Chapter 33

359 6 0
                                    


Chapter 33

Revelation

"That fast?" Untag ni Mommy na mukhang hindi makapaniwala sa narinig.

“We're in love with each other and I think that's the best way to explain why we want to get married as soon as possible,” prenteng sagot ni Donello.

"But I thought your grandma's against it? Hindi ba natuwa pa nga siya na hindi natuloy ang kasal niyo noon dahil walang dugong Chinese si Feda?" Si Daddy ang nagsabi. Gulat din akong napatingin sa kanila.

May lola pa siya? Pero bakit ni minsan ay hindi nila iyong nabanggit sa akin?

Right. I never knew him.

"Nǎi nai is not against anymore," he scoffed before he answered.

"Oh really?" Kuya sarcastically said before he fed himself. Tanging tango lang ang isinukli niya.

Kumain kami nang tahimik matapos ng usapang iyon— kung usapan pa bang maituturing ang nangyari. I can feel the awkwardness between my family and his. If I were in their shoes, I would totally lose my mind. Who would've thought that he would marry me this quickly? Literally no one.

"The food is all good, thank you so much. We'll treat you next time,” His mother said while wiping the side of her lips. Pulos tango lang ang isinasagot ng mga katabi ko sa bawat sinasabi ng kabilang pamilya. Hindi nila balak i-entertain ang mga dumating pero hindi rin naman nila gustong iparamdam na wala silang pakialam sa mga ito.

"Excuse me, I have to take this," paalam ko no'ng tumunog ang telepono ko. Kaagad akong tumayo at nagtungo sa may likuran ng bahay upang sagutin ang tawag.

"Hello?" Unknown number ang nakalagay kaya naman puno ng pagtataka ko iyong sinagot.

"Hello?" Sabi ko ulit ngunit walang sumasagot, maski paghinga ay wala rin.

“Okay, I'll just end this,” saad ko. Marahil ay namali lang ng natawagan kaya hindi sumasagot o baka scammer na gustong i-record ang boses ko tsaka gamitin sa panloloko.

"Feda!" A guy cited from the other line cited my name in a jolly tone.

"Who are you?" Pamilyar ang boses nito at alam kong isa siya kambal na Santos. I just can't tell which one of them is this.

"Ouch! You forgot me already? It's Paulo," anito na kunwari ay nasaktan.

"Oh! I knew it was you. Naninigurado lang. Mahirap na baka scammer pala," pagsisinungaling ko.

"Akala ko nakalimutan mo na ‘ko agad,” madrama nitong wika. Gusto kong sabihin na “muntikan na, pre” kaso lang ay nahihiya akong magbiro nang gano'n. Baka magulat siya sa humor ko.

"Hindi naman, alam ko namang ikaw iyan," pampalubag-loob ko sa kaniya.

"So, where are you? Are you busy?"

Habang nakikinig ako sa kaniya ay ramdam ko ang presensya ng kung sino. Alam kong si Donello na kaagad iyon. Siya lang naman ang kilala kong chismoso sa lahat ng mga naririto. Sinadya ko talagang lumingon sa kaniya bago sumagot sa tanong ni Paulo.

"Nasa bahay ako. I'm kinda busy, why?" I smirked when Donello raised his eyebrow.

"Can I ask you to have lunch with me? Don't worry, it's all on the house. You don't need to pay for anything.”

"A lunch? Just the two of us?"

“Y-Yeah… kung pwede lang naman. Just a simple lunch.”

I made a petty idea of trying to make him jealous and it's effective. He was crossing his arms while furrowing his forehead. He looks like a terror professor that got mad because of his noisy students.

Abducting His Heart (Chua Boys Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon