Dedin ki;
Işıkları kapa.
Kim olduğunu bilmeyeyim.
Ben siyah saçlarının arasında esen o hafif meltemim.
*
Aşkın geceye bulansın,
Yalnızca bu seferlik,
Matmazel Noir,
Saçlarını sal parmaklarımın uçlarına.
Rüzgar onu ilk gördüğünde ne olduğunu anlamad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
B: Uyudun mu? (04.12)
(Okundu 05.16)
Ertesi gün okula geldiğimde onu sırasında göremedim. Dersten önce bizimkilerle okul bahçesinde takılmıştık. Orkun ile Efe dayak yediğim için benimle dalga geçmişlerdi. Dört kişiyi dövdüğüme inandıramamıştım bir türlü onları. Kafalarını kırmak için kolumu dahi kıpırdatamıyordum. Gerçekten dayak yemiştim. Bu dört kişiyi dövdüğümü gerçeğini değiştiremezdi. Onun yerine alnıma bağladığım bandanamı daha çok sıktım.
Sırf şu baş ağrım biraz daha geçsin diye. Melis ayağa kalktığında uzun boyuyla dikkat çekti. Bana doğru gelmesin diye kafamı başka yöne çevirsem de işlemedi.
"Rüzgar." Kafamı sıkıntıyla kaldırdım.
"Özel konuşabilir miyiz?" Efe ile Orkun kıs kıs gülmeye başlamışladı. Melis saçlarına sarı sarı ışıltılar attırmıştı. Böyle abuk subuk şeylere dikkat ederdim.
"Ne konuşacağız?" diye homurdandım. Çocuklar ona bakıp sırıtıtken Melis'in yüzü sıkkın bir ifadeyle daha da gerildi.
"Özel diyorum ya işte." Parmaklarım sıraya vururken değip değmeyeceğini düşünüyordum.
"Bir hukukumuz var Rüzgar." Cümlesi üzerine ayağa kalktım.
"Kısa sürsün." dedim alçak bir sesle. Sıraların arasında yürürken Nehir ile karşılaştık. Melis Nehir'e omuz atarken Nehir gözlerini devirdi.
Ancak bir şey fark etmiştim.
Nehir'in yüzünde.
Kaşlarımı çatıp ne olduğunu anlamaya çalıştım. Nehir'in alt dudağı şişmiş gibiydi ama görünürde bir şey yoktu.
Onun geçmesi için yol verirken Nehir suratıma bile bakmadı. Dün gece için teşekkür eden kız neredeydi?
Koridora çıktığımızda insanların gözlerinin üzerimizde olduğunun farkındaydım. Melis bana daha fazla yaklaştı. Bundan zevk alıyordu, popülerlikten insanların onu konuşmasından, insanların 'bizi' konuşmasından...
Benim çok umurumda değildi.
"Geçen sene ilişkimizi neredeyse sebep sunmadan bitirdin. Aldatmak olarak yayıldı ama benimle doğru düzgün konuşmadın bile."
Konuşmuştum, artık bir ilişki içinde bulunmak istemiyordum. Sorumluluk almak istemiyordum, bir şey bulamamıştım.
İçimde herkesten gizlediğim boşluğun, eksik parçanın tamamlayıcısı Melis değildi. Ancak çok güzeldi, belki o yüzden devam etmiştim. İnsanı tatmin eden bir nedeni yoktu, yaptığım şeylere kılıf aramıyordum.
