𝐋𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐋𝐨𝐯𝐞𝐫 | MYG • KJN

12/3 RÜYA

Bölüme geçmeden önce bahsetmem gereken bir konu var bebeklerim. Iphone kullananlar bilir saklama alanı dolunca ıphone otomatik olarak galerideki birçok fotoğrafı kullanılamaz hale getiriyor yani paylaşamıyorsun, bir yere gönderemiyorsun, öyle bulanık bulanık kalıyor galerinde. Yaptığım editleri notlara kaydetme gibi bir fikir vardı aklımda aslında ama benim saklama alanım açılınca ve benim de 'Aman ne olacak' deyip kıçım kalkınca telefonumdan sildiğim ne kadar gerekli uygulama varsa hepsini geri yükledim ve şimdi tekrardan silme gibi bir ihtimalim yok. Konuyu fazla uzattığımın farkındayım kısacası artık insta editlerini göstermeyeceğim, Bilginize.

İyi okumalar :)

***

Hayat zordu herkes için. Herkesin kendine göre yaşanmışlıkları, kaderleri, aşkları vardı. Yalanları vardı.. Herkese göre hep onlar kırılmıştı. Kendileri kimseyi kırmamıştı, hep başkaları onları kırmıştı. Başkaları olarak nitelendirdikleri kişiler de ne tesadüftür ki hep kırılan taraf olmuşlardı. Peki öyleyse, dünyadaki tüm bu insanlığı kıran kişiler kimdi? Sorsan, hepsinin bir nedeni vardır. Desen ki; ''Ya sen böyle diyorsun da, sen de bunları yapmışsın..?'' Sana '' Ama bak şimdi o öyle değil..'' diyerek bahanelerini sıralamaya başlar. Çünkü kendisi hiçbir şey yapmadı, o suçlu değil ona göre. Kalp kırdı, arkasında büyük bir enkaz bıraktı, kendine de, ona da yalan söyledi ama sonunda yine inkar etti.

Bu böyle uzayıp giden bir paradoks oladursun, ben koca bir gün boyunca ne yaptım değil de, şu an bu camın önünde ve bu şehir manzarasının seyrinde hangi tarafta olduğumu düşünmeye koyulayım. Hiçbir şey hatırlamazken bunu düşünmek fazlaca saçma gelir belki ama düşünemezsem cevabı bulamazmışım gibi hissediyorum.

Sabah yaşadığım atraksiyondan sonra biraz daha kendime bakma imkanım oldu. İnstagram'da paylaştığım gönderiler bir kenara, Yoongi ve Jongin ile olan konuşmalarımızı da okumuştum. Fark ettiğim şey ise, her ikisinin de beni fazlaca kırmış olduğuydu. Lisa'nın söylediğine göre Yoongi ile bir barda tanışmıştık. Ertesi gün ona teşekkür amaçlı yemek teklif etmiştim. Kabul etmiş ve beni Kore'nin en pahalı Restoranına götürmüştü. Güzel bir akşam geçirsek de o yemekten sonra olan mesajlarımıza baktığımda benim sürekli Yoongi'nin zengin olduğu konusunda yalan söylediğini iddia ettiğimi görüyordum.

Bu kanıya nereden vardığım konusunda hiçbir fikrim yoktu. Ama sürekli bunu söyleyip duruyordum. O ise bana bu düşüncelerimin yanlış olduğunu ve bunu bana ispatlayacağını. Onunla olan konuşmalarımız bir yere kadar sürüyordu. Belirli bir günden sonra sadece ben mesaj atmıştım ama o hiç cevap yazmamıştı. Yazdığım şeylerden de anladığım kadarıyla o beni engellemişti. Ama nedenini... Bilmiyordum.

Jongin ile olan konuşmalarımıza baktığımda ise onun da Yoongi'den geri kalır yanı yoktu. Bana çok kötü şeyler yazmıştı. Bunlar öyle şeylerdi ki.. İnsana kafayı yedirtirdi. Ki zaten bir mesajımda bundan "Senin yüzünden kaza yaptım sevgilim, ama olsun yine de seni suçlamayacağım. Şimdi yanımda olsan ve sargılı başımı öpsen ne güzel olurdu..." şeklinde bahsetmiştim ama ondan herhangi bir cevap almamıştım. Görüldü bir cevap sayılmıyorsa tabii.

Onun dışında olan son konuşmalarımızda bana Yoongi'nin attığı mesajın aynısını atmıştı. Sanki ikisi de anlaşmış gibiydi ama bugün gördüklerim böyle bir şeyin olamayacağının bariz kanıtıydı. İşte sorun da burada başlıyordu. Babamın bahsettiği yol Jongin'in mesajda söylediği kafe'ye çok yakındı. Bu da demek oluyordu ki Yoongi'ye değil Jongin'e gitmiştim.

Aklıma Jongin'in kavga etmeden hemen önce söylediği sözler geldi. "Bu halde olmasının sebebi benim." demişti. Yani kaza yapmamın nedeni intihar değil, Jongin'in söylediği şeylerdi. Peki ya söylediği şeylerin siniriyle intihar etmeye karar vermişsem? Hayır dedim içimden. Öyle olsaydı direksiyonu kırıp bir ağaca toslamak yerine tren'in bana çarpmasını beklerdim. İntihar etmemiştim ve bunu kanıtlayabilirdim ama şimdilik gecenin verdiği rahatlıkla yatağıma gidip kıvrılmayı tercih ettim.