"Adın Taehyung'tu, değil mi?"
"Basit bir ismi bile aklında tutamayan tipte biri misin?"
"Hayır, seninle arkadaş olmak isteyen tipte biriyim."
O gün, yeni hayatımın ilk günüydü.
BAŞANGIÇ TARİHİ: 20.01.2021
BİTİŞ TAHİ:
bxg taehyung fanfic
Gençler yorum yapmayana ekmek yok bu devirde, olabildiğince bu bölümde yorumlara cevap vericem hadi hodri meydan dldmlxmxm
#myboysonyorumbükücükth
Okuduğunuz saati yazalım şuraya:
.............
P H Y S I C A L
B Ö L Ü M 14
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
[. Park Seoul Lisesi bahçesi, okul çıkış kapısı, öğleden sonra 20.23.]
Okulda yangın çıkmadığı kısa sürede saptanmıştı, spor salonunun önünde benim süt kutularımdan birini bulduklarında gerçekten de sütleri düşürerek geç kaldığıma inanmışlardı.
Zaten bu yüzden bırakmıştım.
Jeongguk'u bulamamış olmaları bana çok saçma gelmişti, kocaman çocuğu nasıl olur da bulamazlardı?
Üzerime geçirdiğim montumun cebine tıkıştırdım ellerimi, bu havada buzdan heykele dönüşmem an meselesiydi.
Babam arabasıyla beni almaya geldiğinde görevlilerden kısa da olsa olayla ilgili bilgi almıştı, bense arabannın anahtarını alarak ön koltuğa yerleşmiştim. Biner binmez klimayı açmıştım elbette.
O kadar üşümüştüm ki bacaklarım titriyordu, bol montumun yakalarını açarak içime de sıcak havanın nüfuz etmesini sağladığım sırada ön camın önünden geçen iki genci görür görmez fal taşı gibi açılmıştı gözlerim.
Jeongguk, Taehyung'a yaslanmış, halsiz bir biçimde yürümeye çalışıyordu.
Arabanın içindeki pembe makyaj kutumu gördüğümde hafifçe gülümsedim, hemen kutuyu arka koltuğa döktüm ve iç cebinde duran parayı ve yara bantlarından dört beş tanesini kaptığım gibi montun cebine tıktım. Derin nefesler aldıktan sonra arabanın camından etrafı kolaçan ettim, kimsenin olmadığından emin olduğum anda kapıyı açtım. Tedirginlik ve kanımda yükselen adrenalinle koşarak Taehyung'u en son gördüğüm kaldırıma yöneldim, benden biraz uzaklaşmışlardı fakat koşarak kısa sürede ikisinin de önünü kesmeyi başarmıştım.
Nefesim azıcık da olsa kesilmişti ama vakit kaybetmeden üstümdeki montu Taehyung'a uzattım.
"Bunu al, montun cebinde yara bandı ve biraz para var."
Montu Taehyung'a verir vermez koşarak arabaya yöneldim ama kısa bir an durup arkamı döndüm.
"Jeongguk!"
Taehyung ile birlikte arkamdan baktığı için şaşkınca bana baktı.
"Yarın montumu getir!"
Bunu der demez koşmaya devam ettim ve cebimdeki araba anahtarı ile içeri girip klimayı sonuna kadar açtım, ben arabada ısınıyor olabilirdim ama kim bilir Jeongguk ne yapacaktı?
