Ep9: ស៊យមែនហើយ

Start from the beginning
                                    

« ន៎ែ លោកស្រែកខ្លាំងម្លេះទីនេះជាបណ្ណាល័យណា »ថេហ្យុង ខ្សឹបប្រាប់តិចព្រោះរាងក្រាសើមាត់លឺៗឡើងផ្អើលមនុស្សអស់ទៅហើយមិគគេភ័យមិនស្ទើរនិងសម្រែករបស់នាយដែល

« អូ បងភ្លេច »រាងក្រាស់អេសក្បាលតិចៗនិយាយទាំងខ្មាស់អៀនក្នុងចិត្តខ្លាចតែថេហ៍ខឹងផងក៏មិនដឹង មិញបើថេហ៍មិប្រាប់ទេគេប្រហែលជាត្រូវគេទាត់ចេញក្រៅមិនខានទេ តែមិញគេពិតជាភ្លរចខ្លួនពិតមែនក្នុងខួរក្បាលគេមានតែថេហ្យុងទេញេមិនបានយលចិត្តទុកដាក់និងរឿងនេះនោះទេ

« ថេហ៍យើងទៅថ្នាក់មុនហើយ »ជីមីន ស្មើរខ្លួនចេញព្រោះមិនចង់រំខានគេសាសងគ្នាណាមួយជុងហ្គុកសម្លក់គេចង់លៀនភ្នែកទៅហើយ ចឹងខ្ជិលនៅណាស់ខ្លាចត្រូវអាបងមហាលចង្រៃកាត់ជាចម្រៀក់ៗបោះចោលចូលទន្លេរចប់មិនខានទេ

« អេ ជីមីនកុំទាន់... »ថេហ្យុង គេចង់ឃាត់មិត្តតែជីមីនរត់ចេញបាត់ទៅហើយ គេមិនចង់នៅតែពីរជុងហ្គុកទេព្រោះនាយបន្លំគេរហូតគេពិបាកទប់ទល់និងនាយណាស់

« លោកនេះពិតជារំខានមែន »ថេហ្យុង ក្រវីក្បាលឯរាងក្រាស់គិតតែញញឹមធ្បើឲថេហ្យុងមិនយល់ពីប្រុសម្នាក់នេះ គេថាឲប៉ុន្នឹងហើយនៅញញឹមចេញទៀត។ ថេហ្យុងគេខ្ចិលនិយាច្រើនក៏បន្តដើររកសៀវភៅដែលគេត្រូវការព្រោះរកយូរហើយមិនឃើញទាល់តែសោះ

« ថេហ៍ទៅណានិង »ជុងហ្គុក សួរហើយក៏ដើរទៅតាមនាយតូចដែលកំពុងកកាយរកសៀវភៅរកអ្វីមួយ

« ខ្ញុំរកសៀវភៅមួយក្បាលតែរកមិនឃើញសោះ »

« សៀវភៅអី?? ចាំបងជួយរក »នេះជាពេលសន្សំពិន្ទុគេគួរតែយកឪកាសទាំងនេះមកធ្វើជាប្រយោជន៍ដើម្បីយកចិត្តនាយតូច បើថាពិបាកញ៉ែពេកមានតែវិធីតែមួយគត់គឺរំលោភ

« សៀវភៅទាក់ទងនិងការពិសោធន៍របស់សាស្រ្តាចារ្យម្នាក់ខ្ញុំភ្លេចបាត់ហើយ »

« ទីនេះគ្មានទេ »ជុងហ្គុក លឺបែបនគរក៏ដឹងបាត់ទៅហើយថាជាសៀវភៅអ្វី ទើបនាយចាប់ផ្ដើមជួយរកតែដូចរកមិនឃើញទាល់តែសោះទាំងដែលគេទើបតែឃើញវាដោយចៃដន្យនៅម្សិលមិញសោះ។ រកចុះឡើងជុងហ្គុកក៏រកវាឃើញ

🍑ជម្រិតស្នេហ៍ Omegaតូច🔞(ចប់)Where stories live. Discover now