Sa Taong 1890

Kabanata 15

| Kabanata 15 |

Enero 1,1890

No me sorprenderia!
Matapos ang piging ng Navidad na siyang inihanda ng Gobernador, siya rin naman ang iginaya niya para sa pagpapapalit ng taon. Hipócrita!

Hindi ibig sabihin na siya'y Teniente Mayor ng bayan na ito ipagmamalaki na niya ang kaniyang sarili sa harap ng publiko.
Kung kaniya nalang ilalahad at ipakita kung gaano siya kasamang ama sa kaniyang anak, ako pa'y magagalak.
Hipócrita!

— Martina

Pagkatapos ng pagpapatahan ni Kuya kahapon ay naging maayos na ng kaunti ang loob ko—emotionally. Matapos niyang sabihin ang pangako niya ay nagpahid na ako ng mga luhang umagos mula sa mga mata ko at kaagad siyang nginitian at tiniyak siyang ayos lang ako at hindi ko na napigilan ang sarili ko at napaluha na.

Masaya talaga akong may mga karamay na ako sa buhay.

Nagpaiwan ako doon sa likod-bahay at siya naman ay umalis papunta sa pag-aaral niya. Pero ilang sandali lang din ay pumasok na ako sa loob ng kwarto ko at nagbasa ng sulat. May mga okasyon talagang si Ama ang host niyon kagaya ng New Year at invited lahat ng mga mayayaman at kilalang pamilya sa bayan na ito, pati na rin ang mga may posisyon sa gobyerno. Syempre, hindi na ako magtataka pa. Riches and their wealth, ika nga.

Sa tindig ni Ama ay makikita mo talagang opisyal siya ng gobyerno. Sakto lang at matibay ang pangangatawan niya kahit hindi iyon kalakihan. May bigote siyang hugis mangkok na mahaba na nakataob. Nakaayos ang kaniyang maikling buhok. Lagi rin siyang naka-pormal na suot o di naman kaya'y naka-uniporme siya. Kung ang kay Gobernador Timoteo ay maroon at gold, ang sa kaniya naman ay black at gold. May dala rin siyang tungkod niya na shiny dark brown at sa bawat dulo ay may engraved designs na kulay gold. Abot hanggang sa may baba ng beywang niya ang haba n'on at sa tingin ko ay nasa isang inches or and a half ata ang kapal n'on. 

Maayos naman siyang maglakad kung wala iyon, siguro ay suporta niya lang iyon at pandagdag na rin siguro ng official look niya. May kahawig nga 'yon sa tungkod ni Lolo Alejandro eh. Baka iisa lang ang mga 'yon? Heirloom kumbaga. Ay chos, kung ihambalos ko kaya 'yon sa kanila? Lahat ng mga nakaari n'on ang sasama ng ugali eh! Kairita.

Ibinalik ko nalang ulit ang sulat sa kahon at nilagay sa ilalim ng kama. Napatingin naman ako sa pinto nang may narinig akong mga yabag at tawanan sa labas ng kwarto. Napakunot ang noo ko at kaagad na naglakad papunta roon at binuksan iyon saka sumilip sa hallway. Nakita ko sina Kuya Lucio at Kuya Marco na naglalakad papalapit galing sa kwarto ni Kuya Lucio na pinaka una sa nakahelera naming kwarto apat.

Una kasi kay Kuya Lucio, sunod naman iyong akin, tapos kay Kuya Marco at ang kay Kuya Lucas ang huli na katapat ng hagdan pababa at katabi ng azotea. Ang kwarto naming apat ay nakaharap sa entrance ng mansion. Ibig sabihin,ang kwarto namin ay kitang-kita kapag may mga taong papasok sa residensiya ng mga Del Veriel.