Bu bölümü @Eyyana yani sevgili Zeynep kaleme almıştır...
Eline sağlık, canım:)))
***************************
Sarp Günce’nin kapısının önünde durmuş o kapıyı kırmamak için kendini zor tutuyordu.Yoksa geçmişte yaptığı hatayı telafi edebilmek adına kendi kafasını mı kırmalıydı…?
Her ikisini de yapmak adına tahta kapıya önce ellerini dayadı sonra da kafasını kapıya ardı ardına çarptı.
“Günce bak sadece Konuşalım. Haklısın hem de çok haklısın”
Kapının ardında ki sessizlik yüzünden kafasını kapıya bir daha çarparak gözlerini yumdu. Şimdi dünyalar güzeli, kapıyı açsa, seni affettim dese sonra kendisini içeri alsa iki deli aşık gibi birbirlerinin tenlerinde kaybolsalar diye düşünürken gözlerini mekanik bir şekilde ansızın açtı.
“Lan bu hayvan da aynı şeyi şu an Nefes içinden aklından geçiriyorsa?”
Sesli düşüncesi mırıltı halinde Günce’nin kulağına gittiğinde kız kapının ardına kulak kesilse de Sarp’ın sözlerini anlayamadı.Ne oluyordu acaba? Kiminle konuşuyordu? Yoksa burada ki Fiji’li kızlardan biri kapının önünde duran yakışıklısını çalmaya mı kalkmıştı? Ama olmazdı. Ne güzel yalvarıyordu.Hayalinde ki Fiji’li kızı kovmak için kapıyı hışımla açmayı düşündü. Sarp ayısı biraz daha yalvarsındı.Kırmızı kar yağana kadar affetmeyecekti ama yalvarıp yakarması sürüm sürüm sürünmesi çok iyi oluyordu.
Günce kendi inandığı hayal yüzünden kapıyı çat diye açtığında Sarp’ın yerinde yeller esiyordu.
”Pislik daha ilk günden pes etti”Diyerek kapıyı bir daha Sarp’ın toz olmuş haline çarptı. Sarp koşa koşa kız kardeşinin odasının önüne geldiğinde tam da tahmin ettiği gibi Kılıç Efendi odadan çıkıyordu. Çıkıyor olmasına sevinsin miydi yoksa çıktığı odanın kardeşine ait olması onu delirtse miydi? Kılıç’ın çenesine okkalı bir yumruğu indirdiği anda Nefes çığlık çığlığa kapıya koştu. Sarp önce yerde yatan Kılıç’a sonra Nefes’e baktı ve aklında yanan ışık sayesinde düştükleri bu duruma kendince bir çözüm buldu. Saatlerce uçup bu kızlardan köpek muamelesi görmek, yerle bir olan çapkınlık karizmaları ve kırılan gururları artık yetmişti. Bir de Kılıç bir gün kesin elinde kalacaktı. O gece polisler onu ağaçta bağlı bulduğunda ne yapmış etmiş onu konuşturamamıştı. Kesin Nefes’e dokunmaya kalkmıştı. Yok, yok bu böyle olmayacaktı. Kılıç’a doğru eğildi.
”Çabuk kaybol buradan”
Kılıç ayağa kalkarak Sarp”a bir yumruk attı.
”Gitmiyorum abi. Nefes’in yanında kalacağım”
Sarp Kılıç’ı sürükleyerek kapının dışına çıkarttı.
”Hayvan, kardeşimin üstünde ne işin var? Bak aslında seni şimdi öldürürdüm ama kardeşim çok üzülür. Ayrıca ben de en yakın arkadaşımdan olurum, o yüzden çok güzel bir çözüm buldum” Diyerek arkadaşının kulağına fısıldadı.
