BELOVED [ Completed ]

♡ 7 ♡

ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ ဟြန္းငယ္ကိုယ္ေလးကိုမကာ အေရးေပၚခန္းထဲထိဂ်ံဳအင္ေပြ႕ခ်ီကာ ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ခ်န္းေယာလ္ကလည္း ဂ်ံဳအင္ေနာက္ကလိုက္လာကာ တာဝန္က်ဆရာက္ုိ မျကည့္ခိုင္းဘဲ သူကိုယ္တိုင္ျကည့္ေပးသည္။

" ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ဂ်ံဳအင္ "

ခ်န္းေယာလ္ေမးတာကိုမေျဖဘဲ ကုတင္ေပၚက ဟြန္းငယ္ကိုသာ ျကည့္ေနျပီး လက္ကိုလည္းမလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားကာ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဂ်ံဳအင္ကို

" ဂ်ံဳအင္ !! ဂင္ဂ်ံဳအင္ ငါေမးေနတယ္ေလ ဟြန္းငယ္က ဘယ္လျို့ဖစ္တာလဲလို႔ ? "

ခ်န္းေယာလ္က ေအာ္ေမးလိုက္တာေျကာင့္ ေဘးနားက သူနာျပဳေတြေရာ လူနာေတြကပါျကည့္လာသည္။ေဘးကအတြင္းေရးမွဴးက သူေဌးဆိုကာ ေခၚေတာ့မွ မ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ခ်န္းေယာလ္ကိုျကည့္ကာ

" ဓာတ္ ~~ ဓာတ္ေလွကားထဲမွာေမ့လဲသြားတာ ဟြန္းငယ္တစ္ေယာက္တည္း … ငါ အမွားေတြပါ ဟြန္းငယ္ကို တစ္ေယာက္တည္းမသြားခိုင္းသင့္ဘူး "

ေတာ္ေတာ္ထိတ္လန့္ေနတဲ့ ပံုစံျဖင့္ေျပာလာေသာ ဂ်ံဳအင္ေျကာင့္ ခ်န္းေယာလ္လည္းသက္ျပင္းခ်ကာ ဟြန္းငယ္ကို အျမန္ျကည့္ရသည္။

ခ်န္းေယာလ္လည္း ဟြန္းငယ္ကို ေသခ်ာျကည့္ျပီးတာနဲ႕ ေဘးနားက သူနာျပဳေလးတစ္ေယာက္ကို ေဆးနဲ႕ အခန္းသက္သက္ပါလုပ္ေပးဖို့ ေျပာလိုက္သည္။ဂ်ံဳအင္ အတြင္းေရးမွဴးကလည္း အခန္းကိစၥလုပ္ဖို့ဆိုကာ ထြက္သြားေလသည္။

ဟြန္းငယ္ကို သီးသန့္အခန္းေျပာင္းျပီးသည့္တိုင္ ဂ်ံဳအင္က ဟြန္းငယ္ေဘးနားကမခြာပါ။ ကုတင္ေပၚမွာလွဲေနတဲ့ ဟြန္းငယ္ကို တစ္ခ်က္ျပန္စစ္ရင္း

" ဟြန္းငယ္က အေမွာင္ခန္းေတြ အရမ္းေျကာက္တတ္တယ္ ငယ္ငယ္တည္းက ေမွာင္ေနတဲ့အခန္း မီးမထြန္းထားတဲ့ အခန္းဆို မဝင္ေတာ့ဘူး မီးပ်က္လို့ အခန္းကေမွာင္ေနရင္ေတာင္ ဓာတ္မီးဖြင့္ဖို့ ေျကာက္ျပီး တစ္ေနရာတည္းမွာဘဲ မလႈပ္မယွက္ ေနတတ္တယ္ ျပီးရင္ အသက္ရွဴက်ပ္ျပၤီး ေမ့လဲသြားတတ္တယ္ "

ခ်န္းေယာလ္စကားေျပာေနရင္း ဂ်ံဳအင္ကိုျကည့္ေနမိသည္။စကားေျပာေနရင္း ဟြန္းငယ္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဂ်ံဳအင္လက္က ပိုေတာင္တင္းက်ပ္သြားသလိုပင္။