Diary Of Maple [pjm × jjk]

[4]

ပုစြန္ဆီေရာင္ညေနခင္းဟာ တိမ္တိုက္ေတြ
ထူထပ္ေနသျဖင့္ လိေမၼာ္ေရာင္တိမ္တိုက္
ေတြ စီရီေနတာက သိပ္ကိုလွပေနသည္။

သို႔ေပမယ့္ တိုက္ခတ္ေနတယ့္ ေလေျပက
ဝမ္းနည္းေနသေယာင္ေယာင္..။

ေၾကကြဲမႈအေဖာ္ျပဳ..ေခါင္းငိုက္စိုက္ျဖင့္
သူလမ္းေလ်ွာက္ေနမိတယ္...

ဒီေန့သူစိတ္ေတြေလးေနသလိုပင္....

သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္က ကပ္ထားတယ့္
ပလာစတာကိုအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့..

ဒီေန့ လုပ္သမ်ွအရာေတြဟာတစ္ခုမွ
အဆင္မေျပ....

ပန္းဆိုင္ဖြင့္လာတစ္ေလ်ွာက္ ပန္းေတြန
ဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာထိခိုက္မႈမွမရိွတယ့္သူက..

သိပ္လွတယ့္ႏွင္းဆီပန္းေတြရဲ့ ဆူးေတြန
ဲ႔ဆူးမိသည္တယ့္ေလ...

ပန္းအိုးႏွစ္လံုးဟာလည္း မကြဲစဖူး
ကြဲခဲ့သည္..
ေကာက္သိမ္းလိုက္တယ့္ ဖန္ကြဲစေတြဟာ
လည္း လက္ဖဝါးထက္ကို လွလွပပ
ေရးျခစ္လိုက္ျပန္တယ္..။

မွားပို႔မိတယ့္ ပန္းစည္းေတြေၾကာင့္လည္း
သူေတာင္းပန္ခဲ့ရသည္..။

ကိစၥအားလံုးကိုၿခံဳငံုၾကည့္လိုက္လ်ွင္..
ဒီေန့သူ့အတြက္ျပသာဒါးေန့ပင္....။

ထို႔ေၾကာင့္ ဆိုင္ကို္ပင္ ေစာေစာသိမ္းကာ
အိမ္ကိုသာအျမန္ျပန္ေနမိတယ္......

ရုတ္တရက္ သတိရသြားတာ ေမပယ္ပင္ႀကီး

ဒီေန့မသြားရေသးဘူးပဲ....

တစ္ဖက္လမ္းကို ကူးရန္ၾကၫ့္မိေတာ့..
ျမင္လိုက္ရ‌တယ့္ အရိပ္ေလးတစ္ခု....။

ေေမပယ္ပင္ႀကီးေအာက္မာ
ေက်ာေပးထားတယ့္အရိပ္ေလး.....

အရိပ္ျမင္ရံုမ်ွပင္ မွတ္မိေနေလာက္သည့္
တမ္းတမ္းစြဲျဖစ္ခဲ့ရပါေသာ
သူသံုးႏွစ္တာ ေစာင့္ေမ်ွာ္ခဲ့ရတယ့္ လူသား...

"အကို.."

ႏႈတ္မွတိုးတိုးေရ႐ြတ္လိုက္ျခင္းသည္..
အံ့ၾသမႈေၾကာင့္ဆိုတာမလြဲမေသ..။

//အကို!!!//

လွၫ့္ၾကၫ့္လာတယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္ရသူ..