After three weeks
Nakalabas na ako ng hospital a week after my surgery. Mabilis rin namang naghilom ang sugat ko. Im taking pain killers and medication to ease the pain. Next week magsisimula na ang regular check up ko with Ninang, or should I say chemotheraphy, alam na rin ni Daddy ang kalagayan ko kaya naman he's there to cover up. I promise him that I'll tell everyone the truth in time, when the chance of my survival is higher.
Kief invited me to have lunch with his family. May mga dumating kasi silang relatives from the US. Nakaupo ako ngayon dito sa garden nila watching him play with his nieces and nephews.
"Ang saya ni Manong, ano"Tita Mozzy said as she sits beside me.
"A, yes po Tita." I replied and smiled at her. Sobra-sobra ang pasasalamat ko dahil napakabait ng pamilya ni Kief sa akin.
"Malapit talaga yan sa mga bata e, lagi niya ngang nababangggit na gusto niya pag nagkaanak siya he will name the child after his father." sabi niya.
"Naikwento nga po ni Kief sa akin." I said at pinilit ngumiti. Nararamdaman ko na may gusto pang sabihin si Tita Mozzy sa akin.Maari bang dahil sa kalagayan ko? Is this the end Mika? Papalayuin niya na ba ako kay Kief?
"How are you pala?" she asked in a sweet manner.
"Okay naman po Tita, magaling na po yung sugat ko at may mga medication na lang po kailangan inumin regularly." sabi ko at tumango-tango naman siya. Kinakabahan na ako, may balak naman talaga akong lumayo, hindi ko lang alam kung kakayanin ko.
"So sabi nila may chance pa daw na bumalik yung cyst mo?" she asked. Nakatingin lang siya sa akin at naghihintay sa pag sagot ko.
"Yes po, kaya nga po lagi akong nagpapacheck up to monitor my condition.Para maiwasan na rin po na magkaproblema yung natitira ko pang ovary." I said. Napansin ko naman na medyo tumaas ang kilay ni Tita Mozzy. Tumaas nga ba o imagination ko lang yun?
"That's good, sana hindi naman maulit yung surgery mo. Nag-alala ako kay Manong e, during your surgery kasi, off yun game niya dahil wala siya sa focus." paliwanag niya. Kaya siguro medyo naalangan siya sa mga sasabihin niya kanina.
"Im sorry Tita." I said and I lowered my head. Nakakahiya naman sa kanila na nadadamay pa sila sa mga problema ko.
"Don't be, alam ko kung gaano ka kamahal ng anak ko, and I know you love him too, sana Iha maging masaya siya sa piling mo. I only want the best for my son. Good wife, happy family, malulusog na anak -" she said. Nanlamig ang pakiramdam ko sa huling sinabi niya, malulusog na anak? I cannot guarantee her na maibibigay ko kay Kief ang isang iyon.Nanatili lang akong tahimik hanggang sa magsimula muling magsalita si Tita Mozzy.
"Pasensya ka na. Im just worried, alam ko kasing mahihirapan ka ng magka anak kayaa-"
"Don't worry Tita, I wont be a burden to your son, naiintindihan ko po kayo at katulad niyo, I only want what's best for him.He wants a happy and complete family at kung hindi ko po iyon maibibigay,I know what to do."I said. Naiintindihan ko si Tita Mozzy kung sakaling sabihin niya na layuan ko na si Kief. pero hindi niya naman kailangan gawin iyon ..
I knew how much Kief wanted to have his own,I love him so much and I want him to be happy.I won't let him suffer because of me.I guess, I have to let him go.
"Thank you Iha." niyakap niya ako ng mahigpit. Narinig ko naman na napahikbi siya. Katulad ni Mommy, para na ring Ina ang turing ko kay Tita Mozzy, natutunan ko na rin silang mahalin, kaya naman I will do my very best para hindi na sila masaktan ng dahil lang sa akin.
"Hey Babe, what was that?"tanong ni Kiefer. Agad kasi siyang lumapit pagkaalis ni Tita Mozzy.
"Ang alin?" I asked. Napangiti naman siya.
