PHYSICAL - Kim Taehyung

0.08. Temkinli davranmamanın cezası.

Bebekler bölüm söz verdiğim gibi cumaetesi günü geldi, sizler de pamuk ellerini klavyeye götürüp yorum atın bakalım adam olun ona göre şerefsizler yorum atmayana linç

Okuduğunuz saatti alalımmmm

........

P H Y S I C A L

B Ö L Ü M 8

[. Park Seoul Lisesi koşu sahası bahçesi, öğle arası 13.58.]

Başımı tekrardan eğerek Taehyung'a döndüm gülümseyerek. Elimi söz vermek için işaret parmağımı uzattım büyük bir naziklik göstererek.

"Arkadaş mıyız o zaman?"

Fakat tahmin ettiğim gibi olmamıştı, Taehyung muzip bir ifadeyle başını hafifçe bana doğru eğdi ve kocaman gülümseyerek cevap verdi:

"Hayır."

Ağzım açık yüzüne bakmaya başladığımda Taehyung gülümsedi ve açık ağzıma parmağını koydu. Ne olduğunu idrak edemeden geriye doğru çekildiğimde ağzımın kenarını sildim.

"Ne yapıyorsun ya?"

Şaşkınlık ve bir miktar sinirle gözlerimi Taehyung'a çevirdim.

"Şok oldun, değil mi?"

Diyip bana göz kırptığında gözlerimi birkaç kere kırpıştırdım. Evet diyeceğine o kadar emindim ki, şaşırdım doğal olarak. Kaşlarımı çatarak dudağımı büzdüm, ne yani beni kandırmış mıydı? O kadar içten konuşmuştu ki, halam dışında bana nasihat verirken rahatsız olmadığım ilk kişi olabilirdi bile, buna rağmen beni kandırmış mıydı? Woah, insanlığın kısa bir özeti gibiydi bu çocuk.

Şok olmamak mümkün mü bok kafalı?

"Evet, şok oldum."

Hatta birazdan Ali Rıza Ajussi gibi felç geçirecektim.

Kaşlarımı çattım ve devam ettim.

"Niye reddettin? Hani hevesli duruyordum? Olalım işte."

Taehyung başını bana çevirdi ve tek kaşını kaldırdı.

"Ne olalım?"

Hınzır bir ifadeyle gülümsediğinde kaşlarımı çattım ve işaret parmağım ile kendisinin suratında gözünmez çemberler çizerek işaret ettim.

"O ifadeyi hemen sil yüzünden."

"Niye ki?"

"Oldukça fesat duruyor, aklından ne geçiyor bilmiyorum ama arkadaş olmaktan bahsediyorum yani başka bir şey değil-"