Dedin ki;
Işıkları kapa.
Kim olduğunu bilmeyeyim.
Ben siyah saçlarının arasında esen o hafif meltemim.
*
Aşkın geceye bulansın,
Yalnızca bu seferlik,
Matmazel Noir,
Saçlarını sal parmaklarımın uçlarına.
Rüzgar onu ilk gördüğünde ne olduğunu anlamad...
Bu bölüm yorum yapar mısınız? Buradayım yazsanız da olur mini bir yoklama. Seviliyorsunuz, çokça.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Neden uyuşur bu yürek? Böyle delicesine hissederek.
B: Günaydın (07.02)
N: Biz gece kuşları değil miydik?
B: Gündüzleri de sırtımda taşıyorum, sana getiriyorum.
N: Uykum var, bıy bıy.
B: Bıy mı?
N: Bay bay diyorsam baymışsındır.
Kahkaham sokağı inlettiğinde lüks bir araç önümde durdu. Cam aşağı inerken olduğum yerde sabırsızca kıpırdandım. Orkun'un yüzü görüş alanıma girdi. Kıvırcık saçlarını kısacık yapmıştı.
"Atla da gidelim." Arabaya binip çantamı ayaklarımın dibine bıraktım. Koltuğu geriye iterken emniyet kemerine uzandım.
"Saçlarına ne oldu senin?"
"18. yaş günümde peder saçlarımı zorla kesti." Dün Orkun'un doğum günüydü, ona mesaj atabildiğim için kendimle gurur duyuyordum çünkü doğum günlerini unuturdum.
"Neyse cumartesi günü parti var geleceksin değil mi? Her şey gırla akacak. Tüm okulu davet ettim."
Eh, fabrikatör oğlu olmak böyle bir şeydi. Benim annem de bir şirketin yönetim kurulundaydı. Babam borsadan kazanırken (ya da kaybederken) annem evin geçimini sağlıyordu.
Durumumuz iyiydi. bu Amerikan sisteminin uygulandığı koleje gidecek kadar. Babam bana para vermezdi.Annemin girişe bıraktığı paranın çoğunu babamın aldığını biliyordum. Alıyor cebine atıyor bilgisayarın başına geçiyordu. Bana komik derecede ufak rakamlar kalıyordu ancak sesimi çıkartmadan alıyordum.Bir gece yarısı annem eve geldiğinde ondan kredi kartı istemiştim. Elindekilerden birini vermişti, geri götürmemiştim o da istemeyecek kadar yoğundu. Babam kredi kartını aldığımı bilse önce kıyameti koparırdı, ardından kartı da alırdı. Bu yüzden gizlice istemek zorunda kalmıştım.
Annem babamın böyle davrandığına hayatta inanmazdı çünkü her nasılsa annem evde olduğunda mükemmel bir baba oluyordu. Annem çoğu zaman evde olmazdı, o da bu maskesini çoğu zaman takmak zorunda kalmazdı.
İç geçirdim.
Efe'nin babası ise okulun sahibiydi, Amerika'da kalıyordu. Annesi ile babası ayrıydı, onu yönlendirecek kimse yoktu. Annesi hakkında çok konuşmazdı. Sıkıntılı bir durum olduğunu seziyordum ancak üstüne gitmiyordum. Efe ya bana ya Sezgin'e eninde sonunda anlatırdı. Grupta sır tutmasını bilen iki kişiydik. İnsanların aile hayatı hakkında ağzımdan bir şey kaçırmasam da bazen çok gizli olmayan sırları hakkında alaycı yorumlarda bulunurdum.
