ABİLERİM

Bölüm 33

Hoşgeldiniz.

Bölümü uzun yazamıyorum üzgünüm. Daha erken bölüm atmaya çalışacağım.

Yorum yapmayı unutmayın 😇

İyi okumalar 🦋

Mert ten

Kafamı olumsuz anlamda salladım.
Ben: Tamam, gidip onunla konuşacağım ve ikna etmeye çalışacağım.

Memnuniyetle gülümsedi ve kafasını salladı.
****: Bu akşam saat sekizde seni aldırırım.

Kafamı salladım. Ve kendimi koltuğa attım. Bir şekilde bu meseleyi halletmem gerekiyordu.

...

Eslem den

Bir o yana bir bu yana giderken kapıdan çekilmeyen yabancıya baktım.

Ben: Artık çıksanız da ben geçsem. Sonuçta olay ile bir alakam yok. 

Tek kaşını kaldırarak bana baktı.

Yabancı: Olur mu ki?

Gözlerimi devirdim. Gerçekten sıkılmıştım. Hem neden kimse beni merak etmiyordu?

Yabancı: Tamam tamam. Ben kapının arkasına saklanacağım sen de sessizce çıkacaksın tamam mı?

Kafamı salladım. İki kere tiklatilan kapı ile kapıya daha fazla yapışan yabancıya tuhaf tuahf baktım. Kapı kolu aşağı indi. Açılmayınca daha sert tıklandı.

Ardından Meriç abimin sesi duyuldu.

Meriç abim: Eslem? İyi misin abicim?

Gözlerini kocaman açarak bana bakan yabancıya gülmemek için kendimi zor tuttum.

Ben: İyiyim abi. Geliyorum.

Ardından başka bir ses duyuldu. Rüzgar abimin sesiydi. Kapı kolunu sertçe aşağı indirdi.

Rüzgar abim: Eslem aç şu kapıyı! Kapı kilitlemek de ne demek oluyor?!

Tekrar yabancıya baktım. Bana dehşet ile bakarken ne var anlamında kafamı salladım.

Kapı kolu tekrar aşağı indi

Rüzgar abim: Eslem bir sorun mu var?! Kapıyı kırmak istemiyorum. Eğer beş saniye içinde çıkmazsan kapıyı kırmaktan çekinmem.

Yabancı: Barlas bey! Kırmayın efendim. Hemen açıyorum efendim.

Dedi ve ben ne olduğunu anlamadan kapıyı açtı. İçeriye kaşları çatık bir şekilde Rüzgar abim ve Meriç abim girdiğinde Rüzgar abim yabancının karşısında durdu. Meriç abim de yanıma gelmişti.

Meriç abim: İyi misin birtanem? Niye bize söylemiyorsun?

Elleri ile yüzümü kavradı ve alnımdan öptü. Abimin elinin üzerine elimi koydum.

Ben: İyiyim abicim. Sorun yok.

Rüzgar abim ise seesiz sessiz bir şeyler söylüyordu yabancıya. Sonra dışarıdaki iri yarı adamları çağırdı. İki kişi yabancıyı buradan götürürken Rüzgar abim bana dönmüştü. Yine kızgın kızgın bakıyordu.