ABİLERİM

Bölüm 21

Hoşgeldiniz 💐

Lütfen bol bol yorum yapın 😇

054...

Selam, sahile gelir misin?

Birden telefonun elimden çekilmesi ile kaşlarımı çatarak abime doğru hamle yaptım ama abim çoktan ayağa kalkmıştı.

Ben: Ya abi ne yapıyorsun?! Versene telefonu?

Abim odada dolaşırken ben de peşindeydim.

Abim birden durdu. Ben de hızımı alamadığım için abime sert bir şekilde çarptım.

Bana dönen abime baktım. Gözleri ile resmen soru soruyordu

Meriç abim: Kim bu?

Boğazımı temizledim ve elimi belime koydum.

Ben: Numara kayıtlı değil abi.

Meriç abim: Dün sahilde birisiyle mi tanıştın?

Kafamı salladım.

Ben: Evet, birisiyle konuştum ama numaramı vermemiştim.

Gözleri merakla bakan abime baktım.

Meriç abim: Kimdi?

Ve tekrar bildirim sesi geldi. Bu sefer abimden telefonu hızlıca kaptım ve odada duran tuvalete girdim ve kapıyı kilitledim. Abim dışarıdan kapıyı açmam için uyarıda bulunurken abimi takmadım ve mesajı okudum.

054...

Eser ben.

Hadi canım! İnanmam. Valla inanmam. Eser abi mümkün değil böyle konuşmaz. Çok kısa sürede tanıdım kendisini ama asla konuşmaz. Laf sokmadı mi şimdi? Ben şok.

Hemen cevap verdim.

Ben:

Gelirim Eser abi.

Hemen görüldü attı ve cevap verdi.  Ben de o arada Eser abiyi kaydettim.

Eser abi:

Yalnız o neye benzediği belli olmayan senden büyük canlılara haber vermezsen sevinirim.

Gülümsedim. Klasik Eser abi işte.

Ben:

Tamam haber vermem.

Hemen cevap verdi.

İyi, on beş dakika sonra aynı yerde ol.

Görüldü attım. Ve çıktım. Meriç abim hala kapıyı açtırmaya çalışıyordu. Bağırmasına dayanamadım ve kapıyı açtım.

Sinirli bir şekilde bana bakan Meriç abimi beklemiyordum.

Meriç abim: Ne demek oluyor bu? Neden kilitleniyor bu kapı?! Hem sen kiminle konuştun?!

Derin bir nefes aldım.

Ben: Abi okuldan bir arkadaşım falan diye yalan söylemek istemiyorum. Beni buna mecbur etme. Eser abiymiş. Beni çağırıyor ve kimseye söyleme dedi. Ben onun yanına gidiyorum.

Dedim ve abimin yanından geçtim. Kolumdaki el engel oldu.

Meriç abim: Ben de geleyim.