part 21(Zawgyi)

151 9 0
                                    

မိုးအံု႔လို႔သစ္ရြက္ေလးေတြၿငိမ္ေနရင္ တိမ္ေတြၿပိဳေတာ့မွာ ႀကိဳသိတယ္...ဝါဆိုရယ္သိပ္သတိရမိတယ္
🎼🎼

ကားေပၚမွာ ဖြင့္ထားတဲ့သီခ်င္းေလးနဲ႔ထပ္တူ အတူ႐ွိေနပါရဲ႕ လြမ္းေနရတဲ့ခံစားခ်က္က မြန္းၾကပ္စရာေကာင္းလြန္းသည္။သူ႐ွိရာဘက္ကုိ ခနခနလွည့္ၾကည့္ေနမိေပမယ့္ အေရးစိုက္ျခင္းမခံရ။
သက္ျပင္းခ်သံလား အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴသံေပလား မသဲကြဲတဲ့ ဒြိဟအသံေတြကလည္း စိတ္႐ႈပ္စရာေကာင္းလြန္းေနသည္။

သူအိမ္ျပန္လိုက္ရမွာပဲေၾကာက္ေနခဲ့တာလား။ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကို လံုးဝလွည့္ၾကည့္ပါဘဲ ဖြင့္ထားတဲ့ကားမွန္ကတစ္ဆင့္ ျပင္ေလေတြကို ႐ွဴ႐ိုက္ေနေသးတဲ့ပံုရိပ္ေလးက လြမ္းေမာဖြယ္ရာေကာင္းသည္။

"ဇယ္...ဗိုက္ဆာေနေသးလား၊ကိုတို႔ တစ္ခုခု  ထပ္စားၾကအံုးမလား"

"ကြၽန္ေတာ္မစားခ်င္ေတာ့ဘူးကိုေလး။ေခါင္းထဲမွာ ၿငီးစိစိႀကီးေနလို႔။ကိုေလးစားခ်င္ရင္ဝင္စားေလ"

ေျပာေနတဲ့ေလသံက အသက္မပါလွပါ။နီးစပ္ရာဆိုင္ေ႐ွ႕မွာ ကားကိုရပ္ရင္း ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္လိုက္သည္။
အေဝးတစ္ေနရာကိုသာ ခပ္ေငးေငးၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက တစ္ခုခုကိုေတြးေတာေနဟန္။ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို ကြၽန္ေတာ္မဖတ္တတ္ပါ။

"အိမ္မွာတုန္းကလဲ ထမင္းေသခ်ာမစားလိုက္ရဘူးမလား။ငါနဲ႔ဆက္ခန္႔ ရန္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မင္းေသခ်ာမစားလိုက္ရတါ ငါသိတယ္။လာပါ ေဖ်ာ္ရည္ျဖစ္ျဖစ္ေသာက္လိုက္အံုး"

မျဖဳတ္ရေသးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္ေပးရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသူရဲ႕ မ်က္ႏွာက ႏွစ္လိုဖြယ္ေကါင္းေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိသည္။

"ဒါနဲ႔ေလဇယ္..ကိုေမးစရာ႐ွိတယ္"

"ဟုတ္ေမးပါကိုေလး..."

"ကုိေၾကာင့္ မင္းစိတ္အေႏွာင့္ယွက္ျဖစ္ရလားဟင္"

ဂ႐ုဏာသံပါေသာ အသံ။စိုးရိမ္မႈလား ပူပန္မႈေၾကာင့္လားေသခ်ာမသိေပမယ့္ အသံတို႔က အဖ်ားခတ္တုန္ေနသည္။

"မျဖစ္ပါဘူးဗ်ာ။ကိုေလးေၾကာင့္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္ စိတ္အေႏွာက္ယွက္မျဖစ္တာမလို႔ စိတ္ကိုၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထားေနာ္"

ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္႐ွိတယ္(completed)Where stories live. Discover now