Endless Love (Amity Series #1) UNEDITED

Chapter 13

"Uh-uh, when a girl said no,  don't force her." nangangaral na wika ni Brionny. Umiling pa ito na parang dismayadong-dismayado talaga siya. Nagkatinginan kami ni Elena at sabay na napabuntong hininga.

"I-im not forcing her, okay?" hindi naman talaga niya ako pinipilit.

"Oh, so dragging someone is not pilitan?" Brionny smirked.

"Gusto ko lang siyang makausap." kabadong sagot ni Perse.

"Hahaha. I'm just kidding. Why you're so bothered naman? I'm not going to bite you or whatever naman, 'e!" pilit na ngiti na lang ang isinukli ni Perse sa kaniya.

"O-oh, pupwede niyo na ba akong bitiwan? Hindi ko na maramdaman yung braso ko, punyeta." singit ko. Agad naman nila akong binitawan.

"Donna, tara na kasi! If you're avoiding Adriel then don't involve us with your stupid lovers quarrel!" nanlaki ang mata ni Brionny at Elena. Umiling agad ako dahil baka iba ang naiisip nila. Mahirap na.

"We're not in a relationship." agad kong saad.

"Then why---"

"Busy nga ako! Di'ba?" pinanlakihan ko ng mata sila Elena na agad namang tumango-tango.

"O-oo, madaming assignments, 'e." mahinang ani ni Elena.

"Tsk, nice one but if you guys don't remember, classmates tayo." napasapo naman kami sa aming noo. Oo nga pala. Ngumisi siya sa aming reaksyon.

"So, what now? Are you going with me or are you going with me?"

"Tanga, pareho lang 'yon!" inis akong binatukan siya.

"That's the point! You have no choice but to come with me. You can also bring your girl friends." pangungumbinsi niya pa pero agad akong umiling.

"Ayoko nga, ang kulit mo!"singhal ko bago nagpatiuna  sa paglalakad.

"Magagalit talaga sila sa akin kapag hindi kita naiharap sa kanila ngayon."

"Oh, pakialam ko?"

"Hay, you're so arte naman. Let's go na kasi!" hinatak na ako ni Brionny sa kaliwang braso at kumawit naman si Elena sa isa pa. Nasa likod lang namin si Perse na pasipol-sipol pa. Humanda ka sa akin mamaya.

Adriel and the group were already at their table when we entered the cafeteria. I can feel their gazes but I didn't look to any of them.

I bowed my head a little. Brionny and Elena was already ahead of me so I didn't realize that I was going to bumped into someone who caused me to fall to the floor.

"Donna!"

May hawak na kape ang aking nakabunggo kaya bahagya ako natapunan nito.

"I'm so sorry. Bakit kasi hindi ka nakatingin sa daan mo? Stupid." George uttered sarcastically.

Narinig ko ang tawanan sa paligid ko pero hindi ko iyon pinansin.

Agad akong nilapitan ng aking mga kasama at akmang tutulugan ako tumayo pero inunahan ko na sila.

"And as always, you have your back up because you can't defend yourself." nakakainsultong wika pa nito.

"Next time don't block my way, okay? You should be thankful that you're still not wearing your uniform. Baka kasi isa lang ang 'meron ka at mahirapan ka pang maglaba. Why aren't you in uniform yet? Maybe you haven't bought at least one? Do you want me to buy for you? Sayang naman ang bobo---"

"Isang bobo mo pa, makakatikim ka sa akin." putol ko sa kaniya. Pagak siyang tumawa saka ako tinignan ng masama.

"Wow, you're fighting back now?!"

"Nakakarindi ka kasi. And if you want to know why I'm not in uniform yet, sana ay nakikinig ka sa bawat announcement sa klase at hindi ka puro paganda wala ka naman utak." wala akong balak patulan siya pero talagang sinasagad niya ang pasensya ko.

"How dare you to say that to me?! You're the one who's stupid!" galit na usal niya.

"E, sino hindi laging nakakasagot sa klase? Sino ang laging walang assignment? Sino kaya yung multiple choices na nga ay itatanong pa kung anong gagawin? Buti pa dede mo may laman utak mo puro hangin." nagsigawan ang mga estudyante sa sagot ko. Gusto ko sana mag-bow at mag-thank you pero mamaya na lang.

"How... rude of you! Squatter! Idiot! Stupid! " she spatted.

"Ako? 'E, mas tanga ka! Nakita mong nakayuko ako bakit hindi ka gumilid?!" nag-iinit na talaga ang ulo ko sa puking inang 'to.

"Bakit ako mag-aadjust para sayo,huh?" ay,puta.

"Bobo amputa. Kausapin mo sarili mo, tanga." singhal ko bago ko sila tinalikuran.

Agad akong dumeretso sa girls comfort room para maghilamos at magpalit ng damit. Buti na lamang at palaging may handa sa bag ko.

Alam kong nakasunod sila sa akin. Hindi naman ako galit sa kanila. Pinapalamig ko lang ang ulo ko dahil masyadong na-stress sa kabobohan ng George na 'yon.

"Are you okay?" alanganing tanong ni Genevieve. I nodded and flashed a small smile.

"Ganun ba talaga 'yon?" tanong ko. Alam kong gets na nila 'yon.

"Hmm, she's so bossy kaya. Kay Genevieve lang siya slight na mabait pero sa iba she's super... you know." kibit balikat ni Brionny.

"Puro kasi paganda. Ano bang paki niya kung 'di pa ako naka-uniform? Hindi ako napatol sa makikitid ang utak pero sobra na siya kanina. Nakakapikon ang boses niya, akala mo anak ng presidente. Kung pala-away lang talaga ako hindi ko siya tatantanan!" pagra-rant ko. Tumawa naman sila pero agad ding nawala ng sumama ang tingin ko.

"Bakit hindi ka na sumasama sa amin, Donna? Iniiwasan mo pa kami. Magkasama nga tayo sa kwarto pero ang dalang natin magkita." napaiwas ako ng tingin kay Genevieve.

"Ano, nagkaproblema lang."

"Why do you have to avoid us?" kahit na gusto ko sabihin ang totoo ay may pumipigil sa akin.

Naaalala ko kasi kung paano siya tignan ni Adriel sa clinic noong inatake ako. There's so much adoration in his eyes. Baka nacha-challenge lang siya sa akin dahil ganito ako.

"You can tell everything but if you're still doubting then it's fine." ngumiti siya kaya sinuklian ko iyon. Nilapitan niya ako upang yakapin na agad kong tinugon.

"I missed you." bulong niya. Mas hinigpitan ko ang aking yakap sapat na para iparamdam sa kaniya na namiss ko rin siya