My Boss [Park Jimin FF]

Κεφάλαιο 13ο

"Να σου θυμίσω πως αυτή τη φόρα εγώ έχω το πάνω χέρι, δεν ήμαστε στην εταιρία και το κυριότερο είναι πως ξέρω την αλήθεια και μπορώ να σε κάψω" είπα κάπως τρομοκρατημένη μπορώ να πω άσχετα που έχω όντως δίκιο.

Όσο μιλούσα με πλησίαζε με αυτό το τόσο σέξι ύφος του και εγώ έκανα βήματα προς τα πίσω ελπίζοντας πως δεν δεν θα βρεθεί κανένας τοίχος, πίσω μου, διαμαγίας!

Αλλά όχι, έπρεπε να πέσω ξανά σε τοίχο. Άντε για να είμαι δίκαιά, στην εταιρία ήταν ουσιαστικά η πόρτα. 

"Ναι αλλά αν το κάνεις αυτό θα στεναχωρηθεί το παλιό σου αφεντικό" είπε και η φωνή του άρχισε να βαθαίνει 

"μπορώ να φύγω;" ρώτησα 

"Φυσικά" είπε και μου έδειξε την σκάλα 

οκκ, ώρες ώρες δεν ξέρω αν όλα αυτά γίνονται στην φαντασία μου ή στην πραγματική ζωή! 

~~~~~~~

Το απόγευμα βγήκαμε για φαγητό όλοι μαζί και όλα πήγαν καλά, είχαμε ρεπό σήμερα οπότε ήμουν γενικά ποιο χαλαρά. 

Ο Jimin κοιμήθηκε έξω. Ναι καλά ακούσατε έξω. Όχι για κάποιον λόγο απλά διάβαζε και κοιμήθηκε. Εγώ από την άλλη είχα όλο το κρεβάτι δικό μου. 

Πάντως, δεν τον είχα καθόλου για τύπο που θα διάβαζε κάτι πέρα από τη χαρτούρα της δουλειάς του.

Το πρωί που ξύπνησα δεν τον βρήκα ούτε έξω ούτε δίπλα μου. Ντύθηκα γρήγορα κι κατέβηκα κάτω για να προλάβω να πάω στη δουλειά. Άνοιξα την ντουλάπα μου και κατέληξα σε αυτά 

Πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω. Μόλις κατέβηκα και το τελευταίο σκαλί σηκώθηκε ο Jimin και ήρθε δίπλα μου. Με έπιασε από την μέση, με έφερε κοντά του και μηδένισε την απόσταση μεταξύ μας. 

"Γιατί άργησες τόσο, θα αργήσουμε αγάπη μου" είπε σαν να με μαλώνει 

"Συγγνώμη αγάπη μου, δεν μπορούσα να αποφασίσω τι θα βάλω" βρήκα την πιο φθηνοί  δικαιολογία κι τον κοιτούσα λίγο σαν χάνος. 

"Δεν πειράζει να αργείτε και λίγο" είπε ο πατέρας του Jimin και μου χαμογέλασε και φυσικά ανταπέδωσα. 

"Πάμε;;" με ρώτησε 

"Ναι, καλή συνέχεια" απάντησα και φύγαμε 

Πήγαμε προς το γκαράζ που είχε γύρο στα 6 αμάξια 

"Σου αρέσει;;" 

"Ερώτηση είναι αυτή;;" είπα έκπληκτη που επιτέλους θα μπω σε BMV και με τη άντρα δίπλα μου! 

Χαχάνισε με την συμπεριφορά μου και ήρθε για να μου ανοίξει την πόρτα του συνοδηγού. 

Τον κοίταξα με απορία.

 "Είσαι η κοπέλα μου και πρέπει να σε προσέχω" είπε 

~Στην διαδρομή~

"Δεν μου είπες πως θα φευγούμε μαζί" είπα ενώ κοιτούσα μπροστά 

"Θεώρησα πως θα ήταν δεδομένο" απάντησε 

"Γενικά όσο κάτσει θα κάνουμε τα πάντα μαζί σαν ένα ζευγάρι" συνέχισε 

"Μάλιστα" απάντησα 

"Αύριο μόνο να ανταποδώσεις στο φιλί γιατί αν το συνεχίσεις έτσι θα μας καταλάβει" είπε και έκανε ένα smirk 

"Μου ήρθε ξαφνικό, δεν ανέφερες και κάτι χθες" απάντησα κανονικά 

"Για τίποτα από τα δύο" συνέχισα και τον κοίταξα 

Γύρισε να με κοιτάξει κι αυτός. 

"Από αύριο λοιπόν θα ξέρεις πως έχει η κατάσταση" 

~~~~~~~~~~

 "Λοιπόν η πλευρά μου είναι η αριστερή" είπε σχεδόν ψιθυριστά

Ναι, θα κοιμηθούμε μαζί επιτέλους. Δεν ξέρω πως θα καταλήξει όλο αυτό είναι η αλήθεια. 

"Ωραία" είπα και ξάπλωσα στην δεξιά πλευρά 

"Με αυτά θα κοιμηθείς;;" είπε και αναφέρθηκε στην φόρμα και ένα over size φούτερ.

 Δεν κοιμάμαι ποτέ έτσι ούτε όταν χιονίζει έξω αλλά θα κοιμηθώ με τα εσώρουχα μαζί του;; Το σπίτι μπορεί να είναι τεράστιο αλλά έχει πάρα πολύ ζέστη.  

"Εε ναι" έχει πολύ ζέστη, κάτσε να σου δώσω μια κοντομάνική και ένα σορτσάκι" 

~~~~~~~~~~~~~~~~

Γεια σας!!!

Τι κάνετε;;;

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο;;;;;; Θα μείνει με αυτά η θα φροντίσει να της τα βγάλει όλα;;;;;

Αυτά για την ώρα. 

Γεια σας!!!