BU GECE SENİ ÇİZDİM

2.0

Lal'in hayalimdeki odası şu iki fotoğrafın birleşimi gibi. Belki biraz daha fazla çizim ve üzerinden geçen pirinç ışıklar olsa tam olurdu. 

Shawn Mendes- There's Nothing Holding Me Back

2.0

Birinden hoşlandığını nasıl anlarsın?

Sanırım bu soruyu sorduğum kişiler değiştikçe cevaplarda bir o kadar değişiklik gösterecek. Kimi diyecek ki anlamıyorum, siz nasıl anlıyorsunuz ki? Belki biri dakikalarca konuşacak; biri susacak, gözleri konuşacak. Ben bu soruyu kendime yönelttiğimde cevap veremiyorum. Kafamda yankılanıp, o hiç susmayan ses lal olup kalıyor, yanıt niteliğindeki kelimeler dağılıp cümleleri birbirinden koparıyor. Yani hep böyle olurdu. Eskiden.

Ama şimdi... Aslında hala kesin cevaplarım yok. Ya ben gözlerimin önünde parıldayan cevapları göremiyorum ya da gözlerim konuşuyor; başkaları anlıyor, ben anlamıyorum. Yine de balkon sohbetimiz sırasında, ellerimizde kahvelerimizle otururken Yağmur tarafından yöneltilen bu soruyu duyduğumda gözlerimin önünde bir kişi beliriyor.

Mavi gözlerini çerçeveleyen kıvrık kirpikleri, seyrek kaşlarıyla, beyaz saçlarının yanaklarına düştüğü o kız. Benden biraz kısa olduğu için her zaman bir tık yukarı kaldırarak yüzüme bakan, iri vücudum yüzünden kollarımın arasına girdiğinde beni bir bebeği kucaklıyormuş gibi hissettiren o minik kız.

''Neden sustun?''

Pelin'in sorusuyla şehir ışıklarının görmemi engellediği ama varlığını hissettiğim yıldızlarla dolu gökyüzünden bakışlarımı ona çevirdim. Yüzüne bakmaya devam ederken omuzlarımı silktim ve buz gibi olan kahvemi kafama dikip kupayı ortamızda duran tepsinin üzerine bıraktım. Çerez tabağına yönelip avucumu doldurduktan sonra önce leblebileri ayıklayıp yemeye başladım.

''Lal?''

''Hı?'' dedim bu seferde fındıkları ayırmaya başlamışken.

''Nasıl fark ettin?'' dedi Yağmur. Hemen ardından cümlesini açıklamak için ağzını açmıştı ki konuşmaya başladığımda sustu.