~Truth~|12|

516 19 3
                                    

Louis:

Als ik de volgende ochtend wakker word komt er meteen een glimlach op mijn gezicht terecht.

Gisteren was de beste dag van mijn leven!

Harry en ik zijn vrienden nu!

Eigenlijk kan ik nauwelijks geloven wat er allemaal gebeurd is.

Langzaam stap ik mijn kamer uit en pak een stapeltje kleding. 

Het stapeltje kleding bestaat uit iets simpels met allemaal pastel kleuren.

Ik pak de flowercrown die Harry gisteren nog voor me gekocht heeft en verdwijn in de badkamer.

De kleding leg ik op een wasmand en ik zet de douche aan.

Vlug trek ik mijn pyjama uit zodat ik snel onder de inmiddels opgewarmde douche kan.

Uiteindelijk stap ik onder de douche vandaan en droog me af.

Ik trek mijn kleding aan en föhn mijn haar. 

Als het goed zit plaats ik als laatste mijn flowercrown op die Harry gisteren voor me gekocht had.

Ik loop naar beneden en eet mijn ontbijt op. 

Om de ochtend routing mee te eindigen poets ik mijn tanden en spring ik op mijn fiets.

Ik fiets naar school toe en kan niet wachten om Harry weer te zien.

Ons groepje staat al te praten met elkaar in een soort kring.

Ik zet mijn fiets op slot en pak mijn rugzak van de drager af.

Snel loop ik naar ze toe. "Hi." Roep ik vrolijk naar ze.

Ze kijken me opgelucht aan. "Dus je leeft nog." Zucht Niall.

"Ja, hoezo?"  Ik kijk ze vragend aan.

"Gisteren toen we over het derde spoor wouden lopen waren jij en Harry opeens weg."

Ik slik even. Moet ik nou de waarheid vertellen?

"Hey, is dat een nieuwe flowercrown?" Merkt Michael op.

"Uh, ja." Zeg ik terwijl ik er even naar grijp.

"Waar is je lichtblauwe?" Vraagt Calum dan. 

Ik zucht, ik weet niet of ik dit allemaal wel moet vertellen.

Harry komt aangelopen en ik kijk achter me. Als hij dichterbij komt.

Hij gaat naast me staan en glimlacht kort naar me. Dan kijkt hij naar mijn flowercrown.

"Mooie flowercrown." Ik bloos. "Vind ik ook." 

De jongens kijken elkaar verbaasd aan.

"Kan iemand mij vertellen wat er gebeurt." Zegt Ashton alsof hij ontzettend gestrest is.

"Dat is simpel. Ik vroeg Louis of hij met mij over spoor vijf wou lopen en toen besloten we weer terug te gaan maar Louis was zijn flowercrown kwijt dus heb ik onderweg naar zijn huis een nieuwe voor hem gekocht."

Ik weet niet precies waarom maar het is beter dat hij het rotsen gedeelte eruit laat.

Omdat hun altijd zo streng zijn op die regel. Bijna elke dag zeggen ze wel ga niet achter de rotsen.

"Oh, hadden jullie niet even iets kunnen zeggen? We hebben jullie duizend keer proberen te bellen." 

Ik slik en kijk naar Harry in hoop op antwoord.

"Telefoon was leeg." Zegt Harry simpel.

"Mijne stond op niet storen." Zeg ik soepel. 

Ze kijken elkaar even aan en houden hun schouders op.

"Maar eh, er is vanavond een feest. Bij Mike. Zullen we daar heen gaan?" 

Iedereen stemt in en dan gaat de bel.

"Ik haal je op hé." Zegt Niall nog aangezien hij dat gisteren zei.

Ik knik en we lopen de trap op. 

Als we in het lokaal zitten gaat Harry zo snel als hij kan naast me zitten.

Ik kijk hem verbaast aan en hij glimlacht.

Nog steeds verbaast glimlach ik terug.

'Regel 12: Als je Louis ophaalt zit je naast hem.'



⚝𝐎𝐜𝐭𝐨𝐛𝐞𝐫 𝐒𝐧𝐨𝐰⚝Where stories live. Discover now