Luscious Sin (boyxboy)

Chapter Twenty Five

"Sir?" Tawag sa kaniya ng katulong. Marahil dahil umagahan na, ibinangon niya ang sarili sa kama at tumingin sa oras. It's around 8 a.m. 

"I'll go down... later" Saad niya nang makapasok sa loob ng kwarto niya ang katulong. The maid nodded before leaving.

Wala sa sarili siyang nagtungo sa bathroom upang magsipilyo matapos ay naghilamos.There are swollen eye bags in his eyes and obviously don't have enough sleep. Paano siya makakatulog... kung wala sa tabi ang mahal niya na nakasanayan na niya. The fucking things without Felix is so hard as hell for him. 

He washed his face again then took the towel to wipe his wet face. He's deplorable as he left the room.

Habang patungo sa dining area na nasasabik ay nakasabay niya si Felix, may mayordoma. Nginitian niya ito. Ngunit walang kahit anong emosyon ang nakita sa mukha nito. Bakit!? Kahit bigyan man lang siya nito ng simpleng ngiti o kindat, hindi naman iyon mahahalata ng kasama niya. Ayaw na ba nito sa kaniya at naisipang dapat na nilang itama ang mga ginagawa nila. Sana hindi humantong ang isip nito na tuluyan na siyang hiwalayan. 

'No, he said he loved me, and he missed me! He'll never break up with me' 

Pumunta sya ng hapagkainan at nagulat nang makitang nandu'n si Lara. His friend, his bestfriend that knew everything about him. 

Nauna ng umupo si Felix sa dati pa rin nitong kinauupuan. Salungat sa mga magulang nila. 

Lara immediately stood up and quickly hugged him tightly. He hug back, because finally someone would help him and he would have sympathy.

"How are you?" Lara asked eagerly as she broke away from the hug. May ngiti ito sa nga labi at excitement na nakita siya. Lara is just as tall as Tristan, with brown eyes, oval shape face and pinkish lips. This women is really georgeous and a lot of men are surely can fall in love with her. So there is no doubt that she has a boyfriend now.

Yumakap ulit si Tristan at bumulong sa tenga ni Lara "I'm now... not okay" He did it on purpose. Malapit lang sa kanila ang mga magulang niya. 

"Oh, why? Did your paren—"

"Yes..." Bumitaw na siya sa pagkakayakap at inaya na si Lara na umupo. Si lara naman ay halata sa mukha ang pagaalala sa kaniya. He'll tell her everything after they eat. 

''You're still stunning, Lara" It was Robert who was amazed at her.

Ngumiti lang si Lara at hindi nagsalita. 

Tumigil naman si Isabella sa pagkain "You two can be lovers" Sambit nito kay Lara na ngayon ay natawa 

Tinignan ni Tristan si Felix na katabi niya. Nakayuko ito at mabagal na ngumunguya. Kita niya sa mata nito na nasasaktan at alam niyang dahil 'yon sa sinabi ng mama niya. How could his mother be like that to her son. To her only son. Hindi ba nito gusto na maging masaya ang anak niya? Kahit man lang unting respeto kay Felix dahil alam naman na niyang sila ni Tristan. 

Kumuyon ang kamay ni Tristan na may hawak na kutsara "We're just friends" He corrected so that Isabella would not speak any more which would hurt Felix.

"But you both—" Singit ni Isabella, pero agad na pinutol 'yon ni Tristan 

"I already love someone" Lakas-loob niyang sabi at tumingin ng deretsyo sa mama nila. 

Matalim ang mga mata nito na nakatingin sa mga mata niya. Hindi naman siya umiwas ng tingin at nanatiling nakatingin sa mama nila. 

Napakurap-kurap nalang siya ng maramdamang humawak ang kanang kamay ni Felix sa hita niya. He look down and continue eating.