PATRONUM

10. BÖLÜM

EYLÜL- O neydi?

POYRAZ- Sen burda bekle!

EYLÜL- Biri mi var?

POYRAZ- Üstün giyinik olsun.

Kapıdan çıkıp aşağı doğru indi, hemen elbisemi üstüme geçirip merdivenlerden aşağıya baktım. Birşey göremeyince hızla aşağı indim.

EYLÜL- Poyraz?

Mutfağa girip ocağı kapattım.

POYRAZ- Kediymiş.

EYLÜL- Gerçekten mi?

Telefonum çalınca açtım.

EYLÜL- Alo?

DENİZ- Eylül nerdesiniz?

EYLÜL- E şey öylesine geziniyoruz.

DENİZ- Ne zaman çıktınız?

EYLÜL- Eee sabah çook erkenden.

DENİZ- İyi tamam.

Telefonu kapatıp koltuğa attım. Yemekleri tabaklara koyup masaya yerleştirdim.

EYLÜL- Hadi yiyelim.

Sofraya oturduğunda çok tedirgindi.

EYLÜL- Hava aydınlıkken eve giremezler herhalde.

POYRAZ- Efendim?

EYLÜL- Sen iyi misin?

POYRAZ- Evet.

EYLÜL- Bir tuhaf gibisin.

POYRAZ- Deniz ne diyor?

EYLÜL- Nerdeyim diye sordu, yanlarına gidecek miyiz?

POYRAZ- Sen istersen gideriz.

    Bardaktaki içeceği içerken birden göğsüme bir ağrı girince bardak elimden kayıp gitti.

EYLÜL- Ağğ!

POYRAZ- Noldu?! İyi misin?!

EYLÜL- 2-3 günden beri böyle.

POYRAZ- Ney böyle? Tamam boşver kendini yorma, şuraya uzan.

   Elimden tutup beni kanepeye götürdü.

POYRAZ- İstanbul'a döndüğümüzde ilk işimiz hastaneye gitmek olucak.!

EYLÜL- Abartma.

————————

EYLÜL- Yesss bee gol!! Bak ne dedim sana.

POYRAZ- Şans.

EYLÜL- Aynen kesin öyledir.

   Gülerken Poyraz'la göz göze geldim, bana yaklaşmaya başlayınca ne yapçağımı bilemeyip sabit durdum. Dudaklarımızı birleştirip üstüme çıktı.

EYLÜL- B-bence bu kadar yeterli. Birgün kalp krizi geçirticeksin.

    Hayır, hayır gülme, bana bunu yapma.

EYLÜL- Gülme!

POYRAZ- Nedenmiş?

EYLÜL- Şey işte.

POYRAZ- Ney?

EYLÜL- Gamzelerin çıkıyor.

    Televizyon ekranına baktığımda maç bitmişti.

EYLÜL- BİZ KAZANDIK!! Noldu hani en büyük takım fenerbahçeydi? ( Fenerbahçe'lilerden özür diliyorum😅😘)

POYRAZ- Altıüstü bir maç kazandınız abartma.