İrresistible Love ~SOUKOKU♡~

15

Keyifli okumalar...❤

-Çilek olmaz!!

-Ha!? Asıl muz olmaz!!

-Muz olacak nokta!

-Noktanı siktirtme Dazai!! Çilek olacak!!

-Ev benim benim lafım geçer!

-Evini kıçına sok o zaman, gidiyom ben!!

Sinir ile masanın üstündeki telefonu alıp çıktım evden, ayakkabılarımı giyip bahçe kapısına ilerdim, kapıyı açıp çıktım... çıktım ama... eşyam olmadığı için Dazai'nin bol tişörtünü giymiştim ve oda omzumu açık bırakıyordu... ayriyeten tişört zaten dizime kadar geldiğinden altıma donda giymemiştim...

-Lanet...

Sonuç olarak orda dikildim, sırtımı kapının yanındaki duvara yaslayıp kollarımı bağladım... çok geçmedi iki dakika sonra kapı hızla açılmıştı,

-CHUUYA!!! TAMAM ÇİLEK YAPICAZ!! MUZUN AMINA KOYİM GEL LÜTFEN!!!

Duvarda bağırmasını dinlerken gülmeye başladım, bahçe kapısını açıp dışarı attı kendisini, beni farketmeden bağırmaya devam etti,

-CHUUYA!!! KIZILIM NERDESİN!! MELEK YÜZLÜM!! BÜCÜRÜM!! NAZLI ŞEYTANIM!! CHUU- ah burdamısın... niye ses etmiyorsun...

-Aptallığını izliyim dedim...

-Ahahaha... şey... üzgünüm... muzu sevmediğini bilmiyordum...

-Neyse boşver iki tane yaparız olur biter... hadi gel, üşüdüm...

-Hay hay Chuuchuu~~

Beni kucağına alıp eve taşımaya başladı, gülümseyip yanağına öpücük kondurduğumda gülümsemesi genişledi...

Şimdi... kavgaya gelirsek nasıl oldu... hemen anlatayım...

Geceki yıldız izlememizden sonra Dazai beni yatağına davet etmişti, ama ben emindimki hayırlı işler olmıyacaktı, bende koltuğa yatmıştım, sabah kalkıncada mutfaktan gelen sesler üzerine oraya gitmiştim... karşımda elini yüzünü hamurlamış Dazai görmeyi beklemezdim...

Bana sürpriz hazırlamak istediğini söyleyip yaptığı işe devam ederken, iç çekip elindeki hamuru aldım, içeriğine baktığımda gülmeden edemedim, yumurtanın resmen kabukları içerisinde yüzüyordu...

-Dazai beni öldürmeye çalışmadığına eminmisin?

-Ha? Hayır tabikide!

-Peki bune?

Elime aldığım kabuğu görünce yüzünü buruşturdu, ben ise gülmeye devam ettim...

Yengemden edindiğim bilgiler ışığında pastamızı hazırlamıştım, karşımdaki pastaya bakarken üzerini ne ile süsliyeceğimi düşünürken, Dazai elindeki muz dolu tabak ile yanıma geldi... hayır... muz olmaz...

Yani hikaye böyle idi ve ben çok sinirlenmiştim...

Eve girip kapıyı kapattık, ardından beni yere indirdi, mutfağa ilerleyip çilekleri doğramaya başladım, Dazai ise bana bakarak öğrendiği tarifin aynısını yapmaya çalışıyordu,

-Yumurtanın kabuklarını atma... güzel olmaz...

-Hay hay!

Dikkatlice işini halledip mikser ile çırpmaya başladığında, yanına gidip yanağına makas attım, gülümseyip işine devam edince, hazırladığım pastayı geniş dolaba taşıdım, dolabı açıp soğumaya bıraktım...