"Mahal na mahal din kita." She said sabay ito na mismo ang humalik sa mga labi niya.

————————####——————-
Woahhh next chapter will be the epilogue lol

Gabriel143

The Possesive CEOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon