Owning My Ex (Published)

27

Saktong kakatapos ko lang magsuot ng sando ng makarinig ng buzzer. Mabilis ko iyong tinungo at mukha nu mum at Meast ang bumulaga sa akin.

"Amanda, my daughter!" She hugged me so tight that I grimaced in shock.

"M-mum!" nilingon ko si Meast na ngumisi lang sa akin, ngunit nawala iyon ng dumako ang tingin niya sa likuran ko. Alam kong nakasunod na sa akin si Kendrick.

"Aunt, Cous, I'm going now." seryosong sabi ni Meast at muling sinulyapan si Kendrick, bago tinanguan.

"Sure hijo, thank you!"

"No prob aunt," sumaludo sa 'kin si Meast at kumaway naman ako bago kinuha ang mga bag ni Mum pero may tumulong na sa akin.

"Let me," nilingon ko si Kendrick at hinyaan ko na siya. Mum wrapped her arms around mine while watching Kendrick. Pumasok na kami at dinala ko siya sa salas.

"Who's that? Is he your boyfriend?"

"Yeah, let's wait for him." sumenyas ako kay Kd na lumapit. At kahit halatang kinakabahan siya'y matapang parin siyang tumayo sa harapan ni mum.

"What's your name, handsome?"

"Kendrick Fuentabella, Madam." My mom's eyes widen.

"How are you related to Kenzel Fuentabella?"

"He's my dad, mam." nanlaki ulit ang mata ni mum at binalingan ako.

"Why didn't you tell me that you were in a relationship with Fuentabella's heir?!" Kumunot ang noo ko at nilingon si Kendrick na halatang di alam ang sasabihin.

"W-what do you mean?"

"Fuentabella's are filthy rich! Kung mayaman ang angkan natin triple ang yaman nila sa atin. They even have a royal palace in Norway!" Napaawang ang labi ko sa sinabi ni mum.

"This is so embarrassing! Kung sinabi mo lang sakin agad na boyfriend mo pala ang anak ng hari ng Fuentabella royal palace, dapat nagpareserve na ako ng table sa Golden Palace restaurant o nagpaluto sa mansion. " Hindi parin ako makapaniwalang nilingon si Kendrick! What the fucking fuck is that?! Bakit hindi niya sinabi sa'kin na kayang kaya niya pala akong bilhin?!

"Prince Kendrick! I am really sorry for being impolite... it was an honor to meet you and to know that you're my daughter's boyfriend." Nagbow si mum na talaga namang halos ikaluwa ng mata ko, binatukan pa ako nito dahilan para mayuko rin ako at mapangiwi.

"No need to do that, madam; it was a secret... no one in the Philippines knows my true identity. I am actually concealing it. A-ayoko ng tinuturing akong mataas."

Nanlaki ang mata ni mum, at halatang nakuha ni Kendrick ang loob niya. Hindi ako makapaniwala pero hindi parin naman nagbago ang tingin ko kay Kendrick. Hindi lang ako makapaniwalang ganun siya kataas pero pilit niyang binababa ang sarili niya.

"Don't call me madam, just call me mum. Welcome to the family, Kendrick." ngumiti si Kendrick at tinanggap ang kamay ni mum para makipagkamay.

"Thank you, mum." nilingon niya ako at kumindat sa akin pero hindi akk nakapag-react. They talked a lot, and I just sat there listening.

Nagpaalam din si Mum after lunch at kami nalang naiwan ni Kendrick sa unit ko. Hindi ko siya pinapansin. At nahahalata na niya iyon kaya agad niyang hinila ang braso ko at sinandal ako sa ref. Tinukod niya ang isang kamay sa gilid ng mukha ko at ang isa ay sa gilid ng bewang ko.

"Bakit hindi mo ako pinapansin?"

"Nahihiya kasi ako sa 'yo, kamahalan." Sarkastikong sabi ko at umirap.

"Hey! Are you mad because I didn't tell you?"

"Of course! Kasi napahiya ako! Alam mo bang minaliit kita! Tapos malalaman ko na makakaya mo pala akong bayaran, na mas mataas ka pa pala kesa sa akin?! Ginawa pa naman kitang utusan! Tapos malalaman kong Prinsepe ka at may sarili kang kaharian?!" puno ng hinanakit at pagtatampo na sabi ko. Hindi siya sumagot, at imbes na magsalita ay marahan siyang yumuko para gawaran ako ng halik sa labi.

"My title doesn't matter. It was just a title. Who cares? My dad let me be whoever I wanted to be. Saka wala naman sila sa palasyo, bumibisita lang sila roon dahil nakasettle sila ngayon sa states...and that palace...tinuturing nalang namin iyong, ancestral palace. Pinangangalagaan dahil mula pa iyon sa ninuno namin." Muli niyang inilapat ang mga labi niya ng tatlong beses pa, habang ang huli ang pinakamatagal bago niya ako pinakawalan.

"Nagtatampo ka pa?" Malumanay na tanonv niya kaya umiling ako ng marahan, bago niya kinuha ang kamay ko kung nasaan ang singsing.

And that's when I remembered something that made me bite my own lips.

"Was that okay for you?" Nag-angat ang tingin niya sa akin kaya napayuko ako at hinawakan ang kamay niya.

"Alin?" He asked, using his soft voice. "You're not my first, I'm sorry." Mariin akong napapikit. Pakiramdam ko bubuhos ang luha ko.

"You're not my first either, and it makes us even. You don't have to be sorry. Wala akong pakialam kung hindi ako ang una mo. We are not perfect, hindi katawan ang habol ko sa'yo, kundi ang puso mo. Virginity is not the basis of love anyway. Hindi porket hindi ka na virgin, hindi ka na karapatdapat na mahalin." Nangilid ang luha ko sa sinabi niya.

Sana lahat ng lalaki katulad niya, hindi ko alam na may katulad pa niyang tatanggapin ako ng buong-buo.

Because after Luhennce, tumatak na sa isip ko na wala ng lalaki ang tatanggap sa akin ng buong ako.

. . .