Love Underneath The Tree ✔

🍁 LUTT 18

Mia

After minutes of walking, tumigil si Zach sa paglalakad.

"We're here..."

Iginala ko ang tingin sa paligid. Parng backyard lang din ang itsura ng lugar. Medyo malawak din. Pero ang nakakuha ng atensyon ko ay ang kulay ng dahon ng mga puno't halaman.

It's yellowish-orange.

Nakaraya ang mga puno palibot sa kalawakan ng lugar. And the plants are scattered ramdomly. Balot din ang lupa ng mga dahon. At may isang bench ang makikita sa ilalim ng isang puno. Hindi mainit dito dahil sa mayabong ang dahon ng mga puno, pero may mga tumatagos pa rin na ilaw ng araw sa mga dahon.

Pero nang mapansin ko na may naghuhulugang mga dahon, nakaramdam ako nang excitement..

"You don't like it?" Alanganin nyang sabi nang makita ang gulat kong ekspresyon. Tumingin ako sa kanya ng hindi makapaniwala..

"Are you kidding me?! I love it!!!" I can't stop my excitement any more.  Bumitaw ako sa hawak nya.

Dali-dali akong tumakbo papunta sa gitna at humakot ng mga dahon. Hinagis ko iyon pataas para magmukhang shower..

Umikot ako habang tumatawa. I spread my arms. I can't believe it.

This is one of my dreams.

Yung tumayo ako sa ilalim ng mga naghuhulugang dahon. I don't care kung anong dahon pa yan. Malalaki, maliliit o bulok man yan. Basta hindi ako mangangati.

Nagulat ako nang mapansing nasa tabi ko na si Zach. Tinulungan nya akong humakot ng mga dahon tsaka inihagis din pataas. Mas lalo akong natuwa kasi parehas na kaming nasa ilalim ng naghuhulugang dahon.

Napatingin ako sa kanya. And there he is, smiling softly while watching me.

Sa sobrang saya ko, niyakap ko sya.

"Thank you.." I said in a low voice.

"No worries. Limitado man ang oras at lugar na ginagalawan natin ngayon, gagawa at gagawa ako ng paraan mapasaya ka lang. Even in the most simple way." Naramdaman ko ang kamay nyang malumanay na hinahaplos ang ulo ko..

"Hindi mo naman kailangang gawin lahat para mapasaya ako. You at my side is already enough for me.."

He kiss my forehead matapos namin kumalas kami sa yakap..

"For the meantime, this place will be our home. Sa tuwing wala ang kambal, dito tayo mananatili hanggang dumating ang oras na kailangan mo ng umuwi."

Nagulat ako ng maglabas sya ng pocket knife. Iginaya nya ako sa isang puno, the one directly behind the bench. Lumapit sya sa puno at may inukit dito gamit ang pocket knife.

Nang lumapit ako, tuluyan ko ng nakita ang inukit nya.

Napangiti ako..

Mi-Cha's Home...

* * * * *

When morning came, i felt something strange in the air. I don't know. Hindi kasi ako mapakali. Hindi rin ako pinuntahan ni nanay para hatiran ng breakfast. Alas otso na eh. Pag mga ganitong oras na hindi pa ako bumaba, si nanay na mismo ang lumalapit dala ang pagkain..

Tinanong ko ang isang servant na nakasalubong ko kung nasaan si nanay.

"Hindi pa po ba sinabi sayo ng mahal na hari?" Sabi ng isang servant sa akin..

"Bakit po? Anong kinalaman ni papa dito?"

"Pasensya na po prinsesa, pero mas mainam na, ang hari mismo ang magsabi sayo." Nagtataka man ay hindi ko na sya pinilit. Sinabi nila sa akin na nasa kwarto si papa nang tanungin ko sila sa lokasyon nya..