Callboy's Duty: Arthur Rodriguez [BOYXBOY] [R+18] [Completed]

Kabanata XXIV: Archie

Binalot kaming dalawa ni Arthur ng matinding katahimikan sa pagitan namin. Walang may gustong magsalita, tanging tunog lamang ng aircon ang siyang maririnig sa buong silid.

“Archie, nagagalit ka ba sa akin?” Tanong ni Arthur sa akin. Bakas sa kaniyang pagtatanong ang kaba at takot.

Umiling ako sa kaniya at dahan-dahan akong humarap at hinawakan ko ang kamay nito. “Hindi. Bakit naman ako magagalit sa ‘yo? Ang totoo mga n’yan, matagal na kitang gustong kausapin noon. Hindi rin ako makapaniwala na, kaklase kita. Hindi ko rin naman magawang makausap ka dahil nga kay Tyra.

“Noon pa lang, gustong-gusto na kita, Arthur. Hindi ko lamang alam kung paano ko iiwanan noon si Tyra. Pero ngayon wala na kami, wala nang dahilan para pakawaalan pa kita. Mahal na mahal kita, Arthur.”

“Mahal na rin kita,” narinig ko namang napabuntong-hininga siya bago magsalita, “ang suwerte ko lang. Hindi ko akalain na may taong tulad mo na magmamahal sa akin—tatanggap sa akin ng buo. Ang akala ko, habang buhay na lamang akong mag-iisa. Pero, dumating ka at isinalba mo ako roon.”

“Gagawin ko talaga ang bagay na iyon, Arthur. Ang suwerte ko rin, dahil hindi ko akalain na, mahuhulog ang tulad ko sa ‘yo. Ang akala ko, babae talaga ang para sa akin, hindi pala. Arthur, nauubusan ako ng sasabihin kapag kaharap ka. Nawawalan ako ng lakas ng loob kapag tinititigan mo ako.”

Huminto ako sa aking pagsasalita. Muli kong hinawakan ang mukha ng Arthur at masusi kong pinagmasdan iyon. Ngunir, tila magnet ang kaniyang labi na siyang hinihigop ang aking labi padikit sa kaniya.

Nang muling magtagpo ang aming mga labi, napapikit na lamang ako sa kakaibang pakiramdam na dala sa akin ni Arthur. Habang patuloy kami sa aming paghahalikan, hindi ko maiwasang maglakbay ang aking mga kamay sa kaniyang katawan.

Dahan-dahan ko siyang inihiga sa aking kama, at doon, bahagya akong pumatong sa kaniya at maingat na hinubad ang kaniyang pang-itaas kasabay ng akin. Matapos iyon, muli ko siyang binigyan ng isang matamis, banayad at punong-puno ng pagmamahal na halik.

Dahil sa ginawa ko, narinig ko ang mahina at impit na pag-ungol ni Arthur. Hindi rin nakaligtas sa akin ang maririin na paghawak sa aking katawan ni Arthur marahil ay dala ng matinding sensasyong dulot ko.

“Arthur,” hinihingal kong banggit sa kaniyang pangalan, “I’m gonna own you tonight. Ipaparamdam ko sa ‘yo kung gaano kita kamahal.” Saad ko.

Bahagya akong bumangon upang makita kong muli ang mukha ni Arthur. Nang magtama ang aming mga mata, kakaibang init amg aking naramdaman. Tila mas tumindi pa ang pagnanasang nararamdaman ko dahil sa pagtitig na ‘yon ni Arthur sa akin.

Bumangon ako upang hubarin ang natitira naming mga saplot. Pumuwesto ako sa pagitan ng mga hita ni Arthur, at mula doon, kitang-kita ko ang ganda at angslim-type na katawan niya. Dahan-dahan kong hinubad ang kaniyang pang-ibaba kasama ang kaniyang underwear.

Nang mahubad ko na iyon, ay agad ko ring isinunod ang akin. Dahan-dahan kong hinalikan sa kaniyang leeg si Arthur papunta sa kaniyang dibdib. At sa parteng iyon, ramdam ko ang kabang mayroon siya sa mga sandaling ito.

Huminto ako sa paghalik nang matapat ako sa kaniyang nipples, isang bagay ang pumasok sa aking isip. Inilagay ko ang dalawang kamay ko sa magkabipang nipples ni Arthur, at sa kaniyang dibdib, doon ako nagsawa na halikan siya.

Sa buong kuwarto, tanging mahihinang ungol lamang ni Arthur ang maririnig. Nang matapos ako roon, marahan kong inangat ang dalawang binti niya upang ipatong iyon sa aking balikat. “Arthur, I know it’ll hurt you for a some reason. But, I’m gonna make sure that you will feel my love while enduring the pain.”

