Η ζωή της Sarah και του Klaus.

117 14 30
                                    

Harry's pov

Η Sarah ήταν στο πάτωμα και κρατούσε τον λαιμό της. Ο Malfoy φερόταν περίεργα. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω... Ήταν σαν χαμένος...

D: Blaise... Πού είναι το κινητό μου???
Β: Εμμ... Σε μία από τις τσέπες μου... Μισό... Να, ορίστε.
D: Σ' ευχαριστώ...

Άρχισε να κάνει κάτι με το κινητό του. Μάλλον πήρε κάποιον τηλέφωνο γιατί έβαλε το κινητό του στο αυτί του...

D: Eva, σήκωσέ το, σε παρακαλώ... Πρέπει να σου πω κάτι πάρα πολύ σημαντικό...

Το έκλεισε και το έβαλε στην τσέπη του.

D: Όσο για 'σένα..., είπε και κοίταξε υποτιμητικά τη Sarah.
D: Θα σε παρακαλούσα να φύγεις από εδώ... Και να μην ξαναγυρίσεις...
Sar: Τι??? Γιατί??? Draco, εγώ σ' αγαπάω...
D: Μην την ξαναπιάσεις αυτή τη λέξη στο βρωμόστομά σου! Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει η λέξη "αγάπη"! Αν ήξερες, δε θα έκανες όλα αυτά που έκανες!
Sar: Τι??? Για ποιο πράγμα μιλάς???
D: Ξέρεις πολύ καλά για πιο πράγμα μιλάω, Sarah! Μου παρουσιάστηκες ως συνάδελφος! Εγώ δεν είχα ποτέ συνάδελφο που την έλεγαν "Sarah"! Σαγήνευσες το αφεντικό για να μπορείς να κυκλοφορείς άνετα εκεί μέσα!
Sar: Τι?! Πώς μπορείς να πιστεύεις κάτι τέτοιο για 'μένα?!
D: Τα πιστεύω γιατί τα έκανες! Και τώρα φύγε... Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να βρίσκεσαι εδώ μέσα...

Η Sarah δάκρυσε. Σηκώθηκε με δυσκολία και άρχισε να τρέχει μακριά από το σχολείο.

Α: Draco, τι συμβαίνει??? Τι έπαθες???
D: Θυμάμαι... Θυμάμαι τα πάντα... Την Eva... Την Τελική Μάχη... Τα πάντα...

Όλοι τον κοιτούσαμε σαν να ήταν φάντασμα...

Eva's pov

Sev: Ο Draco σου άφησε 3 μηνύματα και σε πήρε 5 τηλέφωνα. Δε θέλεις να του μιλήσεις???
Ε: Γιατί να του μιλήσω??? Για να μου πει πως κατέστρεψα τον γάμο του??? Ασ' το... Να μου λείπει...
Sev: Μετάνιωσες γι' αυτό που έκανες στη Sarah???
E: Όχι, καθόλου... Της άξιζε άλλωστε... Τον Malfoy σκέφτομαι... Πώς μπορεί να αισθάνεται μετά από αυτό που έκανα??? Εντάξει... Εγώ το ξέρω ότι είχα δίκιο... Αυτός όμως... Αυτός έχει τυφλωθεί αυτό το τόσο σαγήνευμα που έφαγε... Ασ' το...

Klaus' pov

Sar: KLAUS!
K: Sarah! Με τρόμαξες! Τι έγινε??? Γιατί είσαι με το νυφικό???
Sar: Ο Draco θυμάται!
Κ: Τι?! Μα τι στο καλό?! Γιατί όλοι θυμούνται?!
Sar: Εμμ... Ναι... Ίσως σου φανεί... Πώς να το πω...??? Κάπως "περίεργο" θα το πω... Αλλά... Δεν... Δεν είμαι βρικόλακας πλέον...
Κ: Τι??? Sarah, τι εννοείς?!
Sar: Η Eva μου έδωσε τη θεραπεία...
Κ: Αυτό ήταν... Θα τη σφάξω!
Sar: Klaus, δεν ξέρω πού είναι... Και ξέρεις πως δε μπορείς να μπεις στο μυαλό της... Είναι πάρα πολύ δυνατή... Μπορεί να σε κάνει σκόνη με ένα μόνο βλέμμα της...
Κ: Ναι... Πράγματι... Εντάξει, θα σου δώσω λίγο από το αίμα μου να πιεις και θα σε σκοτώσω με κάποιον τρόπο-
Sar: Klaus, δε... Δε νομίζω πως θέλω να ξαναγίνω βρικόλακας...
Κ: Τι??? Sarah, είσαι με τα καλά σου?! Σε χρειαζόμαστε!
Sar: Ναι, αλλά δεν-
Κ: Δεν έχει "αλλά", Sarah! Πήρες τη δική μου μορφή όταν σαγήνευσες τον Draco να ξεχάσει την Eva! Θυμάσαι πόση δουλειά έριξες γι' αυτό?! Δε θα με προδώσεις τώρα! Ούτε εμένα, ούτε κανέναν! Θα σε κάνω βρικόλακα ξανά! Πάει και τελείωσε!
Sar: Εσύ ζητάς να σε σέβονται ενώ εσύ δε σέβεσαι κανέναν! Ξέρεις κάτι, Klaus?! Δεν αξίζεις τον σεβασμό κανενός! Σου αξίζει να σαπίσεις σε ένα κρύο και μουντό φέρετρο! Δε σου αξίζει ούτε ο σεβασμός, ούτε η αγάπη!
Κ: Ας μην κοιμόσουν μαζί μου τότε... Ηλίθια!

