Guns and Stilettos (Agent x Mafia)

Confessions of A Mafia

CHAPTER TWENTY

T o r i

25th of September, 2022 at 1803H

The time has come, I'm back in hell. Trinity's prison held those who surpassed the maximum. I'm now placed where I really belonged to. I've killed people, did inhumane things to others. Hindi ko kasi kayang sikmurahin ang mga nalalaman kong pananakit ng iba sa mga mahihina. Someone needs to defend them. Someone has to take revenge for the weak. Someone has to take control. That someone is me.

I am not saying that I'm a hero, I don't wear a cape nor fly, but all I know is that I have protected the defenseless. Yes, I take lives, but I only did it to justify people who are incapable of defending themselves. Kalaban man ang labas ko dito, kailangan ko itong gawin. Kailangan kong iligtas si Isobel. Tough love, isn't it?

Nang maipasok ako sa selda, wala na akong ibang ginawa kundi isipin si Isobel. Si Isobel na minsang nagpakilala sa akin bilang si Astrid Lazaro, at ngayon ay tinatawag nilang Irisveil Guevarra. Alam kong marami siyang katanungan, at handa akong sagutin ang lahat ng 'yun, ngunit hindi namin ito pwedeng ipakita sa Tri-Force. Kaya naman gumawa ng paraan ang aking mga kaibigang sina Morrigan, Nash, Genji at Enzo upang kami'y makapag-usap. Kasama din naming nagplano si Reese through video conference. Doon tayo sa alam na alam ang batas.

Recorded ang lahat ng nangyayari sa isang interrogation room sa loob ng Trinity, ngunit mahigpit na ipinagbabawal ang pagkuha ng audio nito. Tanging ang mga agents lang ang makakaalam ng aming pag-uusap. Ang sinumang lalabag sa batas ay papatayin, kahit man mataas ang ranggo nito. It's protocol.

Sa loob ng interrogation room ay may mga bagay na siyang gagamitin nilang panakot sa akin upang ako'y magsalita. Ang Trinity lang ang kating-kating dumakip sa akin dahil ayaw nilang balikan sila ng sarili nilang multo. Oras na isiniwalat ko ang impormasyong aking nalalaman ay sigurado akong mabubuwag at babagsak ang organisasyong ito. Pero hindi ko na muna gagawin 'yun dahil sensitibo ang kasong ito. Maraming tao ang mawawalan ng trabaho at mapapahamak kung sakali. I guess, kelangan lang nitong ma-reform at ma-reorganize.

"Nasaan siya, Morri?" Pasimple kong tinanong ang aking kababata, na kunwari ay nagja-jot down ng mga basics. Hindi alam ng Trinity na matagal ko nang kaibigan si Morri. Mahina talaga ang mga informers ng organisasyong 'to. "Dalawang linggo ko nang hindi nakikita ang anino niya, baka ikamatay ko 'to."

"Ang OA mo, nasa underground siya. Kararating lang niya galing sa Hong Kong. Nagbakasyon daw, nagpalamig ng ulo," Sagot sa akin ni Morrigan. Kinilig ako kasi nasa same building kami. Lakas maka-highschool ng feelings ko, eh. "Ilang taon mo ngang hindi nakasama at nakausap 'yun, hanggang matyag-matyag ka lang, hindi ka naman namatay. May nangyari lang ulit sa inyo, ganyan ka na naman. She's still my bet, not Paris or any of your toys, but I think you're overreacting."

"She's supposed to be in Japan, girl. Talk her into it or something." I had my reasons why she needs to be there in my birthplace. "Ugh, please contact Reese. I have no choice."

"You're such a baby. You'll die without Red and Reese."

"True, true..." Pinitik niya ang ilong ko kung kaya naman ako natawa. "Really? Are we like twelve or someth-" She must've realized that we were being watched kung kaya naman niya ako sinuntok. "Fucking ouch."

"You need to set your records straight, Victoria."

"But I'm not. How's that?"