KARANLIĞA SIĞINAN IŞIK (DÜZENLENİYOR)

14. Bölüm: Gizlenen Tutkular

Ancak Valentina omzuma dokununca tüm büyü bozuldu.

"Yalen seninle özel olarak konuşmak istiyorum," dedi.

Başımı onaylayarak salladım. "Konuşmamız gerek demek istedin Tina'cığım." Austin yine patavatsızca davranmıştı.

Tina gözlerini devirerek bakışlarını ona çevirdi. "Haddini aşma Austin." Dedi ve sahte bir gülüş attı. Aynı sahtelikle karşılık verdi ve önüne döndü.

Tina ile dışarıya çıktığımızda endişeli olduğunu fark ettim. "Sorun ne?" diye sordum.

"Yalen, sanırım ben bir şey gördüm. Halüsinasyon da olabilir ama başka bir şey daha yaşadım, tek yaşayanın da kendim olmadığını da öğrendim."

Hiçbir şey anlamadım.

"Açık konuş Tina," kaşlarımı çatarak
Dudakları aralandı,

"Yedilerin seslerini duyduk,"

"Duyduk?" başka kim duymuştu?

"Austin'de duymuş, bir alâmet uyarısı gibiydi, onunla kalmaksızın," durdu.

"Ne oldu Tina?" diye çıkıştım.

"Ağaçların içinden kan çıktı Yalen, kan!"
Ağaçların kanı akacak .

Korkuyla çarpan kalbimi tutum, nefesim kesilmişti dediği anda.

Büyükannemin kitabındaki alâmetler gerçek oluyor! Her şey, her şey artık karanlık boyutta geçti!

""C-ciddi misin? Dedim zoraki bir şekilde.

Başını onaylayan şekilde salladı. Saçımı sıkkınlıkla kaşıdım ve derin bir nefes alarak deli gibi çarpan kalbimi tutum.

"Bunun anlamı-"

"Bunu anlamı geçmişteki olayın tekrar gün yüzüne çıkmasıdır Tina, her şey için çok geç!" Tina'nın gözleri korkuyla açıldı.

Omzuna dokundum ve.

"Hadi içeri girelim," dedim.

Tina'nın yaşları göz çukurlarında kalmıştı. Sakinleşmesi için ona sarıldım, ondan daha fazla korkuyordum ama bu durumda cesaret en gereken şeydi.

İçeri girdiğimizde herkesin gözü üzerimizdeydi. Victor ve Kinsey'in hasret faslı bitmişti. Victor bana garip bir şekilde bakıyordu. Burnuma keskin bir koku geldiğinde yüzümü gizliden ekşiterek sağıma döndüm.

"Her şey yolunda mı?" dedi Loxias.

Başımı onaylarcasına salladım. Tina'nın hâlâ titreyen yüzüne baktım.

Loxias "İyi." Dedi düz bir şekilde.

"Uyuyalım artık, ama sen dışarıda kalıyorsun." Austin'i işaret ederek.

Austin duruşunu düzeltti ve önce bana sonra Loxias'a iğneleyici bakışlarla baktı.

"Şimdilik bir şey yapacağım yok, korkma."

"Sana güvenmiyoruz," Tina'ya baktı, "Ayrıca neden serbest olduğunu hâlâ açıklamasız."

Loxias haklıydı, Austin neden serbesti? Austin hareketlendi ve Loxias'dan gözünü ayırmayıp kapıdan çıktı. Çıktıktan sonra etraf uzun bir sessizliğe büründü.

Kinsey elini çarparak, "Uyuyalım madem " dedi.

Arkam dönük bir şekilde uzandım.
Uykum yoktu, olanları ve olacakları düşünüyordum. Her şey karışmıştı, işleri yoluna koymak için bir şans bile yoktu. Rüzgârın uğultusu pencere aralarından yüzüme esiyordu. Büyükannemin kitabı yanı başımdaydı, deri cildini okşadım ve kitabı minderin arasına sıkıştırdım.