Endless Love (Amity Series #1) UNEDITED

Chapter 41

I expected Adriel to make up with me but as usual, he's always missing in action. Three weeks passed but I still haven't see him, even his twin, Perse.

"Baka naman busy sila? Iyon ang sabi sa akin ni Perse noong nakaraan. Hindi din daw sila makahawak ng cellphone kung nasaan man sila," tumango lang ako sa sinabi ni Thor at ipinagpatuloy ang pagkain.

"Ano ba 'yan, Donna? Gutom na gutom? Hindi ka ba kumakain?" sinamaan ko ng tingin si Zyren.

"Masarap kaya kumain!" ani ko.

"Tumataba ka na nga sa kakakain mo..." pinasadahan nila ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

"Hayaan niyo na, uso naman workout." they just shrugged.

"Bakit parang wala kang pakialam sa jowa mo? Ang tagal niyo ng hindi nagkikita, ah..." natigil ako saglit sa pagsubo. Tinignan ko sila at napanguso ng makita ang nanunuri nilang mga tingin.

"Sanay na ako hindi kami magkita at mag usap... feeling ko nga single ako, 'e." I joked but no one laughed.

"Ano kayang nangyari sa tukmol na iyon," dinig kong bulong ni Thor.

"I saw him...with Lorelei. In his condo," natahimik sila sa sinabi ko.

"Kailan?" Zyren asked.

"Two times. First, when I'm about to go home but I visited him first. Naisip kong kumustahin siya kahit masama ang loob ko sa kaniya pero noong nandoon na ako...nakita kong lumabas si Lei mula sa u-unit niya. Sumunod naman ay noong isang araw... ang huling sinabi niya sa akin ay babawi siya pero dahil nga umasa ako ay nagmukha na naman akong tanga. Na kahit siya iyong may kasalanan ay hindi ko pa rin maiwasan mag-aalala pero putangina..." suminghap ako. 

"Nandoon ulit iyong...ex niya." kahit pigilan ko ang sariling umiyak ay hindi ko magawa. Nagsimula akong umiyak sa harap nila. Nilabas ko lahat ng bigat ng pakiramdam ko dahil kay Adriel. Natigil lamang ako at nag-angat ng tingin kila Kuya ng sabay-sabay silang tumayo nila Zyren at Thor.

"S-saan kayo pupunta?" tanong ko ng maglakad sila palayo.

"Adi's unit. We're going to talk to that dumbshit!" Kuya hissed.

Nag-ulap ang mga mata ko sa isipin na may nag-aalala sa akin.

"Don't cry, Donna babe. Kami bahala sa siraulo mong boyfriend!" wala na akong nagawa pa ng maglakad na sila palayo.

The girls tried to ease my mood. I just forced myself to smile so they wouldn't have to worry anymore.

"What happened?" bungad ko ng pumasok sa aming kwarto sila Kuya kasama sila Zyren.

My brows furrowed when no one answered. Nakaiwas sila ng tingin sa akin na mas lalong ipinagtaka ko.

"Ano?" I asked impatiently.

"He's just...busy with s-some things," Kuya said. He stuttered and that's kinda suspicious because he's always sure with what he's saying.

"I'm serious, what's going on?"

"Sinapak kasi...ni Zyren! Oo, sinapak niya---"

"Tangina, sumeryoso ka nga!" putol ni Zyren dito.

"Tss, nakausap na namin, Donna. Busy lang daw talaga siya sa internship niya..." bumagsak ang aking balikat.

"Internship palang, sobrang busy na niya. Paano kapag nagta-trabaho na talaga siya? Baka iwan na lang niya ako bigla sa ere..." naluha ako sa isipin na iiwanan ako ni Adriel.

"You're so fucking stubborn. It's obvious that he don't have time for you yet here you are! Imagining things! You said that you saw him with his ex twice! Are you just going to ignore that? Ganiyan ka ba talaga katanga? Akala ko ba matalino ka, Donnatella? What happened with that intelligence? You should know what's happening but you chose to stay fucking blind!---"