my famous brother

De Coma

Alles is zwart en ik hoor alleen maar geluiden om me heen zoals geschreeuw en een ambulance. Het raare is dat ik alles voel maar ik kan niet wakker worden wat me eigenlijk best boos maakt. Ik werd op een bed gelegd voelde ik en ik hoor mensen praten en ik besluit ze luisteren." Wat een sukkel ben ik, ik had hem nooit binnen moeten laten!" Zei een stem die op dat van Liam leek. "Liam het is niet jou schuld, jij wist toch ook niet dat dit zou gebeuren." Zei een stem die op die van Louis leek." Liam, we moeten haar beschermen en des noods ga ik met haar mee naar Nederland. Wie weet waar hij toe in staat is." Klonk een stem die op Harry leek. "Maar ik ben haar broer en ik moet haar beschermen. Anders regel ik wel een vakantie zodat we met haar mee kunnen gaan naar Nederland." Zei Liam en iedereen klonk instemmend.

Ik probeerde te schreeuwen maar niks lukte. Ik begon te huilen zo hard ik kon en het lukte, mijn ogen gingen open. Ineens keken 5 ogen me aan en ze gaven meteen een knuffel." Het spijt me zo erg Roch ik voel me zo schuldig." Zei Liam bedroefd. "Liam het is niet jou schuld,hij is altijd zo geweest en hij maakt me echt zo boos. We hebben nooit echt een band gehad en soms sloot hij me zelfs op in me kamer ookal had ik niks gedaan. Ik haat hem echt zo erg en ik ben blij dat ik een ander familie heb." Antwoordde ik terwijl de jongens aandachtig luisterde." We gaan je beschermen en met je mee naar Nederland." Zei Louis met een glimlach." Ik heb de management gebeld en ze zeiden dat het mocht als we maar soms kleine optredens doen." Zei Zayn enthousiast. "Echt gaan jullie echt mee!!Ik hou echt heel veel van jullie!" Zei ik en begon te huilen." Wij ook van jou Rochel." Zei Harry en hij gaf me een knuffel.

De jongens stonden even in de ging omdat de dokter me even apart wilden spreken." Goedendag mevrouw Payne, hoe voelt u zich?" Vroeg de dokter. "Ja ik voel goed heb wel soms nog hoofdpijn." Zei ik beleefd terug. "We zijn je verplicht te vragen wat er is gebeurd, kun je het vertellen?" Vroeg de dokter. "Ja mijn broer deed de deur open en mijn adoptie stond ineens binnen, we kregen ruzie en toen sloeg hij me hard en viel op de grond." Zei ik voorzichtig waardoor de dokter best verschrikt kijkt. "Dat is best een heftig verhaal. Wil je eigenlijk nog wel bij je adoptie ouders wonen." Vroeg de dokter." Nee eigenlijk zou ik veel liever bij Liam willen blijven en later bij me echte vader willen wonen als dat kan." Zei ik waardoor de dokter knikte en Liam erbij haalde. "Rochelle wilt graag bij jou blijven en misschien later bij jullie vader wonen en we wilden vragen of het mogelijk is." Vraagt de dokter aan Liam. "Je kan bij mij blijven dat is geen enkel probleem en als je uit het ziekenhuis mag gaan we naar onze vader." Antwoordde Liam waardoor ik instemmend ja schudde. "Oke dat is dan geregeld je mag met Liam mee en je krijgt ook medicijnen mee tegen de hoofdpijn. Ook moet je goed op haar letten." Zei de dokter tegen Liam en mij. Ik pakte me spullen in deed me kleren aan en ging met de jongen naar buiten om met de taxi naar het appartement te gaan. Er stonden heel veel paparazzi daarom gingen we gauw de taxi in en reden we naar het appartement.

Het is zondag avond. Eigenlijk moest ik naar huis maar aangezien ik nu bij me broer woon blijf ik in London en ik krijg nu thuis les . Ik zat op de bank met Harry want de jongens gingen boodschappen doen." Wat wil je doen babe?" Vroeg Harry waardoor ik moest blozen." Ik heb zin in Starbucks" antwoordde ik." Is goed babe lets go" zei Harry. Hij deed zijn jas aan en een muts en ik deed een jas aan met een dikke sjaal. We liepen samen naar de Starbucks en Harry bestelde 2 frappuccino's terwijl ik ging zitten aan een tafel. Even later kwam Harry met de frappuccino's." Uhhmm Rochel ik wil je iets vragen." Vroeg Harry. "Wat wil je vragen Hazza?" Antwoordde ik." Uhhhmmm, we kennen mekaar nog niet echt goed maar ik wil je graag leren kennen. Zou jij met mij op een date willen dinsdag?" Vroeg Harry waardoor me hart sprongetjes maakten en ik kriebels in me buik kreeg." Tuurlijk wil ik met je op date." Antwoordde ik verlegen. Toen we klaar waren met drinken liepen we terug naar het appartement waar de jongens zaten te wachten." Hee Liam we gingen even naar de Starbucks" zei ik tegen Liam waardoor de jongens oeeeeehhh gingen roepen behalve Niall hij keek meer bedroefd. "Ik ga even naar me kamer ik kom zo terug" zei Niall en hij liep weg. "Wat is er met Niall?" Vroeg ik. "Weet ik niet." antwoordde Zayn. Ik besloot naar naar Niall zijn kamer toe te lopen en te kloppen voor zijn deur. Liam zijn appartement is zo groot dat iedereen zijn eigen kamer heeft zelfs ik. "Wie is daar?" Vroeg Niall. "Rochelle" antwoordde ik en ik mocht naar binnen. Zijn kamer is best leuk ingericht, hij heeft een gitaren collectie en een grote Ierse vlag. "Gaat het wel met je?" Vroeg ik aan Niall terwijl ik naast hem ging zitten op zijn tweepersoons bed. "Het gaat wel alleen ik maak me zorgen om je." Antwoordde hij droevig." Awhh maar dat hoeft niet het gaat juist supergoed met mij." Antwoordde ik. "Ik ben blij dat het goed met je gaat, maar onthou wel dat ik je altijd zal beschermen wat er ook gebeurd." Antwoordde Niall waardoor ik glimlachte. Uit het niets ging me telefoon. Het was me pleegmoeder dus ik nam maar op. "Met Rochelle" zei ik. "Hee Rochel je met mama, ik wilde vragen of het goed met je ging." Zei mijn moeder waardoor er een traan over mijn wang ging. Ik miste haar wel maar het is gewoon niet veilig meer thuis met mijn vader. "Ja het gaat goed hoor mam."Antwoordde ik. "Gelukkig maar, ik wilde het even weten schat en je bent altijd welkom he lieverd." Zei me moeder." Ik weet het mam, ik moet gaan ik hou van je doei doei." Antwoordde ik. "Is goed lieverd ik hou ook van jou dag schat." Zei me moeder en daarmee eindigde ik me gesprek. Ik begon te huilen waardoor Niall me kwam troosten. En even later vielen we beiden in slaap.