Lovely Days (Completed)

Lovely : 15

Tila naman ako kinakabahan sa mga susunod na sasabihin nitong si Lorraine, tapos ay tungkol kay Jake pa ang pinag uusapan namin.

Ayaw ko ngang paniwalaan ang sinasabi ng babaeng to dahil baka paraan niya lang yan para ako mismo ang sumuko kay Jake at para siya ang magtagumpay, pwedeng ganon diba?

"ano ba kasi iyon? Ano ba iyang health condition ni jake na pinagsasabi mo? Bakit may sakit ba siya o ano?" tanong ko kay Lorraine na labis akong nananabik sa mga kasagutan.

"bago ko sabihin iyon, i wanna tell you something.. " Pambitin nitong si Lorraine.

Ano pa nga ba, magkwekwento muna siya ng back story niya.🙄

Ganyan naman sa mga telenovela, di nawawala ang pagbabalik tanaw na pambitin at pampahaba ng kwento para maraming advertisements ang maisingit.

"Nasabi ko na sa iyo na we've been together for 5 years and also na muntik na kaming magkaanak ni Jake.." Pagpatuloy ni Lorraine na natigilan dahil sa nangingilid niyang luha.

Kadramahan ng babaeng to eh, tulad din siguro to ng lola ko na kung anu-anong teleserye ang pinapanood.

Di pa nga lumagpas sa three sentences yung sinabi niya, naiyak na? bravo! 👏👏👏

"Jake loves me so much, masaya kaming nagsasama noon lalo pa nang malaman niya na nabuntis ako at magiging ama na siya, pero isang araw, habang nasa trabaho siya, may tumawag sa akin na kasamahan niya at dinala daw siya sa ospital" pagpatuloy ni Lorraine na naputol ulit dahil sa pagpatak ng kanyang luha.

Okay fine! kada patak ng luha niya ay titigil siyang magsalita, kaimbyerna ha.

Habang palalim ng palalim ang kwento ni Lorraine ay di ko din maiwasan ang masaktan lalo na kung iisipin ko kung gaano nila kamahal ang isa't isa noon.

Dapat nga hindi ko na pinapakinggan pa ang backstory nila, parang pinapamukha niya lang sakin kung gaano sila kasaya at sila ang nararapat sa isa't isa.

"anong nangyari sa kanya noon? Bakit siya nadala sa hospital?" tanong ko kay Lorraine.

Siyempre, si Jake ang pinag uusapan kaya kailangan ko itong malaman.

"sabi nung mga kasamahan niya ay bigla nalang daw itong nahilo at bumagsak, akala namin noon ay wala lang talaga ang sakit na iyon, na simpleng hilo lang, pero habang tumatagal, medyo hindi na ito nagiging maganda, halos napapadalas na ang pananakit ng kanyang ulo, hanggang sa magpatingin na siya sa duktor, Nung malaman ko ang bagay na iyon ay pinangunahan ako ng takot, lalo na para sa dinadala ko, pinanghinaan ako ng loob, mas pinakinggan ko ang aking ama kaysa sa pintig ng puso ko, kinalimutan ko ang pangako ko kay Jake na hindi ko siya iiwan" pagtuloy ni Lorraine na naging sanhi upang mag crack ang kanyang boses.

"a-ano ba ang i-ibig mong sabihin?" naguguluhan kong tanong kay Lorraine kahit pa nagkakaroon na ako ng ideya kung ano nga ba ang nangyayari kay Jake.

"nagawa kong ipalaglag ang bata nung tatlong buwan palang ito sa sinapupunan ko, nagpadaig ako sa takot na walang kikilalanin na ama ang magiging anak namin, Ayaw kong maranasan ng magiging anak ko ang naranasan ko na hindi buo ang pamilya, sobrang natakot ako sa posibilidad na mawawala si Jake, Inilayo ako ng aking ama ngunit hindi naman naging lingid sa kaalaman ko ang paghahanap ni Jake sa akin, pero mas pinili kong hindi magpakita sa kanya at sundin ang kagustuhan ng aking ama, pero nagsisi ako, na kahit anong iwas ang gawin ko ay siya pa din ang nasa puso ko, na Dapat pala ay hindi ako umalis sa tabi niya, na dapat ay mas inalagaan ko pa siya, labis akong nagsisisi kung bakit ako nagpadaig sa takot na iyon, napakalaki ng kasalanan ko kay Jake" pagpatuloy ni Lorraine at natigilan dahil sa paghagulgol nito.