Κεφάλαιο 15ο

160 10 2
                                    

"Σε εμπιστεύομαι" απάντησε γεμάτος σιγουριά

"Μπα πως το έπαθες" ρώτησα

Εεε μα κάθε φορά όχι, αυτό είναι λάθος, εκείνο είναι κρύο δηλαδή έλεος

"Το κέρδισες με την αξία σου" απάντησε και χαμογέλασα 

Ντύθηκα και εγώ και κατεβήκαμε κάτω. 

"Ελπίζω να πεινάτε διότι το μαγαζί που θα πάμε έχει καταπληκτικό πρωινό" είπε ο πατέρας του ενώ βγαίναμε από το σπίτι 

~~~~~~

"Πάτε να παραγγείλετε μαζί εγώ θα δω πρώτα το μενού" είπε ο πατέρας του και σηκωθήκαμε 

"Πως σου φαίνεται αυτό" μου πρότεινε ο Jimin και τον κοίταξα 

"Κοίτα δεν ξέρω πάρε αυτό που σου αρέσει περισσότερο για να πάρω και εγώ το ίδιο" απάντησα 

Τα πιάτα εκτός από περίεργα ήταν και πανάκριβα. 

"Αυτό θα πάρουμε" είπε και κοίταξα πρώτα το πιάτο και μετά τον Jimin 

Του χαμογέλασα. Είχαμε έρθει πολύ κοντά. Ένας κύριος με έσπρωξε από πίσω με αποτέλεσμα να πέσω πάνω στο στήθος του. Βρήκα την ισορροπία μου 

"Πρόσεχε" είπε σιγά και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί. 

"Εχώ εσένα διπλά μου, σωστά;;" είπα αλλά ουσιαστικά τον κορόιδευα 

"Το κοροϊδεύεις;; Ξέρεις πολλές θα με ήθελαν δίπλα τους, μην κοιτάς εσύ μου με πήρες τσάμπα" είπε την τελευταία του πρόταση σιγά

"Να σου θυμίσω πως εσύ έχεις το πρόβλημα όχι εγώ" είπα και γέλασα ενώ ένας από το προσωπικό μας έδωσε τα πιάτα μας

"Αυτό είναι άλλο" είπε και πήρε και τα δύο πιάτα 

"Πραγματικά πρώτη φορά σας βλέπω έτσι, μέχρι στιγμής νόμιζα πως με κοροϊδεύατε για τη σχέση σας" είπε γελώντας και σηκώθηκε μα πάει να παραγγείλει το πρωινό του. Κοιταχτήκαμε με τον Jimin 

"Πρέπει να ήμαστε σαν πιο ζευγάρι από εδώ και πέρα" 

"Από ότι φανείτε πρέπει" απάντησα και καθίσαμε 

~~~~~~

"Πως τα πάτε με τον σχεδιασμό του γκαλά" ρώτησε και η αλήθεια είναι πως έχει μείνει λίγο πίσω διότι είχαμε κάποια άλλα προβλήματα 

"Πολύ καλά, έχουμε σχεδόν τελειώσει" απάντησε με αυτοπεποίθηση

"Χαίρομαι" 

"Πατέρα πρέπει να φύγουμε για τη δουλειά, θα τα πούμε το βράδυ" είπε και φύγαμε  

~~~~~~~~~~~

"Έκλεισα και την αίθουσα οπότε τώρα μένει η διακόσμηση και τώρα όντως θα το τελειώσουμε" είπα και του έδειξα την απόδειξη 

"Τέλεια, φόρεμα έχεις βρει;;" 

"Μάλιστα, έχω ένα φόρεμα στο σπίτι που το είχα πάρει πριν λίγ--" 

"Ήμαστε οίκος μόδας, δεν μπορείς να φορέσεις κάτι που πήρες πριν λίγο καιρό, ξέρεις πως την μια μέρα είσαι την άλλη όχι, θα πάμε μαζί κάποια μέρα, επίσης αν μείνει ο πατέρας μου δεν γίνετε να φοράς κάτι απλό" 

Που να ξερέ πως ήθελα να πω πριν λίγα χρόνια 😂. Αν και έχει δίκιο απλά ποιος δίνει σημασία σε μια γραμματέα για να πάρω ένα απαιτητικό φόρεμα. Εκεί θα είναι μοντέλα,  μεγάλη σχεδιαστές και διάφορα διάσημα πρόσωπα. 

"Αλλιώς αν δεν βρούμε τίποτα στα καταστήματα μας τότε θα πάμε κάτω στους σχεδιαστές μας να σχεδιάσουν κάτι για εσένα" είπε πριν φύγω από το γραφείο του. 

"Μάλιστα" απάντησα και συνέχισα για τον προορισμό μου

Κάθισα στην καρέκλα μου και πριν προλάβω να πάρω καμία ανάσα χτύπησε η πόρτα. 

"Παρακαλώ;;" 

"Είναι κάτω ένας κύριος για τη θέση του οικονομικού, να του πω να περάσει;;" ρώτησε 

"Μάλιστα" 

Μέτα από λίγη ώρα ξανά άκουσα την πόρτα να χτυπάει. 

"Περάστε" είπα και κάθισα καλύτερα στη θέση μου 

"Καλημέρα, ήρθα για τη θέση του οικονομικού" είπε και του έκανα νόημα να περάσει 

Φαινόταν σίγουρος με αυτοπεποίθηση και μπορώ να πω πως ήταν κούκλος!! 

"Παρακαλώ, καθίστε" είπα και του έδειξα την καρέκλα και κάθισα και εγώ στη θέση μου  

"Πως ονομάζεσται;;" ρώτησα 

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γεια σας!!!

Τι κάνετε;;;

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο;;;;; Ποιος λέτε να είναι αυτός που ήρθε για την συνέντευξη;;;;; Θα πάρει τη θέση η όχι;;;;;

Αυτά για την ώρα. 

Γεια σας!!!

My Boss [Park Jimin FF]Where stories live. Discover now