Bloedleugens [NL ONC2021 Grote Winnaar] ✓

Hoofdstuk 7

De eerste nacht op de Zypher, of nou ja, de eerste nacht waar ik mij bewust van was, viel sneller in dan ik had gewild. De zomerstorm had flink huisgehouden, waardoor we het grootste deel van de middag benedendeks hadden doorgebracht. Het eerste uur was nog wel te doen geweest, maar daarna werd het afzien. Op een gegeven moment werd er geen zinnig woord meer uitgebracht en dat was ook het moment geweest waarop de eerste paar mannen slaags waren geraakt met elkaar, ten genoegen van de enigszins nuchtere bemanning.

Toen de storm ging liggen werd de helft van de bemanning weer bovendeks geroepen om de opgelopen schade te repareren. De voorste van de drie masten was gebroken door een hoge golf en een flinke windvlaag, en die moest weer in elkaar gezet worden. Bij voorkeur voordat hij in de zee verdween.

Na de verbluffende zonsondergang waren duizenden sterren opgekomen. De donkere wolken van de storm waren net zo snel verdwenen als de zon en daarmee verdween de bemanning ook al vlot weer naar de gezamenlijke zitruimte. Ik vroeg me af hoeveel bier, rum en whisky er op dagen zoals deze doorheen ging.

De drank moest ongetwijfeld de reden zijn waarom iedereen zo goed sliep die nacht. Ik hield het perkament met de symbolen tegen mijn borst geklemd terwijl ik naar het plafond staarde. Het schip kreunde terwijl ze zachtjes heen en weer schommelde op de golven. Hangmatten wiegden rustig heen en weer in het licht van de ontstoken olielampen. Hier en daar klonk een zacht, en soms wat minder zacht, gesnurk.

Mijn lichaam was rusteloos. Mijn voeten tintelden, mijn buik was onrustig. Het voelde alsof ik op het punt van ontploffen stond, waardoor ik de slaap maar moeilijk kon vatten. Uiteindelijk kon ik niet anders dan mijn benen over de rand van mijn hangmat gooien en voorzichtig over de houten planken naar de trap lopen. Voordat ik de krakende treden beroerde, griste ik een van de olielampen mee.

Traptreden leken altijd drie keer harder te kraken wanneer je zachtjes probeerde te doen, dat was gewoon een feit. Ik durfde dan ook pas weer adem te halen toen ik weer op het dek stond. Mijn adem werd kort benomen door de blinkende sterrenhemel. Nu de lichten van de stad er niet meer waren, was het alsof de hemel nog voller was dan anders. De sterrenbeelden staken af tegen de zwarte nacht en weerspiegelden zich op de relatief rustige zee.

Het was stil op het dek. Op de jonge man die het roer bemande en een zestal verdwaalde bemanningsleden na, was het dek leeg. Ik beklom de trap naar het achterdek, waar ik uiteindelijk op een ton neerplofte. Met mijn olielamp balancerend op een uitstekende plank, begon ik de symbolen op het perkament verder te ontcijferen.

Inmiddels was het mij gelukt om de betekenis van het grootste deel van de symbolen te achterhalen. En misschien was dat ook wel de reden waarom ik niet kon slapen. Als ik de strekking van de woorden goed begreep, dan begreep ik opeens ook heel goed waarom Dwayne iemand die de symbolen kon vertalen niet kon laten lopen.

Het papier dat ik in mijn handen had, was slechts een kopie van iets veel waardevollers. Het was inderdaad een schatkaart, zoals Dwayne had gezegd. Wat Dwayne was vergeten te vermelden, was dat deze symbolen de route uitstippelden naar de meest beruchte schat van deze eeuw. Het afgelopen decennium was er al veel gespeculeerd over de nalatenschap van de Aslan, en dan met name de plek waar deze bewaard werd.

De Aslan was een groot schip geweest. Net zoals de Zypher beschikte het ooit over een drietal masten en een bemanning die ruim honderd koppen telde. De Aslan was eveneens bevreesd en was alleen maar gezonken toen het bloed van de bemanning de oceaan rood kleurde. Een hele familie afgeslacht, en dat alleen maar om erachter te komen waar deze schat lag.

En het feit dat Dwayne de schatkaart daarvan in zijn bezit had, maakte niet alleen dat hij een machtige piraat was, maar dat hij ook een doelwit was. En daarmee was het hele schip een doelwit. Er waren maar een paar schepen groot genoeg om het tegen de Zypher op te nemen. Hoeveel daarvan probeerden uit te vinden waar de Zypher zich op dit moment bevond?