ေျပာခဲ႔တဲ႔အတိုင္းပါပဲလားဦးခ်န္း။
အမိန္႔ကိုတကယ္ပဲျပန္မျပင္ခဲ႔ဘူးပဲ။
ဆယ္ဟြန္းႏွင္းဆီပင္ေတြကိုႏွေျမာေနမိေပမဲ႔လဲမတက္နိုင္ေတာ့
ဦးခ်န္းကိုအာခံဖို႔လဲမစဥ္းစားရဲေတာ့ပါ။
နာက်င္မွာေၾကာက္လို႔မဟုတ္ပါဘဲ
ဆယ္ဟြန္းကိုရိုက္ရလို႔ဦးခ်န္းရဲ႕လက္ေတြထပ္ျပီးနာက်င္မွာစိုးလို႔ပါ။
"အကိုေလးဟြန္း"
"ဗ်ာ"
အကိုမင္ဟာက ဆယ္ဟြန္းရပ္ေနတဲ႔အနားေရာက္လာသည္။
ျခံထဲမွာရွိတဲ႔အလုပ္သမားတိုင္းက ဦးခ်န္းေၾကာင့္ထင္ပါတယ္ ဆယ္ဟြန္းကို အကိုေလးဟုသာေခၚၾကသည္
ေဒၚၾကီးကသာ ဆယ္ဟြန္းနဲ႔အေနနီးတဲ႔သူမို႔ ဟြန္းေလး လို႔ေခၚသည္
"သခင္ေလးက အကိုေလးဟြန္းလာရင္ေျပာဖို႔မွာသြားတယ္ က်ေနာ္ေျပာရမွာအားလဲနာတယ္"
"ဘာမို႔လဲ အကိုမင္ဟာေျပာပါဟြန္းကိုအားမနာပါနဲ႔"
"ဟုတ္ သခင္ေလးကသူအိမ္မွာရွိတဲ႔အခ်ိန္ဆို
အကိုေလးဟြန္းကအခန္းထဲမွာပဲေနပါတဲ႔ သခင္ေလးေျပာတာေတာ့ အကိုေလးကိုသူ႔မ်က္စိေရွ႕မွာမျမင္ခ်င္ဘူးတဲ႔"
"ဟဲ႔ မင္ဟာ နင္မဟုတ္တာေတြမေျပာစမ္းနဲ႔"
ေဒၚၾကီးကစကားဟန္႔လိုက္သည္
"က်ေနာ္လဲဘယ္ေျပာခ်င္ပါ့မလဲေဒၚၾကီးရာ
သခင္ေလးမွာတဲ႔အတိုင္းပဲေျပာရတာပါ
က်ေနာ္လဲ အကိုေလးဟြန္းကိုသနားတာေပါ့"
"ဟြန္းကိုအခုလိုေျပာျပေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ဟြန္းအေနအထိုင္ဆင္ျခင္ပါ့မယ္လို႔ဦးခ်န္းေမးရင္ေျပာလိုက္ပါ အကိုမင္ဟာ"
"ဟုတ္ကဲ႔အကိုေလး"
ဆယ္ဟြန္းအခန္းထဲကိုသာဝင္ခဲ႔သည္ ေဒၚၾကီးက ဟြန္းအဝတ္စားေတြအခန္းထဲပို႔ျပီးျပန္ထြက္သြားသည္
ဦးခ်န္းေရ ဟြန္းကိုေဆးရံုကဆင္းတဲ႔အခ်ိန္မွဒီလိုစကားမ်ိဳးေျပာခိုင္းရသလားဗ်ာ။
ဦးခ်န္းကိုေတြ႔ရင္ေတာင္းပန္မယ္လို႔ေတြးထားခဲ႔တဲ႔ ဟြန္းကို
တကယ္ပဲရက္စက္လိုက္တာလား။ ဟြန္းကိုမျမင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ပဲ
စိတ္ဆိုးသြားတာလား။ အဲ႔ဒါဆိုလဲ ဟြန္းကိုအေသသတ္လိုက္ပါလား။
YOU ARE READING
သခင့္ရဲ႕ေက်းက်ြန္/သခင့်ရဲ့ကျေးကျွန်(Completed)
Fanfiction✨ဦးခ်န္းကိုခ်စ္တယ္✨ဦးချန်းကိုချစ်တယ်✨(4.2.2021)
Part-5
Start from the beginning
