Chapter 38

137 6 1
                                    

We did nothing but wander and hang out throughout the vacation. Adi and I are already making the most of our time together because their schedule will be hectic when their fourth year comes because they are graduating.

We made happy memories as a group. Sometimes we also get to spend time with Theodore's group because Amishta is with us and they are all watching over her. Even Zyren! Kung minsan—no, everytime! Naiirita na talaga ito dahil may matang nakasunod sa kaniya. Napakastrict naman kasi ng Dad niya at kumuha pa ng bodyguard and take note! Lima sila!

"This is so fucking annoying..." she said, obviously annoyed.

"Bakit ba kasi naging bodyguard mo sila?" tanong ni Elena habang nakaupo kami sa sun lounger.

"They're not my bodyguard. It's just that... they want to join us? Yeah, that's it..." tumango-tango ito, kinukumbinsi ang sarili.

"I...don't think so," ngumiti ako saka pinagmasdan ang mga kaibigan'g lalaki na nagkakatuwaan sa dagat

It’s been a long time since I last went for a cold breeze and I can’t even remember when was the last time I went to a beach.

Maraming nangyari sa buhay ko, lahat ay biglaan. Noong nasa amin pa ako sa Laguna ay hindi talaga ako makagala ng matagal dahil parating wala sila Mama at Papa kaya ako ang nagbabantay sa mga kapatid ko. Ako ang toka sa lahat ng gawain dahil mga bata pa sila. Si Berna lang talaga ang nagtya-tiyaga'ng bisitahin ako. Namimiss ko na nga ang bading na iyon.

Kung minsan ay napapaisip ako na...sana...anak talaga ako ni Mama. I am happy with my family now. They never let me down and feel unloved as well as my new friends. It's just ... I can't help but miss my known family especially they are the one who raised me.

I can visit them everytime I want, really. Siguro ay hindi palang talaga ako nasasanay na wala sila sa tabi ko.

"How are you?" I snapped back in reality when Amishta spoke. Nakatingin ito sa akin pati na ang iba naming kasama.

"Ako? Uh, ayos lang naman..." I trailed off.

"I've heard from Aiden that you're under treatment?" I smiled bitterly and nodded.

Ayoko sana dahil sa tingin ko ay malalagpasan ko naman ang paminsang imaheng bigla na lamang bumabalik sa aking isipan ngunit ng magsimula na akong bangungutin ay kinailangan ko. I need to heal completely dahil hindi lang ako ang apektado kundi pati na rin ang mga nakapaligid sa akin.

"Is it helping?" she looks so concern and my heart melt because of that. Kaunti na lamang ang mga taong mag-aalala sayo ng totoo. Hindi ka papakitaan ng peke and I'm glad that my friends really cares for me, so do I.

"Maybe? I'm still experiencing nightmares and such but I'm coping," I smiled and remembered how Kuya Aiden saw me having difficulty in breathing and crying in a corner because of a bad dream. Fortunately, he was still awake because I really needed someone to be with during those times.

"We will visit my friend tommorow..." ani Kuya. Tumango na lamang ako. Wala na akong lakas at pagod na akong pilitin ang aking sarili na...kaya ko.

"He can help you get through that. I trust him and you need to cooperate, hmm?" puro tango ang isinasagot ko habang nasa byahe papunta sa isang clinic na kaibigan daw ni Aiden.

Nang makarating sa destinasyon ay inalalayan ako pababa ni Kuya. Lahat ng madaanan namin ay binabati siya. Seems like he's always here.

"Hey..." bati ng isang lalaking nakalab coat. Nakaabang na ito sa isang pinto at pinatuloy kami doon. He's smiling and I admit that he has looks that women would flocked.

Endless Love (Amity Series #1) UNEDITEDWhere stories live. Discover now