Harry Potter and the twin power ( greek version )

"Σου"???

Γιατί να το κάνω τώρα???

Ε: Είσαι καλά???
G: Ναι... Εσύ???
Ε: Εγώ δεν πάλεψα με έναν ηλίθιο!
G: Σωστό κι αυτό... Πάμε μέσα???
Ε: Πάμε...

Κατευθυνθήκαμε προς το σχολείο καθώς ήμασταν αγκαλιασμένοι. Μπήκαμε μέσα και πολλά βλέμματα έπεσαν πάνω μας.

G: Αγκαλιάζω την κολλητή μου ρε! Τι πρόβλημα έχετε?!

Έχω αναφέρει τόσο πόσο ωραίο χρώμα γίνονται τα μάτια του όταν φωνάζει??? Παίρνουν ένα μελί προς πράσινο χρώμα. Πανέμορφο χρώμα...

G: Άντε, έρχεσαι???
Ε: Ναι...

Καθίσαμε στο τραπέζι των δολοφόνων και εγώ περίμενα πώς και πώς να περάσει η ώρα για να συναντηθώ μαζί του... Ειλικρινά, έχω απορία για τον λόγο που θέλει να μιλήσουμε οι δυο μας... Έχω απορία τι θέλει να μου πει...

*23:30*

Όπως πάντα, ξεκίνησα πιο νωρίς για να φτάσω και πιο νωρίς. Μπήκα στο αυτοκίνητό μου και άρχισα να οδηγάω. Όταν κοίταξα στον καθρέφτη είδα πως ένα αυτοκίνητο με ακολουθούσε. Έτσι και το έκανε αυτός! Θα φάει ένα μπουκέτο, όλο δικό του! Ωστόσο συνέχισα να οδηγάω μέχρι να φτάσω εκεί που μου είπε. Μόλις έφτασα, βγήκα από το αυτοκίνητο και άρχισα να τον ψάχνω. Όταν τον εντόπισα τον πλησίασα με γρήγορα βήματα.

Ε: Γιατί μου ζήτησες να έρθω???

Με κοίταξε στα μάτια... Σαν να ήθελε να κοιτάξει μέσα στην ψυχή μου, όχι τα μάτια μου...

Ε: Θα μου μιλήσεις ή θα σε αρχίσω στις γρήγορες?!

Πήρε μια βαθιά ανάσα και ετοιμάστηκε να μιλήσει...

Draco's pov

Τι στο καλό της είπα?! Γιατί να της πω κάτι τέτοιο?! Και πάνω απ' όλα... Γιατί ζηλεύω?!?!?! Δε θα έπρεπε να ζηλεύω! Είμαι ερωτευμένος με τη Sarah! Σταμάτα, Draco! Η Sarah είναι η μοναδική για εσένα! Μόλις την είδα να μπαίνει με τον Weaselbee όλοι κοίταξαν προς το μέρος τους.

G: Αγκαλιάζω την κολλητή μου ρε! Τι πρόβλημα έχετε?!

Σιγά ρε φίλε... Θα σκίσεις κανένα καλσόν... Πώς μου ήρθε αυτό??? Ποτέ δεν το έλεγα αυτό... Τι στο καλό μου συμβαίνει?! Κάθησαν στην τραπεζάρα μας, το καμάρι μας, και η Eva είχε ακόμη αυτό το ψυχρό βλέμμα... Δε μου αρέσει να τη βλέπω έτσι... Μα τι λέω...??? Αφού τα συναισθήματά της είναι απενεργοποιημένα... Και από εχθές το βράδυ παρατήρησα πως δεν έχει πολλές εκφράσεις... Στο πρόσωπο εννοώ... Δε χαμογελάει... Δε λυπάται... Τίποτα... Κενό...