MY FOSTER FATHER (BXB) | TAMAMLANDI!

14. Bölüm

Sabah olduğunda Tamer ve Tolga hala yatıyorlardı. Kerem ise uyanmış evde geziyordu.

-lan kalkasanıza çocuğa bişey olcak-

Az sonra her zamanki gibi yukarı gelerek Tamer ve Tolga'yı rahatsız edip uyandırmaya başlamıştı.

-görüyorsunuz ben yetiştirdim-

Fakat Tamer ile Tolga ikinci kere bu olayı yaşamalarına rağmen çabuk alışmış olacaklar ki rahatsızlık duymuyorlardı.

-olm iyi misiniz lan öldünüz mü??-

Az sonra Tolga hızla yerinden kalmıştı. Kalktığı gibi Kerem'i kucağına alması bir olmuştu. Eğee biraz daha geç uyansaydı Kerem düşmüş olacaktı.

-olm korkulur lan senden.-

Tamer de sarsıntıdan olsa gerek uyanmıştı.

"Yemin ederim bezdim ya. Ben ne yapsam sizi burda bırakıp bi oda falan mı tutsam?"

-sen hele öyle bir şey yap bak bakıym Tolga sana napıyo? Artık siker mi sever mi bilemem.-

"Siktir git o zaman. Uyanmasam çocuk düşüyordu. Keyfimden mi uyandırıyorum sanki."

-tamam Tolga sen de çok şey etme.-

"Tamam kızma bilmiyordum."

"Uyanmazsan tabii bilmezsin."

Diyerek yataktan kalkıp aşağı inmişti. Tamer'e sinirlendiği her halinden belliydi. Son iki gündür tek yaptığı uyumaktı. Tolga'da en az onun kadar yorgundu ama onun kadar uyumuyordu. Kerem'i masasına oturttuktan dolaptan kahvaltılık bir şeyler çıkarmaya başlamıştı.

Tamer sinirlendiğini anlayıp yataktan kalkıp aşağı Tolga'nın yanına inmişti.

-heh aferin. Git gönlünü al çocuğun.-

Tolga'nın kaşları hala çatıktı. Tamer gelip kollarını sarıp ensesine bir öpücük kondurmuştu. Sonra da kafadını yaslamıştı.

"Özür dilerim. Biliyorum bana hala kızgınsın."

"Madem biliyorsun niye yanıma geliyorsun? Şimdi çekil arkamdan ne yapıyorsan yap ama bana bir süre  dokunma. Sinirimi senden çıkarmak istemiyorum."

"Abartma be güzelim. Alt tarafı biraz fazla uyku uyudum."

"Senin uyuduğun uyku eğer ben olmasam Kerem'e mal olabilirdi. Allah'tan Kerem'le ilgilenen birileri var değil mi? Ben merak ediyorum sen nasıl böyle oldun ya?"

"Nasıl olmuşum?"

"İlk zamanlar benden daha fazla ilgileniyordun. Şimdi ne olduysa günde bir iki saat ilgileniyorsun. Senden kimse alamayacağı için kıymetini bilmiyorsun. Birkaç gün önceye kadar Derin alacak diye yanından ayırmıyordun. Şimdi Derin de yok. Rahat davranıyorsun. Ama hayat öyle değil. Eğer ben uyanmasaydım Kerem belki de çoktan gitmişti. Böyle mi babalık yapıyorsun Kerem'e?"

"Tamam anlıyorum panik yaptın. Korktun. Ama biraz daha ileriye gitme olur mu? Canını yakmak istemiyorum."

"Tamam geç içeriye ne yapıyorsan yap."

-hoppala noldu şimdi? Neyse barışırsınız. Yani umarım. Barışırsınız dimi?-

Tamer içeri geçip kollarını kenetleyerek oturmuştu. Kerem ile Tolga mutfakta duruyordu. Tolga kahvaltıyı hazırlayıp masayı kurmuştu. Kerem'in masasını yaklaştıtarak bir şeyler yediriyordu. Tamer hala içerideydi.

"Sofra hazır. Gel bir şeyler ye."

"Yemeyeceğim. Birazdan çıkacağım. Eğer acıkırsam dışarıda yerim." Diyerek odaya çıkmıştı. Tolga umursamadan Kerem'e yemeğini yedirmişti. Kerem ikisi için de çok önemliydi. Sadece Tolga biraz daha panik yapıyordu. Daha korumacı davranıyordu. Bu yüzden kendisini daha ilgili görüyordu. Biraz da Tamer'in hakkını yiyordu. Sadece farkında değildi.