FINDING FAKE GIRLFRIEND

CHAPTER 5

" Give me one year.."

Marahan akong napakunot ng noo bago ako marahan ng napatawa.

" Then mag papakasal tayo bukas? For sure, maraming media diyan! Dehado ako baka mai-issue ako."

Gosh! He was rich! It's impossible in an event without reporter or media representative to gather information. How about their parents? Mahirap na baka mabuko ako!

" Don't worry...they didn't notice it.."

" Are you serious? "

Binigyan lang niya ako ng pagod na tingin bago siya tuluyang tumayo para lapitan ako. Limang pulgada ang layo namin habang pinapamulsa niya ang dalawang kamay niya sa pocket ng pants niya.

" Decision? " he asked.

Napakagat ko ang pang-ibabang labi ko bago ko siya tignan muli.

" You said, I can wish whatever I want, right? "

Isang tango lang ang ibinigay niya sa akin. This is my opportunity! I know it's unfair to other employee who desperately want to work in this company but it's only my chance to have it.

" I want to work here.." I mumbled.

Isang ngisi lang ang ibinigay niya bago siya tumingin sa relo niya. He take a deep before he nodded at me.

" It's settled. I'II pick you up. Don't be late. " napakurap ako dahil sa sinabi niya. Kasalukuyang sinusuot na niya yung blazer niyang black. I guess he's has another meeting. Bahagya lang niya kong tinanguan bago siya dumiretso papuntang pinto. I left in his room dumbfounded. I'm hoping that I won't regret my decision someday.

----------

" ANONG SABI MO? LOKA LOKA KA BA? " sumimsim lang ako sa kape kong inorder. Nasa Starbucks kami ngayon dahil dito na ko dumiretso bago ako iwan ng lalaking 'yun. I texted my bestfriend na mag meet kami dito. Kaya eto siya ngayon nag bubunganga ng walang humpay.

" GRABE! I CAN'T TAKE IT ANYMORE.." bulalas pa muli nito. Siya ang hindi ko na ma-take sa sobrang ingay niya. Daig pa niya yung may microphone sa sobrang lakas ng boses ng babaeng ito.

" So, anong gagawin mo bukas? " she asked.

" Edi, go with the flow nalang. " tanging na sambit ko dahilan para batukan niya ko.

" Naka-drugs ka ba? Pag ikaw nabuko malaking gulo iyan. "

Huminga nalang ako ng malalim dahil sa sinabi niya. Nag slice nalang ako ng cake bago ko 'yon isubo.

" Bakit nga pala ikaw yung pinili niya? "

Napatingin ako sa kaibigan ko. Maski ako nag tataka! Bakit nga ba ako?

" Hindi ko din alam..."

" Hindi mo tinanong? "

Marahan lang akong napailing. Oo nga, noh! Bakit nga pa hindi ko tinanong? Aish!

[ KINABUKASAN ]

" JUSKO MARIA! NANDIYAN SI SIR JOSHUA! OY! GISING NA! LOKA KA! BAKIT HINDI MO SINABI SA AKIN NA SUSUNDUIN KA NIYA! " agad akong nagising dahil sa boses ng kaibigan ko.

" Ano ba, Jessica! Shut up please.." paos kong untag.

" OY! BABAE! SI SIR JOSHUA NANDIYAN NA SA PARKING LOT! "

When I heard his name, I immediately stood up.

" WHAT?! " nag madali akong mag handa ng damit. Wala na kong time pumili pa kaya kung ano nalang ang nakuha ko. Dali dali akong naligo kahit malamig ang tubig.

I took 5 minutes taking a bath and another 5 minutes to pamper myself. Suot ko ngayon yung dress na nabili namin sa Cubao ng kaibigan ko. It was a plain light pink dress na hanggang tuhod. Kinuha ko na yung lagi kong suot na sapatos pag umaalis ako.

" Una na ko, besh.." nag mamadali kong usal. Agad akong kumaripas ng takbo papuntang parking lot. Nag hanap pa ko kung saan lupalop siya naka-park dahil sa sobrang dami ng naka-parada. It's 6:00 in the morning kaya wala pang tao masyado sa parking lot. It's safe for us!

Nung matanaw ko siya agad ko siyang nilapitan.

" Sorry, I'm late..." pag bibigay paumanhin ko agad. Hindi siya nag salita kundi agad siyang dumiretso sa sa shotgun. Wala kong choice kundi buksan yung pinto kung saan ako sasakay. Medyo nahirapan pa kong buksan 'yun dahil hindi ako sanay. Nakakahiya! De javu!

" Tsk.." he whispered.

Napayuko nalang ako dahil sa kahihiyan. Tahimik kami habang nag mamaneho siya. Hindi ko alam kung saang lupalop kami ngayon pupunta. Habang nag mumuni-muni bigla kong naalala yung pinag-usapan namin ng kaibigan ko.

" Uhm...pwedeng mag tanong? " pag basag ko sa katahimikan.

" You already asking..."

Sarap niya hambalusin, noh?

" Bakit nga pala ako yung pinili mo? " curios kong tanong. Tinignan ko siya habang busy siya sa pag mamaneho. You look different today! Parang hindi siya yung CEO na nakita ko last 2 meet up namin. He look plain right now. He was wearing a white T-shirt that very suit to his broad houlder.

" Why are you asking? " he ask back.

Sinong hindi ma-cucurios? We don't know each other tapos bigla siyang susulpot tapos sasabihin sa akin na mag act ako bilang fiancee niya?

" Use your common sense, Sir..." pabalang kong usal. Wala rin pala siyang kwentang kausap.

" Tape your mouth, Lady..." usal niya habang nakatingin parin siya sa daan.

" Answer my question..." napapa-english din tuloy ako dahil sa kanya. Hindi na siya umimik pa at pinark nalang yung kotse sa isang drive thru na fastfood.

" Are you hungry? "

Nung itanong niya yun agad na nag liwanag ang buong sistema ko.

" Syempre! Hindi pa ko kumakai —— "

" What do you want? " hindi na niya ko pinatapos pa mag salita. Bastos talaga!

" kahit an —— "

" There's no food like that...be specific.." kung pwede lang bumigwas ng taong buhay baka kanina ko pa siya binigwasan.

" Kung ano sayo ganun nalang din ang akin..." usal ko. Nag usap na agad sila nung nakatoka doon para kunin yung order niya. Hindi na ko nakinig pa sa kanila at pinakealaman ko yung aircon niya na sobrang hina. Nilakasan ko lang ng bahagya yung aircon para kahit papaano ma-enjoy ko yung pag sakay sa kotse niya.

After 10 minutes....

Nakabusangot ako ngayon dahil naiirita talaga ako sa kanya. Ang inorder lang niya ay original coffee kaya ganun din lang yung order ko kaya in the end yun lang din ang meron ako na makakain ko ngayon. Bwiset! Hanggang lalamunan ko lang 'ata yun!

" Bwiset talaga..." mahina kong usal sapat na para marinig niya.

" We're going to mall..." he uttered pag babalewala sa binulong ko.

Sumimsim lang ako sa binili niyang kape bago ko pa ibuhos 'to sa kanya.

" Oo nga pala..hindi mo sinasagot yung tanong ko sayo..." pag open ko ulit ng topic.

" Ano nga pala rason mo? "

I looked at him...it's took a five minutes before he finally said it.

" You look a like my girlfriend..."

Napabaling ako sa kanya dahil sa sinabi niya. Did I heard right? Her fiancee look like me? As in?