Έκοψα το χέρι μου με ένα μαχαίρι και έριξα το αίμα μου μέσα σε ένα ποτήρι.

Sar: Τότε να σου θυμίσω το πόσο δύσκολο μου ήταν να ελέγξω την πλευρά του βρικόλακα!
Κ: Δε χρειάζεται να μου το θυμίσεις, Sarah... Το θυμάμαι πάρα πολύ καλά... Πιες το...

Πήρε το ποτήρι και εγώ γύρισα την πλάτη μου για να πάρω το μαχαίρι.

Sar: Συγνώμη, Klaus...
K: Για ποιο πράγμ-

Παλούκι με ιεροβότανο...

Κ: Γι-Γιατί...???
Sar: Οποίος δε με σέβεται, δε ζει...

Έχωσε το παλούκι πιο βαθιά και το ένιωσα να ακουμπάει το στομάχι μου... Και μετά δεν ένιωθα τίποτα...

Sarah's pov

Sar: Συγνώμη, Klaus... Προσπάθησα... Αλλά... Απέτυχα... Όπως λέει και η αγάπη σου, η Eva...

Τον άφησα στο πάτωμα και άρχισα να τρέχω. Όσο πιο μακριά πάω, τόσο το καλύτερο... Δεν αντέχω να είμαι ούτε 1 χιλιόμετρο κοντά στο καταφύγιο... Δε θέλω... Ποτέ δεν ήθελα... Ή τουλάχιστον, από ένα σημείο και μετά... Ίσως να είχα ένα είδος ελευθερίας... Αλλά έπρεπε να ακολουθώ τις εντολές του Klaus... Η Christina δεν ήξερε καν την ύπαρξή μου... Ο μόνος που με ήξερε ήταν ο Raphael... Αλλά μας παράτησε για να ακολουθήσει τον Voldemort... Η Christina ήταν και με τις δύο πλευρές, επειδή ήταν ερωτευμένη με τον Tom... Πάντως θυμάμαι το σχέδιό της... Να καταστρέψουμε την Eva... Όχι εγώ... Δε με γνώριζε... Όλοι οι υπόλοιποι... Αφότου η Christina έφυγε, ο Klaus μου ζήτησε βοήθεια... Μου ζήτησε να καταστρέψουμε την Eva μαζί - μιας και εγώ και εκείνη γνωρίζουμε η μία την άλλη - μετά από αυτό που μου έκανε... Δε θα τη συγχωρέσω ποτέ... Και με αυτή τη σκέψη συμφώνησα να τον βοηθήσω να την καταστρέψει... Μου ζήτησε να σαγηνεύσω έναν τυπά με υπερβολικά ξανθά μαλλιά... Και αυτό έκανα... Πήρα τη μορφή της Eva αρχικά, μετά του Klaus και σαγήνευσα τον τυπά με τα ξανθά μαλλιά να τη ξεχάσει... Μετά, ο Klaus μου ζήτησε να του την πέσω, για να κάνουμε την Eva να υποφέρει... Όμως, όταν προσθέθηκε ο γάμος στο σχέδιο... Τα 'χασα... Ο Draco δε μου έφταιγε σε τίποτα... Εξάλλου, δεν ήθελα να παντρευτώ κάποιον για να κάνω την Eva να υποφέρει... Δεν το αξίζαμε... Ούτε εκείνος, ούτε εγώ... Εντάξει... Ξέρω πως θέλω να καταστρέψω τη ζωή της Eva... Αλλά δεν ήθελα να καταστρέψω τις ζωές δύο ανθρώπων εξ αιτίας της... Πόσο μάλλον τη δική μου... Η ζωή μου ήταν έτσι κι αλλιώς χάλια, δεν ήθελα να την καταστρέψω κι άλλο... Βαρέθηκα να... Να υπακούω τον Klaus... Μετά απ' όλα όσα έχω ακούσει... Δεν ξέρω αν τον συμπαθώ ή αν τον αντιπαθώ... Εκείνος με βοήθησε εξάλλου... Εκείνος ήταν πάντοτε εκεί για 'μένα... Κανείς άλλος...

Ε: Ναι, αλλά αυτός είναι που σε πρόδωσε και δε σεβάστηκε την επιθυμία σου...
Sar: EVA?!

Ουάου... Τι έχετε να πείτε για όλα αυτά που είπε η Sarah??? Αλλάξατε καθόλου την εικόνα σας για εκείνη??? Ποια νομίζετε πως θα είναι η αντίδρασή της αφού εμφανίστηκε η Eva??? 😭💔

Harry Potter and the twin power ( greek version )Where stories live. Discover now