Chapter 22. Card

509 21 0
                                    


Chapter 22. Card

Dahniea's Pov

Sunod-sunod ang pagbuntong-hininga ko habang inaalala ang huling pinag-usapan namin ni Zach no'ng isang araw bago siya umuwi sa kanila. He stayed on our house for five days at sa limang araw na iyon ay nag-kwento siya sa'kin ng mga katotohanan tungkol sa kanya including the night that he was shot.

Kahit na kinikilabutan ako sa mga sinasabi niya ay sinikap ko paring pakinggan siya because that's what I need to do. To listen to his story about his life. Kung tutuosin, maswerte na ako sa sitwasyong iyon dahil kahit wala kaming sapat na rason para pag-usapan ang mga gano'ng bagay, nag-kwento parin siya and so I am. I tell him my story in exchange of telling me his story.

I don't know, but I find it heart melting because who would have thought that the stranger I met before, is now the man that I know right now more than anyone.

I suddenly remember what he told me last night. It was about his younger sister na hanggang ngayon daw ay nawawala pa mula no'ng gabing dumating siya dito sa bahay na may tama ng bala. I didn't know but I feel sorry for him. Sino ba naman kasi ang hindi kung malalaman mong ang pinaka-iingatan ng pamilya nila ay nawawala.

Gano'n nga siguro kapag bunso. I sighed and shooked my head. Right now, isa na ako sa umaasang sana mahanap na nila si Janice. That's her name and I must say that, she's beautiful even though I haven't seen her yet. Alam ko na ang mga pangalan ng pamilyang Lee mula sa dad and mom niya hanggang sa mga pamangkin niya and of course, my Acher is included on family Lee.

Muli akong umiling bago inayos ang huling maleta na dadalhin namin and when I finally settle everything, I smiled. This is the day that we're going to move to his parent's place and I can say that, I'm freaking nervous kahit wala pa man din kami doon!!

I gulped and I went to Acher's crib to get him para mapalitan ko na siya. Zach is not here because he told me that, someone will just fetch us here. Hindi naman na ako umangal pa kahit na pakiramdam ko ay na-dissapoint ako sa sinabi niya. Why would I even felt that!! I rolled my eyes and curse at the back of my mind. Iba talaga kapag nahuhulog na. I'm freaking expecting things to happen!! What a crap!!

"Dada"

Napatigil ako sa pagpapalit ng damit ni Acher no'ng magsalita ito. My eyebrows furrowed and get back to what I am doing.

"He isn't here" I said using my usual sweet voice while giving him my genuine smile. I'm a mother and I can understand what he want's to say.

I am proud even though he's still a baby. He reached his five months old two days ago and of course, we celebrated that together with my friends pero sayang, wala parin sina mommy hanggang ngayon. Na-stocked daw sila sa trabaho dahil merong hindi magandang naganap sa company. I must be the one on that position but suddenly, dad told me that, he can still manage it. I shooked my head. Baliktad na ang mundo.

"Dada"

"We will live there, together with your relatives and your dad's friends" nakangiting saad ko at napangiti ako no'ng tumitig ito sa'kin bago ako binigyan ng matamis na ngiti. I know he gets what I said.

Matapos ko siyang palitan ay ang saktong pagdating naman nina Sam sa kwarto ko. Paalis na din ang mga ito dahil nga sa aalis na din kami. I don't wan't to leave this house because there's so many years that I did not go home here but dad said, it's for the better at talagang sinabi pa niyang mas mababantayan ako ni Zach kapag doon kami sa kanila tumira.

Ewan ko ba kung anong gayuma ang pinainom ni Zach sa mga magulang ko at ang laki ng tiwala ng mga ito sa kanya. Tsk.

"Woah!! Pwedeng sumama!" agad na sambit ni Czarina matapos nitong buhatin si Acher.

My Beautiful Karma✔(Zach James Lee)Where stories live. Discover now