The Art of Stars (Celestial Series #1)

7

You really can't judge a person talaga. Hindi mo alam kung anong pinagdadaanan o pinag daanan nito to become the person they're today.

Other people may think mababaw ang pinagdadaanan natin telling us na hindi yon big deal pero no one can decide for us kung ano ang dapat natin maramdaman o hindi.

Our feelings are valid. All the feelings that we feel is ours and walang pwedeng nagdikta kung ano ang dapat maramdaman o hindi. Umupo sa tabi nito si Anthony and gave him a pat on the shoulder.

"Kaya ayoko nakakakita ng dugo sa mga aksidente because that triggers me. Especially if it involves the people I really care about and important."

Walang gusto ng magsalita at matagal na katahimikan ang nangyari bago ito ngumiti sa amin nag inat at tumayo.

"Come on, hindi ko kinuwento ito para maging malungkot tayo."

"Oo nga, foundation day natin ngayon gagala pa tayo for booths" Anthony tried to uplift the mood at sinakyan na rin namin ito para mawala ang awkward atmosphere.

"Let's go." Tumingin sa amin si vincent bago ito lumabas masaya rin sumunod sa likod nito si Anthony at kami ni Jonas.

Pagkatapos isarado ni jonas ang pinto maglalakad na sana ako pero hinawakan nito ang aking palapulsuhan.

"Be careful next time." Mahina nitong sabi. Inalala ko ang nangyari kanina at kung gaano ito kakaba nung nakita nya akong nakaupo sa sahig.

"Ok na ako tignan mo." Binigyan ko sya ng malaking ngiti para ipakita na hindi na big deal talaga ang nangyari.

He looked at me then touch my wound.

"Just be careful ok? Ayokong makita na nasasaktan ka." He gave me a relief smile.

"Bilisan nyo ang layo na namin oh!" Hindi ko na nasagot ang sinabi nya dahil hinatak nya na ako nung narinig namin na sumigaw si anthony sa malayo.

As expected, pagbalik namin inulan ng mga tanong si vincent kung ayos na ba sya at kung anong nangyari sa kanya.

He said na too much stress ang cause nito which is true pero hindi nya sinabi kung yung tungkol sa mom nya.

Hindi rin namin sinabi yun pag may mga tanong na parang nag pa pry because that's not our story to tell.

Bumalik na ako sa stall namin para sana matapos ito but surprisingly pagpunta ko ay tapos na sya. Nakahanda na rin ang mga pagkain na ibebenta.

Pinayagan na kami mag gala dahil iba na ang naka assign sa booth. I was planning to stroll by myself nang may pumulupot sa aking braso.

"Tara, may nakita akong nagtitinda ng cotton candy doon." may tinuro si anthony hindi ganoon kalayo.