Tanging pagtango lamang ang akin ginawa ni Arthur bilang kaniyang sagot sa akin. Bago ako magpatuloy, hinawakan ko muna ang aking naghuhundig na pagkalalaki at marahan ko iyong nilaro.  Habang ang isang kamay ko naman ay nilalaro ang butas ni Arthur.

Ilang segundo ang lumipas, dahan-dahan kong ipinasok sa parteng iyon ang aking pagkalalaki. Habang ginagawa ko iyon, nararamdaman ko ang bahagyang pagliyad ng katawan ni Arthur. Kaya naman, bakagya ko siyang hinawakan sa kaniyang tiyan para makontrl ko ang aking gagawing pagsakop sa kaniya.

Nang tuluyan ko nang masakop ang parteng iyon ni Arthur, hindi muna ako gumalaw. “Arthur, shall I move?” tanong ko rito.

“S-sige…” nang marinig ko ang kaniyang pagpayag, dahan-dahan akong umindayog sa kaniyang ibabaw. Naramdaman ko namang napapahawak siya sa akin ng mariin. Kaya naman, yumuko ako upang bigyan siya ng halik para maibsan ang sakit na kaniyang nararamdaman.

Habang tumatagal, nagiging mabilis ang aking pag-indayog sa ibabaw ni Arthur. Naging mabilis rin ang paghabol ko sa aking paghinga. Kung kanina ay si Arthur lamang ang napapaungol sa sarap, ngayon ay salitam nang naririnig ang aming mga boses sa kuwarto ko.

Ilang sandali pa ang lumipas, nang tuluyan naming narating ang aming mga limitasyon. Naramdaman ko na lamang na lumabas na sa akin ang puting punla na siya namang sumakop sa loob na parteng iyon ni Arthur.

Napabagsak na lamang ako sa ibabaw ni Arthur, habang ang aking pagkalalaki ay nananatili pa rin sa kaniyang loob. “Good night, mahal ko,” tugon ko. Ngunit, agad kong naramdaman ang pagbigat ng aking mga talukap sa mata.

Marahil ay dala ng pagod sa pagniniig namin ni Arthur. Bago ako tuluyang makatulog sa ibabaw ni Arthur. Narinig ko pa itong nagsalita, “matulog ka ng mahimbing. Mahal na mahal rin kita.”

Nang marinig ko iyon, kusa na lamang gumuhit sa aking labi ang saya. At matapos iyon, natagpuan ko na lamang ang aming sarili na mahimbing na natutulog habang nasa ibabaw ako ni Arthur.

“Arthur, masakit pa ba ang likuran mo? Pasensya ka na. Hindi ko napigilan ang sarili ko,” napakamot na lamang ako sa aking ulo.

Napahinto naman si Arthur sa kaniyang paglalakad, at dahil doon, maging ako ako tuugil rin, “Ayos lang. Mawawala rin naman ang sakit na ito. Hindi naman ito magtatagal, Archie.” Nakangiti niyang tugon sa akin.

Kasabay naming maglakad ang mga estudyanteng papasok sa Unibersidad. Habang naglalakad, muli naming napag-usapan ang nangyari sa amin kagabi. Sa tuwing nadadapo ang usapansa aming pagniniig, awtomatikong namumula ang pisngi ni Arthur—na lalong nagpapahulog sa akin ng husto.

“Nakakainggit naman kayong dalawa. Kung wala ka siguro, Arthur, malamang ako ang kasabay ngayon ni Archie,” mataray nitong pagsasalita sa amin, “paano kaya kung isurprise ko kayo? Lalo na ikaw, Arthur. I think it will be a big surprise for you. What do you think?”

Sa mga sinabing iyon ni Tyra kay Arthur, hindi ko na nagawang pigilan pa ang mga binibitawang salita ni Tyra. “Stop your nonsense arguments, Tyra. Hindi ka ba napapagod? Halos araw-araw ka na lang ganito? Please, stop so being desperate. Kahit kailan, hindi na ako makikipagbalikan pa sa ‘yo.”

Matapos kong magsalita, agad kong hinawakan ang kamay ni Arthur. Sa ginawa kong iyon, alam kong nagulat si Tyra pati na rin si Arthur sa aking ginawa. “Halika na, Arthur. Masasayang lang ang oras natin sa babaeng iyan.” Paglakad ko habang hawak ang kamay ni Arthur.

Ngunit, agad rin kaming napahinto ng biglang magsalita sa amin si Tyra. At sa mga binitawan niyang mga salita sa amin, tila mau pagbabanta sa mga iyon, lalo na kay Arthur.

“Go ahead. Either this week or next week, perhaps. Magiging exciting ang mga bawat tagpo sa pagitan natin tatlo. At sa araw na ‘yon, sisiguraduhin kong muli kang pupulutin sa putikan, Arthur. Tandaan mo ‘yan.”