Dark Secrets

Κεφάλαιο 21.

Με αυτά τα λόγια έφυγα μπερδεμένη. Τι μπορεί να σήμαιναν όλα αυτά; Μήπως ήθελε κάτι να μου πει;

Έφυγα από το γραφείο του και κατευθύνθηκα προς τους κοιτώνες των κοριτσιών, και τον αγοριών, του Ravenclaw. Ανέβηκα την σκάλα, μπήκα μέσα στον κοιτώνα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιό μου. Εκεί βρήκα την Luna να με περιμένει καθισμένη στο κρεβάτι της.

- "Τι έγινε Luna;"

- "Δεν μπορώ να κοιμηθώ."

- "Σε καταλαβαίνω. Τι έγινε με τον Harry;", την ρώτησα.

- "Καλά είναι. Του έδωσε κάτι η μαντάμ Pomfry και του είπε να μην πάει αύριο στα μαθήματα. Θα κοιμηθεί εκεί."

- "Ωραία... υποθέτω."

Δεν ήξερα τι έπρεπε να πω. Εκείνη δεν φαινόταν καλά. Ήταν ανήσυχη. Κάθισα δίπλα της.

- "Δεν είσαι καλά. Σε βλέπω. Τι τρέχει;"

- "Να απλά-"

Ξαφνικά μπήκε φουριόζα η Elpida μέσα και μας διέκοψε. Έπεσε πάνω μας και μας έσφιξε στην αγκαλιά της.

- "Έμαθα πως γυρίσατε! Συνάντησα τον Draco στους διαδρόμους και μου είπε πως θα σας έβρισκα λογικά εδώ! Αχ δόξα τον Μέρλιν, είστε καλά!!", είπε με μια ανάσα.

- "Μα καλά, πως και βρισκόσουν στους διαδρόμους τέτοια ώρα;", είπε η Luna.

- "Με τα παιδιά πηγαίνουμε από τα μυστικά περάσματα και "φυλάμε" σκοπιά. Ξέρεις, μήπως σας δούμε. Από τότε που φύγατε και εσείς, οι πόρτες κλείνουν από τις 7:00 το απόγευμα. Πήραμε ένα γράμμα από τον Draco εχθές, οπότε πήραμε τα μέτρα μας."

- "Ποιο γράμ-", ξεκίνησα να λέω, αλλά με διέκοψε η Elpida.

- "Άντε, κοιμηθείτε. Θα είστε πολύ κουρασμένες. Η ώρα είναι 6:30, έχετε 2 ώρες μέχρι το πρωινό!", είπε και έφυγε.

Η υπόλοιπη μέρα κύλισε ήρεμα. Η Luna ήταν πιο χαλαρή. Μάλλον χρειαζόταν ύπνο. Αυτή την στιγμή βρίσκομαι στον γνωστό, πλέον για εμένα, κορμό του δέντρου στην μαύρη λίμνη. Δεν κάνω τίποτα. Απλά κοιτάω. Δεν σκέφτομαι. Απλά έχω καθίσει και απολαμβάνω την θέα που τόσο καιρό έχω να δω.

Έτσι όπως καθόμουν ήσυχη στον κορμό μου, ένιωσα κάποιον να κάθετε δίπλα μου και να μου χαϊδεύει φιλικά την πλάτη. Γύρισα να δω. Ήταν ο Draco. Κατευθείαν στο μυαλό μου ήρθε εκείνη η ανάμνηση. Αυτό που έγινε το τελευταίο πρωινό στο δάσος.

- "Γεια Draco", είπα και γέλασα αχνά.

Draco's Pov:

- "Γεια Rose", είπα και της χαμογέλασα. Κοίταξα μέσα στα πανέμορφα, πράσινα μάτια της.