ကြၽန္ေတာ္စေရာက္တဲ့ေနာက္ေန႔မွာ ေဖေဖကမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ အံၾသသြားတဲ့ ကိုေလးနဲ႔ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲက အရိပ္ေရာင္ေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္အဓိပၸါယ္မေဖာ္ရဲခဲ့ပါ။အရင္ ေတြ႔ဆံုမႈေတြလို ေႏြးေထြးမႈေတြမရွိေတာ့တာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ညီအစ္ကုိဆိုတဲ့အလႊာပါးေၾကာင့္ဆိုတာ သိေပမယ့္ ေအးစက္သြားတဲ့အၾကည့္၊ေၾကကြဲေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြကို ျမင္ရတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အျပစ္မကင္းသလိုခံစားမိပါတယ္ေလ။
✉✉✉✉✉✉✉✉✉✉✉✉✉✉✉✉
"သားေရ..႐ွင္းနီေရာက္ေနတယ္"
ေကာင္ေလးကို အျပင္လိုက္ပို႔ေပးဖို႔ အဝတ္စားေတြလဲရင္း ေမေမ့ရဲ႕အသံကုိ အခန္းေ႐ွ႕က ၾကားလိုက္ရသည္။မ်က္ခံုးတြန္႔လိုက္မိေပမယ့္ ဘာမွေတာ့ အထြန္႔မတက္ျဖစ္ခဲ့ပါ။
"ဂြၽန္ရဲ႕ဗိုက္ထဲမွာ ပုဏၰားေလးမ်ား႐ွိေနလား"
ထိုင္ရံု႐ွိေသးတယ္ ႐ွင္းနီရဲ႕အေျပာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဗိုက္ကိုပင္ ျပန္စမ္းလိုက္မိတယ္။ဘာမွမ႐ွိပါဘူး ပံုမွန္ပါပဲ။
"ဟမ္..မဟုတ္တာဗ်ာ။ဘာျဖစ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္ထဲကို ပုဏၰားကေရာက္ေနမွာလဲ"
ေမေမ့ရယ္သံတိုးတိုးကို ၾကားမိေပမယ့္ ဘာမွေတာ့ ဝင္မေျပာပါ။
"ဟား..ဂြၽန္ကကြာ သေဘာေပါက္မလြယ္လိုက္တာ၊႐ွင္းနီအျပင္လိုက္ပို႔ခိုင္းမွာသိလို႔ အဝတ္စားေတြႀကိဳလဲထားတာမဟုတ္ဘူးလား၊ခုေန႔မွ ဂြၽန္က ပိုေခ်ာေနတယ္ေနာ္"
ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး အသြားအျပန္ၾကည့္ရင္း ေျပာလာသူေၾကာင့္ ၾကက္သီးပင္ထမိသည္။
"ခုေန႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး႐ွင္းနီ၊ကိုယ္ဇယ့္ကို အျပင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ ေျပာထားၿပီးသားျဖစ္ေနလို႔"
ကြၽန္ေတာ္တို႔စကားဝိုင္းကိုေဘးမွာ ခ်ည္ထိုးရင္းအကဲခတ္ေနတဲ့ေမေမက ဇယ္ဆိုတဲ့နာမည္ၾကားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို တည္တင္းတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႔ၾကည့္လာသည္။
"မင္းက သူ႔ Driverလား."
"ဗ်ာေမေမ..အဲ့လုိေတာ့ မဟုတ္.."
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္႐ွိတယ္(completed)
Romanceျမတ္ႏိုးရေသာ ပန္းေလးတစ္ပြင့္အေၾကာင္း
part 17(Zawgyi)
Start from the beginning
