ABİLERİM

Bölüm 28

Hoşgeldiniz 💐

Bölüm çok kısa oldu ama artık burada daha fazla aktif olacağım için içiniz rahat olsun.

Desteğiniz için teşekkür ederim 😘🐞

Satır arası yorum yapmayı unutmayın 😇🦋

İyi okumalar.

Yutkunarak abime baktım. İsmail ise kendinden oldukça emin bir şekilde abime bakıyordu. Abimin gözlerinden ise ateş çıkacaktı neredeyse.

Abim aşağıya seslendi. Aradan otuz saniye geçmişti ki içeriye iki adam girdi. Yani koruma. Değil bana bakmak, başlarını bile kaldırmadılar. Yaka paça İsmail i alıp götürdüler.

Abim bir küfür mırıldanırken kesinlikle sakin değildi.

Rüzgar abim: Nereden tanıyor bu seni?

Ben: Oradan çıkmama yardım etti. Hatta o adamı vurmasaydı böyle olmayabilirdim. Size ulaşmamı da İsmail sağladı. Abi iyi niyetinden yapıyor hep. Fazla kizmasan?

Aşağıdan duyulan bağırma sesi ile kaşlarımı çattım. Poyraz abimden ses geliyordu.

Poyraz abim: BİZDE SİZE VERİLECEK KIZ YOK!!

Yalan yok gülmenin zor tuttum. İş nerelere gelmişti ya?

Rüzgar abim: Tamam o zaman. Sen dinlenmene bak. Ben de şunları öldü... Aman yolcu edeyim.

Dedi ve odadan çıktı. Derin bir nefes verdim. Sıkılmıştım. Telefonum nerede kim bilir? Aşağıdan bağırış sesi geliyordu ama umursamadım. Birazdan giderlerdi.

Yatağa yattım ve gözlerimi kapattım. Belki de en çok ihtiyacım olan şey uyumaktır.

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Yerimde rahatsızca kıpırdandım.

Ben: Anlatmasam?

Yanımda olan Meriç abim beni göğsüne çekti. Ayaz abim elimin üzerine öpücük kondurdu. Ayaz abime gülümsedim. Karşımda oturan Poyraz, Eser ve Rüzgar abime baktım. Tekli koltuklarda oturan Aymira ve Melek teyze de bana bakıyordu.

Uykumdan uyandığımda akşam olmuştu. Kendimi çok iyi hissediyordum. Aşağı inmeye karar vermiştim. Abilerimin hepsi oturuyordu. Melek teyze ve Aymira da.

Beni görünce biraz kızmışlardı ama iyi olduğuma ikna olduktan sonra onlarla oturmaya başladım.

Şimdi ise o adamın bana neler yaptıklarını soruyorlardı.

Ben: Geçen yaptığınız o pastadan yapar mısın? Canım çok istedi.

Melek teyze sevinçle bana baktı ve anında kafasını salladı.

Melek teyze: Tabi yaparız kızım. Sen iste yeter. Aymira, hadi gel de bana yardım et yavrum.

İkisi birlikte odadan çıktıklarında Ayaz abim kapıyı kapattı.

Ben: Uyandığımda o adam...

Baştan sona her şeyi anlatmıştım. Rüzgar abimin boynundaki damarlar belli olurken gülümsedi. Korkunç görünüyordu.